Deel 3: Tussen de brokstukken
Er waren dagen dat ik alleen maar lag.
Niet sliep. Niet echt wakker was.
Ik keek naar het plafond en luisterde naar de stilte in mezelf —
die geen rust gaf, maar leegte.
Ze vroegen soms hoe het ging.
Ik zei niets. Of iets als: gaat wel,
omdat dat makkelijker was dan zeggen: ik weet het niet meer.
Ademen deed…
Critici
Probeerden nadruk te leggen
Op haar prachtige verschijning
Haar voeten, enkels, knieën
Deden pijn
Zij trok zich terug
Probeerde te scheiden
Betraande ogen
In een getekend gezicht
Beelden zichtbaar in de spiegel
Haar zelfmoordpoging
Bleef onopgemerkt…
't Zijn sterke benen die de weelde dragen
En 't is onnodig eenzaam aan de top:
La Spears hing zich haast aan een laken op
Ach ja, je hebt zo wel eens van die dagen...
Maar zo zichzelf gebleven, hè. Ik vind
Haar juist nu nóg een dom, onnozel kind…
Ik mag dan veel hebben meegemaakt
en door diepe dalen gegaan zijn,
drank en drugs overleefd hebben,
twee zelfmoordpogingen en diverse
lichaamsonvriendelijke taferelen.
Ik kan trots zijn op mijn literaire
status, dat is met veel veldslagen
ontstaan en daarom ben ik generaal.…
Zij was teleurgesteld dat haar zelfmoordpoging was mislukt.
Waarom had ze dit gedaan?
Kon zij het dan toch niet aan?
Zoveel vragen kwamen er naar boven.
Ik wou en kon het gewoon niet geloven.
De buren vonden haar... nog net op tijd.
Het doet me pijn, ik was haar echt bijna kwijt.…
Waag niet weer een zelfmoordpoging
Stop met mij te chanteren en manipuleren
Het zal mij niet meer raken
Ik wil niet meer gevoelig zijn voor jouw acteren.…
Ze grijpen niet in als je een zelfmoordpoging probeerd.
Ze noemen het eigen verantwoording.
Op een gegeven moment kan het niet anders dan dat je je tegen iedereen keert.
Ik hoop dat de kwade opzet zo een beetje tot je doordringt, ik spreek uit ervaring.…
134
Bezig met laden