Alle inzendingen over OR dichten

De wereld is vervuld met droefenis en klagen, Vol snode lastering en vol onwaardigheid, Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid, Vol onverdiende haat en dodelijke lagen. De wereld is vergift met wroegen ende knagen, Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid, Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid, Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…

O gang vermengd met zwerven ende zwieren! O vrees en hoop die kwellet mijn gemoed! O vuur dat mij die ziele branden doet! O ogen, niet meer ogen maar rivieren! O ijver blind die u niet liet bestieren Maar roekeloos deed treden mijne voet In dit gewest, waar mijnes Here bloed Wordt na getracht van dees verwoede dieren! O tonge die mijn tong tot…

Waarin verschillen toch profeten en poëten? Het onderscheid is klein, doch duidelijk, te weten De eersten zeggen waar van hetgeen men nog verwacht, De tweeden liegen van hetgeen al is volbracht.…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden…

[Romeinen 8:35 en 38-39] Noch ‘t brullen der ontmensede tyrannen, Noch zwoege dorst, noch snaken naar het brood, Noch lichte vlam, noch zwaard van bloede rood, Noch scherpe bank, noch ketenen gespannen, Noch goedverlies, noch knevelen of bannen, Noch hoge macht, noch diepe waternood Noch tijdsbeloop in leven of in dood Noch wan-geloof…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

Schoon is het goud, het schoonste der metalen, Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal, Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen, Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral, Schoon is de mei met bloemen zonder tal, Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden, Maar, die de kroon moet dragen bovenal, Schoon is de vreê, de schoonste…

Als Christus met zijn jongeren te gader Gezeten was in d'alderlaatste nacht, Hier is de uur, sprak hij, zo lang gewacht Dat door de dood ik trede tot de Vader. Geen hertenleed, o vrienden, komt mij nader Als dat de man die mij te volgen placht Om 't aardse goed het eeuwige veracht, En wordt aan mij een schandelijk verrader. Iskarioth uw…

Gezegend is de maagd de kroon van alle maagden, De tempel van Gods Zoon en wezenlijke kracht, De schone dageraad waardoor ons nu toe-lacht De Zonne waar zo dik de Vaderen naar vraagden. Gelukkig, meer als die die ooit de Heer behaagden, De zuster van haar kind, de dochter van haar dracht, De bruid van die ze zelf ter wereld heeft gebracht In…

T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u kruisten, Noch die verradelijk u togen voor 't gericht, Noch die versmadelijk u spogen in 't gezicht, Noch die u knevelden, en stieten u vol puisten, T'en zijn de krijgs-lui niet die met hun felle vuisten De rietstok hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht, Of over…

Ik heb om u genaad' o grote God, gebeden, Maar och! gij hebt ze mij in mijne druk ontzeid. Ik heb geroepen om uw milde goedigheid, Maar heb ze niet gevoeld in mijn ellendigheden. Ik heb om uw liefd' geworsteld en gestreden Maar hebbe tevergeefs daar lange naar gebeid*. Ick hebbe dik* gezocht uw mede-dogendheid, Maar en verneem ze niet tot…

Zo weinig als men wijn uit netelen kan drukken Zo weinig als de moor* kan bleken zijne huid, Zo weinig als de los* zijn vlekken wissen uit, Zo weinig als men mag* van dorens vijgen plukken, Zo weinig als een steen zich rechten* kan of bukken, Zo weinig als een trom vanzelf slaan geluid, Zo weinig zonder vocht opschieten kan het kruid, Zo weinig…

Berisper van mijn dicht, dit woord laat ik u weten: Schaf beter spijs als ik en nodig mij ten eten, Of neme mijn onthaal, zulk als het is, in 't goe, Of laat mij ongemoeid, en houd uw snater toe.…

Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen? Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat? Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken? Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout, Hoe…

Op: dies irae, dies illa etc. 1. De gewisse dag der wraken, Och! de dag begint te naken Die de wereld zal doen blaken. 2. Wiens gemoed en zal niet schromen Als ten oordeel zullen komen Beide kwaden ende vromen! 3. Allen die ooit zijn geboren En ontslapen, met haar oren De aartsengel zullen horen. 4. Zal de dood als dan niet…

