124 resultaten.
WEEMOED
poëzie
3.2 met 22 stemmen 4.404 Uit de bloemen en de bomen
Stijgt een onbepaalde klacht
's Avonds, als ik zit te dromen
En gedwee m'n weemoed wacht.
En uit alle de gewesten
Rijst een zang van droefenis
Omdat ginds in 't rode Westen
't Zonnelicht aan 't sterven is...
'k Zit naar 't sparrenbos te staren,
Waar die stralen stervend zijn;
'k Wou zo geern' wat glans…
REGENDAG
poëzie
3.6 met 16 stemmen 2.890 Grijs gewelf met grauwe vegen,
Koepel van ons huis,
Waarom stort ge uwe tranen tegen
't Venster van m'n kluis?
Ziet ge niet in bei m'n ogen
Tranen die ik schrei?
Waarom zonder mededogen
Stort ge er de uwe bij?
Tranen lekken langs m'n wangen
Om m'n eigen wee...
Zingen dan uw weemoedzangen,
Droppels, met me mee?
Tranen lekken langs…
VERLANGEN
poëzie
3.4 met 10 stemmen 3.179 Ik zegen u, verlangen,
Nu diep mijn blik begrijpt
Hoe rozenknop door zonne
tot roze rijpt.
Dat leerde ik uit uw ogen:
Die deden stil-spontaan
Bloesems van jong begeren
Wijd open gaan.
Zó hebt ge, zonder woorden,
Aan mij 't geheim verteld
Hoe de ene mensenziele
In de andere smelt.
Want als ik, schoon van liefde,
U lang in de ogen…
POËZIE
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.569 Poëzie,
tenger en sterk mirakel,
dat zich voltrekt boven een trosselke woorden,
boven een enkele zin,
boven een luttel woord;
ach trosselken,
ach woordenrei,
ach woord weiger van waarde,
wie heeft uw geest gewekt
en over wrokkige aarde
doen heilichten
- Gods blik die gloort -?
Dat is de tere, koninklijke kracht
uit eenzaamheid geboren…
HET HALSSNOER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.697 Ach Here de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat,
ach Here
dat droef sieraad.
Hij hangt het mij juublend
over 't strenge kleed en - ik lach -
met de lach die de mondhoeken slijt -
neemt gij dat strassen-lawijt
van de fiere troon van de hals,
ach Here, de vrijheid
zo vals.
Want hij tilt mij zingend omhoog…
O, blijf niet aan me denken
poëzie
3.6 met 17 stemmen 2.944 O, blijf niet aan me denken...
O, blijf niet van me dromen;...
M'n handje kan niet wenken,
M'n ziele kan niet komen...
O, blijf me niet ontmoeten;
M'n wegen gaan verloren,...
En 'k mag u toch niet groeten
Zo lachend als te voren.
Ge weet m'n eenzaam leven;
O, blijf niet voor me knielen.
Hoe zal ik ooit u geven
M'n mondeke, m'n…
ERICA TETRALIX
poëzie
3.2 met 18 stemmen 1.426 Ginds,... in de heide,... langs povere paân
Daar lachen me blozende lievekens aan.
Ik weet er hun naamkens, en 'k noeme ze blij :
'De perelkens van de hei'.
't Zijn pereltrosjes van rozig satijn;
't Zijn Japanse vaasjes van broos porselein;
Licht trillend bij zoentjes van vlinder of bij,
De perelkens van de hei.
Bijwijlen dan knikken…
MOLME BOOM
poëzie
3.2 met 8 stemmen 1.664 Wie zal 't u aanzien
die leproos van voet
diep met uw wortels
in verrotting wroet
dat gij nog 's avonds klimt
langs weke bladertrappen
en boven uw mizerie
met de sterren staat te klappen?
Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondenmantel zoomt
dat gij…
M'N POEZIE
poëzie
3.6 met 9 stemmen 1.594 O! Snaren van m'n jonge ziel
Ik voel uw trillen zacht,...
Wijl 't woordje op u nederviel,
Dat door m'n tranen lacht
O! Zacht en zangerige woord
Waarin ik peerlen vind,
Hebt ge m'n vreugde niet gehoord
Toen 'k worden mocht uw kind ?
