124 resultaten.
Kussen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.640 Kussen is een troon van morgenlicht,
waar men heersen leert en nederknielen;
Kussen is een kostbaar evenwicht,
tussen mensenhart en mensenziele.
Kussen is een wonderlijk akkoord,
waar de zielen in elkaar verglijen;
Kussen is wel 't goddelijkste woord,
dat uit mensenmonden kan gedijen.
Kussen is een zomer-avondgaard,
waar de vruchten tot…
God moet mij geren zien
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.245 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
't Is goê
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.591 't Is goê..., 't is goê!...
Vraag niet, o kind, waarom en hoe
Die weemoed over uw vreugde vlot.
Men moet in ieder groot genot
Een plekske schaduw lezen;
Daar moet aan iedere bloem een traan
Aan iedere zon een ondergaan,
Aan iedere dag een avond wezen.
't Is goê,..., 't is goê!...
Dat, na 't verzengend zon-gegloê,
De witte vree van …
Armoe
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.404 'k Heb zo'n honger naar een lied
In dit huis van eenzaam wezen,
Waar 'k nog in geen blik mocht lezen,
Dat een mens me geren* ziet.
't Kloksken tikt melankoliek...
't Maakt me monotoon en kranke,*
God! ik smacht naar dieper klanken,
'k Heb zo'n honger naar muziek...
Ach..., en zo'k mezelve sus
Met een bloem of een gebêken*...
Ziet ge niet…
Blarenlied
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.437 Wij, dorre en dode blaren,
Wij komen stil gevloon*
En vlechten door uw haren
Een goud- en bronzen kroon.
Daar, waar wij ritselend vielen,
En strooiden herfst-gewaad,
Daar sterft iets in uw zielen...
Gij, die er over gaat.
Wij leggen in uw ogen
Traan van weemoedigheid;
'De zomer was een leugen';
Zo zucht ge, wijl ge schreit.
Neen,…
Misdeelden
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.872 Ze zeggen nog wat,
Ze zeggen nog wat,
Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad
Als trage brand die node verging,
Het hoofd van een mens, dat te sterven hing.
Uit de smeulende as van z'n brekend oog
Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog,
'n Vlam als een vraag.
Want ze vragen nog wat,
Ze vragen:
Wie heeft er mij liefgehad?
En voor ze 't vernemen…
Het halssnoer
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.348 Ach Here de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat
Ach Here,
dat droef sieraad.
Hij hangt het mij jubelend
over 't strenge kleed, en - ik lach
met de lach die de mondhoeken slijt
neem gij mij dat strassen*-lawijt*
van de fiere troon van de hals
ach Here de vrijheid
zo vals.
Want hij hield mij zingend omhoog…
Herfst
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.039 Achter de oude kloosterwoning
Hing wat rode zon…
Onder goud-getinte linde
Bad een jonge non
Heur gelaten ogen droomden
Onder blanke doek,
Naar de zwart’ en rode letters
Van ’t getijden boek…
Langs de wegskens was geprevel
Van wat blâren bruin…;
Aan heur voeten bogen schrale
Violieren schuin
Als ’n dode^illusie, die ze
Lang vergeten…
Wintergepeinzen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.624 Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters velden doen,
die liggen daar onder Gods hemel wijd
de waarde te vieren
van eenzaamheid.
Ze weten heimelijk meer dan wij
die trappen over hun wijs gezicht;
ze weten: in voren van diep geduld
wordt het mirakel
van 't zaad vervuld.
Wij mensen met ons gulzig hart,
wat is er aan ons te doen?
Wij…
Onder uw handen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.175 Onder uw handen
die veilige ogieven*
word ik weer de stille
de zachte
de lieve
die vredig d'ogen kan laten varen*
over de herfst en de verloren jaren.
Onder uw handen
mij binnen halen
in de kleine portiek van de zeer hoofse zalen
waar ik hoor zingen
dat vér-ijle lied
als ge mijn naam zegt
of zacht naar mij ziet.