Hier rust ik zoetjes in de Heer Een vrouw begaafd met deugd en eer. Wie dat ik ben of hoe ik hiet (Is 't mogelijk) en vraag 't mij niet. Nooit maakt' ik gaarne lang gerel. Het zwijgen past de vrouwen wel. ------------------------ gerel - (druk) gepraat…

Hoog en lang, Diep van gang, Breed en stark Was de Ark: Daar in klam Sem en Cham, Met zijn Broer, Vaêr en Moer, En nog drie Wijfs daar bie. Al het vee Had daar stee, Hert en Hind', Brak en Wind', Peerd en Os, Haas en Vos, Beer en Leeuw, Roek en Spreeuw, Los en Das Hier ook was. Uil en Aap, Bok en Schaap, Ooi…

Is iemand bij een Heer ter tafelen gezeten Alwaar genoegzaam is te drinken en te eten, Roept hij onstuimelijk om oester of lamprei, Of, lakende de wijn, om sec en malvezij, De Heer zal zeggen: “Vriend, wie is er die u dwinget? Lust u niet, dat gij vindt, zo etet dat gij bringet.” Maakt hij het ook te bont, de huisheer wordet gram En wijzet hem…

De aarde brenge voort wat kruipt ofte wandert, In aarde zal het toch eens werden weer veranderd. Het water geve uit het slibberige vee, Het moet toch t’ zijner tijd vervuilen in de zee. De lucht belaste ik met vogelen te krielen, Want in de brede lucht verdwijnen hunne zielen. Maar ‘t hoofdstuk schort er nog, de mense, die dit al Als koning…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwe love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden…

Wat blindheid onbesuisd! Dat Eva die God diende, In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood Der hellen roffiaan het ledig ore bood En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende! Wat wederhorigheid! Dat Adam, niet ontziende Noch tijdelijke last, noch eindeloze nood, Zocht, opgeblazen puist, te worden even groot Als God die hem bewaard en…

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

Als een geniaal gesponnen cocon die een ongeboren vlinder bergt Doordringend in de diepste kloof gelijk de sterkste bundel licht geven je woorden mij geloof Teer trillend als libellenvleugels zwijgend aandacht vragend Vasthechtend als een zoete stroop lokkend om geproefd te worden geven je woorden hoop Als polijstend balsem dat zacht…

Dicht Dichter Dichterbij Voorbij Te dicht.…

Kom maar heel dicht bij me, leg je hoofd maar in m'n schoot, laat je tranen gewoon de vrije loop, verdrietig mag je best wel zijn, dat ben ik soms ook, dus kom maar heel dicht bij me, dan zoeken we bij elkaar de troost die we zo hard nodig hebben, kom maar heel dicht bij me....…

gedachten zoeken vorm ik vang ze in beelden zoek daarbij de woorden onzeker staan ze daar op lange dunne lijnen wiebelende koorddansers zinnen ontrollen zich als stevige touwen geven houvast aan gedachten en beelden gevangen in woorden…

dichter danst pennenstreken kleurt witte lucht tot regenboog lezer plukt pennenvruchten voert zwarte dag tot schaterlach…

Woorden, die overgaan in zinnen, gevoelens, die het van gedachten winnen, zinnen, overgaand in een couplet, emoties, die ik in woorden omzet, strofes, vormen een gedicht, gevoelens, even voel ik me weer licht...…

zo dicht ingebed in de schelp van je schoot kraaide ik op het klikklakken van de koekoeksklok het fluweel in je stem kleurde nooit buiten het lijntje van je harlekijntje gedragen door je melkzachte handen was ik te klein voor de wereld maar voor jou toch een beetje groot vleugellam in warme armen luisterde ik naar je wijsje van het sijsje…

Dichten is zo makkelijk Dichten is zo fijn Woorden zijn belachelijk Niet zo als ze zijn Mijn hoofd spreekt boekdelen Deze pen doet me niets Met mij zo velen Starend in het niets…