O Gij, die m'n gedachtjes kust
En wiegt m'n droefenis
't Is of m'n innerlijke rust
Door u beveiligd is.…
treinreis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 487 beelden flitsen voorbij
een gezicht
op de voorgrond
kijkt naar zich zelf
en lacht
de ogen worden gesloten
even
om het beeld
vast te houden
en koesteren
het blije gevoel
uit langvervlogen tijden
ik kijk weer naar buiten
alles gaat door
in grote snelheid
en onverschilligheid
maar ik
ik lach nog steeds…
WENS
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 410 Een zee wilde ik altijd zijn,
niet de grootste misschien,
maar toch een zee
met heel veel golven,
die beuken over rotsen
en teder het strand strelen.
Een thuishaven zijn, voor
wie weet, de zeemeeuw,
die gelukkig mee wil deinen
op het ritme van mijn zee.…
vergeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 Ik was vergeten
om te huilen
en lachte alle tranen weg
Ik was vergeten
om te lachen
en huilde alle liefde weg…
Ons handen
poëzie
3.7 met 6 stemmen 2.383 Eenvoudig als ons handen zijn
bij vaal verdriet en gulden feest,
zo zijn wij, lieve, met elkaar
zelden geweest.
Tussen der woorden hovaardig spel,
ons handen, zij alleen,
die wisten van elkander wel
’t geheim van ons getween.
Die hebben ’t schoonste deel gekend
van ’t heimwee waar een mens in mint;
die wisten niet waar waken endt
of…
DE WIEDSTERKENS
poëzie
3.7 met 6 stemmen 1.840 Onz’ kerels hebben ‘t zaad gezaaid
In Vlaamse grond.
Maar voor dat d’oogst zal afgemaaid,
Zo goudig blond,
Behoeft een zorge zacht en sterk
Van vrouwenhand,
Die doet het edele wiedsterswerk
Op ‘t Vlaamse land.
Weet dat uw veld niet bloeiend wordt,
Wanneer ge tegen ‘t werken mort.
Een schone ziel, een grove schort,
Die wiedsters zijn er veel…
DOOI
poëzie
4.2 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Avondliedeke
poëzie
3.7 met 43 stemmen 7.803 't Is goed in 't eigen hart te kijken
Nog even vóór het slapen gaan,
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hart heb zeer gedaan;
Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei;
Of ik aan liefdeloze mensen
Een woordeke van liefde zei.
En vind ik, in het huis mijns harten,
Dat ik één droefenis genas…
MOLME BOOM
poëzie
4.5 met 2 stemmen 1.156 Wie zal 't u aanzien
die leproos van voet
diep met uw wortels
in verrotting wroet
dat gij nog 's avonds klimt
langs weke bladertrappen
en boven uw miserie
met de sterren staat te klappen?
Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondemantel zoomt
dat gij langs…
Margrieten
poëzie
3.7 met 6 stemmen 1.545 ’t Is of die bloemen het weten:
Ze buigen beurt om beurt
uit eerbied voor de stilte
die aan mijn hart is gebeurd.
En reder dan aan mensen
doe ik die elfen in ’t gras
het effen verhaal dat hij heenging
om ’t heimwee dat ik was.
Ze neigen bevreemd naar elkander
’t naïeve margrietenhoofd:
dàt hadden ze van de mensen…
Zaadmaand.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.018 Daar stond een late zonnebloem
te sterven in de leste zon,
en niemand in de wereld
die haar nog helpen kon.
Van lijve zo belachelijk
gelijk een leuterwijf,
met vuil versleten kleren
om 't uitgedroogde lijf,
Een mensenhand, gerimpeld,
had die haar troost beloofd?
Die sneed van 't mager halsken
dat diep-gebogen hoofd.
En…
Het Dooit.
poëzie
4.3 met 6 stemmen 1.063 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokskens, verveerd,
weiflend en trage
vallen op eerd,
zo moeten alle
gedachten van ons,
van uit de hemel
van room en dons,
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als, uitgeblomd,
dat donzen droomsel
gefilterd komt
uit zuivere lagen…
Onze handen
poëzie
3.3 met 3 stemmen 1.180 Eenvoudig als onze handen zijn
bij vaal verdriet en gulden feest
zo zijn wij, lieve, met elkaar
zelden geweest.