Onder uw handen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.186 Met tranen in haar ogen
Neemt ze afscheid
Want “wij”
Is verleden tijd
Ik ben weer ik
Jij bent weer jij
Ons leven samen
Is voorbij…
Mijn trouwe vriend
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.698 Mijn trouwe vriend met je donkere ogen
Kijk me niet zo vragend aan
Ik kan je niet direct beloven
Of we nog uit wandelen gaan
Buiten regent het pijpenstelen
En je wordt dus heel erg nat
Maar wat kan jou dat nu schelen
Er bestaan ergere dingen dan dat
Zenuwachtig loop je heen en weer
Je verliest bijna je geduld
Heel luid blaffend ga je tekeer…
Wachten
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 643 handen groot en sterk,
ruw van het zware werk
steunen zijn vermoeid gezicht
zijn kamer is maar weinig verlicht
ver zijn z`n gedachten
alsof hij ergens op zit te wachten
z`n dierbaarste persoon is hem ontnomen
en zal niet meer wederkomen
in zijn hart een leeg gevoel
wat heeft het leven nog voor een doel
niets kan zijn…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 62 stemmen 11.853 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…
Vergiffenis
poëzie
3.0 met 36 stemmen 6.423 Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik wonder-schoon bemin;
Vergiffenis in liefde
Weet ende nog begin
Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik bij mijzelve weet
De zwakheid van m'n herte,
De diepte van uw leed.
Ik wil u schoon vergeven,
Omdat ik in mijn groot gemis,
U toch niet meer kan schenken
Dan wat vergiffenis
--------------------------…
MASKERS
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.650 De mensen doen hun maskers af,
ze kijken vreemd elkander aan
verwonderd dat ze naast elkaar
lijk vreemden staan.
Nochtans ze stonden zij aan zij
in zelfde strijd voor zelfde brood;
sleepten zij niet dezelfde sleur
van zorg en nood?
Viel niet dezelfde klacht en scherts
van uit hun bitter blije mond?
Was ’t niet of men de hele dag
elkaar…
Allerzielen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.901 Zwijgende mensen
Over de straat...:
't Is of ze peizen...
Wellicht komt er een lief gelaat
In hun gedachten rijzen.
En rits'lend reuz'len
Over de weg
Verdroogde blaren;...
Daar komt iets van hun dood gezeg
Over mijn jeugd gevaren...
't Is Allerzielen...:
Over die blaân
Langs dode kanten,
Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…
Mizerie-mensen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.100 I
Ik heb u lief, mizerie mensen,
Die geen genoden werdt
Van 's levens blij festijn,
Die te onverschillig zijt, om iemand kwaad te wensen
Te bitter, om nog goed te zijn.
Ge zijt een godslamp van de kerke,
In wier karmijnen hert
Wat olie wordt gedaan,
Te luttel, om in vlammen op te vlerken,
Te veel, om er van dood te gaan.
II
Ik heb…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.783 Bidden is niet enkel knielen;
’t Is in ’t huis van onbeminden
En in grauw mizerie-zielen
Veel verborgen liefde vinden.
Bidden is de bittere dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
’t Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles ’t schoon vermoeden.
Bidden is langs donkere paden
Lampen van gevoel doen branden;
Bidden is de schoonste daden…
Mensenogen
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.293 Ik houd van ogen door weemoed gewijd
Ik houd van ogen die hebben geschreid
Die hunkerend uitzien van groot gemis
Of starlings staren van droevenis.
Ik houd van ogen die prachtig spontaan
Van grote smart naar geluk willen gaan
Die moe van gemijmer in avond’lijk land
Weer blikkeren uit ruiten waar zonlicht in brandt.
Maar God’lijk de kijkers…
Aan 't verre dorpken
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.620 Waar de hei te bloeien staat
Speelde ik ééns als kind;
'k Lachte en zong er, vroeg en laat,
Stoeide er met de wind,
Och, 'k en wist geen leed, geen zucht,
Vlocht maar erica's;
Boven mij hing heel de lucht
Vol lobelia's...
