Alle inzendingen over werklui

De stad groeit vanzelf, alsof er geen werklui zijn -- maar een tovenaar.…

En heb geen fut of zin om te gaan werken Toch stap ik maar eens naar die werklui toe Tenslotte ben ik liever lui dan moe…

En heb geen fut of zin om te gaan werken Toch stap ik maar eens naar die werklui toe Tenslotte ben ik liever lui dan moe…

Maar zij die in Qatar die werklui werven Verdienen in dat opzicht een verwijt. Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

Vroege werklui stappen dreunend op het grauwe makadam; hevig rinkelend rijdt, en kreunend op de rails, een vroege tram. Verder glijdt met korte stapjes 't blondje met wat moe gelaat, en ze hoort de vuile grapjes van de werklui in de straat.…

Kinderen gingen naar school die morgen, Net als werklui met de dagelijkse zorgen.…

ik hou zo van machines, zegt ze, van die grote bouwmachines maar het mooist vind ik de klokken waarop de schafttijd aangegeven staat dat al die mannen dan op opgelegde tijden hun werk ter zijde schuiven naar koffie en hun boterhammen grijpen en in volle gelukzaligheid gaan zitten wachten tot zij weer verder mogen, na nog een laatste sjekkie…

Op straat mist zij het fluiten van werklui. Trein wacht op de machinist die in de file staat. Pechstrook - een eend haalt een jaguar in. Kussengevecht eindigt in honderd donzen veertjes. Schier onmogelijk om samen in één haiku te wonen.…

Deze toren heeft eeuwenlang gesproken met stoere werklui en wijze heren, kon doorgaans Belgisch beeldhouwkunst vereren: soms hersteld, na even te zijn gebroken. Bij avondschemer streelt hem opbeurend licht uit druipsteengrotten; ronde uurwerken glanzen vol warm oranje aangezicht.…

Oud zijn er de golvende heidevelden gekaderd in ontembaar kreupelhout geen ridders meer, geen schurken, geen helden boerenvolk en werklui, nog degelijk getrouwd waar de dennen en sparren zich mengen in het loof geen kathedralen maar kerken met simpel geloof De wegen waggelen de dorpspleinen over en een melkbus markeert de rand van het pad…

de eerste bladzijde van een gedichtenbundel op een nieuwe blauwe dag drie zwarte kraaien verstoren de rust in het natte stadspark in de ochtend van het groene gras we zijn erg visueel ingesteld zegt de fotograaf tegen zijn model een levenslustige knappe jongeman een mistige waas voor zijn mooie ogen statusloze engel van lage landen werklui…