Tussen der woorden hovaardig spel,
onze handen, zij alleen,
die wisten van elkander wel
’t geheim van ons getween.
Die hebben ’t schoonste deel gekend
van ’t heimwee waar een mens in mint;
die wisten niet waar waken endt
of…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 8 stemmen 865 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing 'n scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw-arduinen rijchel,
Hier en daar vergroend van mos,
Lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder 't venster, waar het muurke
Door de tijd gebersten was,
Stonden triestig te verdrogen…
Magnolia
poëzie
3.2 met 9 stemmen 1.047 Dit is de tak met de bloem alleen
de andre bomen gaan al moe
en zwaar van loof naar de aarde toe.
Dit is de tak die ten hemel biedt
In zuivre kelken van albast
de witte wijn uit de donkere bast
zó teerheid die uit droefnis wast.
Hoe zal ik noobler gedenken U
hoog-tere ziel sterk maar sereen
dan bij deze mystieke brank
de tak met de bloem…
NACHT-KAPEL
poëzie
4.3 met 6 stemmen 854 Daar hing geen zucht, geen vrage;
Daar was maar stilt' en duisternis
En mystisch viel er groenig-vaal,
Op heilgenbeeld een manestraal
In de ouw' Maria-nis.
Heel flauwkens monkel-lachend,
Als of 't zijn leste lachsken was,
Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
Een blom, die zonder water stond
In rood kristallen glas.
Daar had ik geern…
Nacht-deun
poëzie
3.3 met 6 stemmen 774 Om m'n kluis
Windgesuis...
Onder 't open raam,
Bladgeril; -
Preev'lend stil
Als een beê..., uw naam.
Ginder hoog
Bloemenboog...
Op m'n peluw licht, -
Bleke lijn, -
Weemoed-schijn
Van het maangezicht.
'k Ture weer
Ied're keer
Naar die zilv'ren stoet;...
Want ik weet
Liefdeleed
Dat me bidden doet...
Wat…
Mastermind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 174 van post en
telefoon
maar zonder vrouwenstem
in de centrale
je kunt hem phone of ook
mobieltje noemen
In satellieten tollend
rond de aarde
houdt hij haar in zijn greep
als alter eega
Ik zie het meer als
wondermetgezel
met zelfgekozen en
geheime codes
het magic touchscreen
als een wonderlamp
van Alladin, Alice…
mijn interieur c'est mon interieur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 212 met die wervelende klanken,
daar worstel en stoei ik mee
het Maya-sjamanenmasker
boven mijn piano
wordt besproeid
met gestokte muziek van Mussorgsky
ernaast zou Alice uit Wonderland gewis
haar sjaal vergeten en over de lijstrand
weg zoeven naar een plateau
waar een harlecchino huppelt
op blote voeten
een zwaan daalt waardig bij hem…
volle maan in de dagsluiting /hommage aan Alice Nahon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 heb zeer gedaan (A.N)
of ik geen ogen heb doen schreien (A.N)
tranen heb opgedroogd (A.N)
geen weemoed op een wezen lei (A.N)
hertenwater heb gedorst
Het is goed in alle rust te verblijven
Alles te verspreiden
Zoals sterren verschijnen
Uw loflied tegemoet
Eureka
Bron;'t is goed in het eigen hart te kijken ,Alice…
Dood door het leven
hartenkreet
4.3 met 12 stemmen 841 Door de intense pijn
word ik van binnenuit opgevreten,
door het verdriet
tegen de grond gedrukt.
De machteloosheid graaft een donk're kuil
waarin het ongeluk mij stort.
Tenslotte bedelft de eenzaamheid me
met de eeuwige vergetelheid.
ik ben levend begraven
en dood ga ik door het leven.…
School
hartenkreet
3.9 met 8 stemmen 725 Op de muziek van 'School' van Supertramp.
Zie link.
--- --- ---
'k zie haar ied're morgen, schooltas in de hand
volgestopt met boeken, lopend langs de waterkant
regeltjes en regels, steeds maar meer en meer
met twee woorden spreken, dank je wel mevrouw, meneer
- dan gaat het je goed..
schoolbel luidt, school is uit, lekker naar…