Waar de heide te bloeien staat,
Knielde ik, liefste mijn,
's avonds in m'n nachtgewaad
Voor mijn beddekijn*;
'k Bad…
EENVOUD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.428 Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen,
Die op ons wegen staan als bloemen van het veld…
Verdoken in het gras, door weinigen geteld…
Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen.
‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt
Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt:
“ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…
Ik dank u
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.073 Ik dank U voor het goed onthaal,
Dat was van weinig woorden,
Gelijk àl goede dingen zijn,
Die ooit ons hart bekoorden.
Ik dank U voor het avondmaal.
Der kindren klare wezen,
Het warme huis, de liefde, en
Wat nooit mijn deel mocht wezen,
Maar wat vandaag op d'oude droom
En over dorre dagen,
Een warme sneeuw van bloesem vlaagt,
Lijk mei…
In de bril van Bertha Teughels
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.482 In de bril van Bertha Teughels
Is er somtijds veel te zien.
’t Is precies een speelgoedwinkel:
Aan twee kanten een vitrien.
‘k Zag daar eens een vogel vliegen,
‘k Zag de kap van Soeur Chantal,
‘k Zag een venster met gordijnen,
Zo met bloempotten en al.
En een kleine muizenlandkaart
En een stukje Gibraltar,
En een gieter voor de bloemen…
M'n poëzie
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.072 O! Snaren van m’n jonge ziel
Ik voelde uw trillen zacht,
Wijl ’t woordje op u nederviel,
Dat door m’n tranen lacht.
O! Zacht en zangerige woord,
Waarin ik peerlen vind,
Hebt gij m’n vreugde niet gehoord
Toen ‘k worden mocht uw kind?
O Gij, die m’n gedachtjes kust
En wiegt m’n droefenis,
’t Is of m’n innerlijke rust
Door u beveiligd is…
Schemersproke
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.518 Nu weet ik waar de schemering woont...
Ik dacht dat haar huis in de stilte stond
En daar ik heel geren haar huizeken vond
Vertraagde ik bij wijlen m'n stap langs 'n huis
Gebouwd in gebeden van sparrengesuis
Maar achter gordijnekens bloemig en blank
Vernam ik geschater en joelende klank
Zodat ik, dom kind, bij mezelve verzon
Dat schemering…
TAAL
poëzie
2.0 met 14 stemmen 3.497 Buiten mijn moedertaal
en die der nachtegalen
wist ik naar diepe zin
geen klare talen
en vaak heb ik bedroefd
naar ’t wonderboek gekeken
waarin geschreven stond
wat andere landen spreken.
Toen deed de stad van leed
voor mij haar poorten open;
ze leerde mij ‘t geheim
van wanhoop en van hopen;
daar hing te spreken veel
aan ogen en aan…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.766 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw arduinen richel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder…
Ik droom mijn liefde blijer
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.280 Ik droom mijn liefde blijer,
dat ze niet schreie meer
bij elke ontgoocheling
en dat ik vreugd –en vriend- verlaten
toch voor de mensen van liefde zing.
Ik droom mijn liefde sterker,
dat ze niet zoeke meer
mijn eigen lieve gril:
ik droeg ze naar de heimweeharten
van dolers die niemand beminnen wil.
Ik droom mijn liefde wijder,
dat niet…
Rozenknop
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.688 'k Hoù niet van volbloeide roze,
Die heur hart heeft uitgezeid,
Die bij 't oop'nen
Van heur broze weelde,
D'éérste stervenstrane schreit.
'k Zie ze liever wachtend dragen,
Wat een knop niet openwoelt:
't Stil gesluimer
Van zó teer verlangen,
Dat een and're roos het voelt...
Want, door elk geluk moet schreien,
Schemering van droefenis…