1376 resultaten.
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 470 Ik lig in het gras en luister.
Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen.
Ze brengen mijn eigen kindertijd terug.
Torenkraaien zwermen suizend als de wind.
Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk.
Een oude vleermuis fladdert als een kind.
Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden.
De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel…
Schaduw van het licht.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Verkrampt lijkt ieder gezicht
met de toekomst als schaduw
van het licht...
Vergulde gedachten blijken schijn
achteraf.
En grimlacht naar ons reeds het graf.
Zinloos iedere daad zo geprezen en
op het gelaat kun je de twijfel lezen.
Maar moedig verzet zich menigeen tot
de dag des oordeels valt en ook daad-
werkelijk blijkt, het leven is…
Als het maar weg is
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 217 Het zou mooi zijn
Mooi zijn, dat
Het zou wel fijn zijn,
Zo alleen
En toch weg van alles
En iedereen
Maakt niet uit waarheen
En of het een gevecht is
Een droom,
Of echt is
Als het maar weg van hier is
Van alles en iedereen…
[ In de wachtkamer ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 In de wachtkamer
is er maar één geluid: ik –
frunnik aan mijn rits.…
Lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 69 De bloemen bloeien
De eieren komen uit
De groene bomen…
Wie het weet mag het zeggen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 168 Was het een kleine droom van de grote wereld
of was het een grote droom van de kleine wereld?
was het een warme stilte in een koud huis
of was het een koude stilte in een warm huis?
Was het een vooruitgang of was het een dwaling?
was het een triomf of was het waanzin?
was het hoogmoed of wa het ketterij?
was het een zegen of een vloek?
Was…
Wie weet?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Mijn lichaam heeft me gewekt.
Het is vier uur in de nacht.
De slaap kan ik niet meer vatten.
In het aardedonker daal ik af.
Over de trap bereik ik onze kamer.
Het is donker hier. Het is stil.
Wonen wij hier wel?
Daverend tikt onze klok seconden,
over het landschap van de tafel.
Ik hoor geluiden in mijn oren,
die ik overdag nooit hoor.…
Niets weten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 39 Ervaren mensen weten hoe.
Filosofen begeren wijsheid.
Politici weten wel waarom.
Socrates verwondert zich.
Hij wist wat wijsheid was.
Een Socrates ziet alles.
Weet van niets.…
Ayahuasca
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 47 bruinrood en bitter
die liaan van de ziel, een
zuivering van lijf
en verrijking van geest door
visuele visioenen!…
In mijn boshut
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 121 Ik ben in mijn boshut en luister.
Vele geluiden hoor ik hier,
die me niet deren kunnen.
Gedachten denk ik nu,
die vanzelf arriveren.
Straks weer gaan.
Niets hoef ik hier te doen,
dan alleen maar bestaan.
Niets hoef ik te verklaren.
Niets dan alleen te hopen,
dat ik later op mag staan.
Ik ben in mijn boshut en ben.…
opgedoken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 194 Nu de regen eindelijk
echt valt
alles samen
eindeloos
het komt terug
bij vlagen in
ogen even mooi
en nooit opgedroogd
Keer op keer
draaien de sterren
in de hemel rond
klots kledder klad…
Niet, niks
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 136 Ze wil niks, ze wil niets
ze hoeft niks, ze hoeft niets
ze mag niks, ze mag niets
ze doet niks, ze doet niets.
Ze zit daar en staart,
handen in haar schoot,
ze wil niks, ze wil niets
maar toch is 't net
alsof ze met die houding zegt:
Help me nou!…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
Een moederhart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 Wanneer haar hart gesloten is,
is een vrouw een dier.
Wanneer zijn hart is gesloten,
is een man een stier.
Diep in elke vrouw verborgen,
klopt haar warme moederhart.
Daarnaar verlangen bange jongens,
en bijna iedere oude man.
Bij ziekte en bij smart,
troost,
alleen een moederhart.…
Stille stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 128 Soms loopt stilte
zichzelf
in doodse stilte
voorbij…
einder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 met een scherp oog
voor donderslagen
bij heldere hemel
is een storm wellicht
te vermijden maar
hoe lang duurt het
voordat het menens wordt
wanneer ga je er vandoor
en is er een plek om onder
te duiken en weet je
steeds uit welke hoek
de storm opdoemen zal?
kies met vertrouwen het
ruime sop en vaar naar de
plek waar aarde en…
Lijkenpikkers
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 202 Als ik vandaag naar Vroom en Dreesman loop,
Dan vrees ik dat ik achteraan moet sluiten.
De klanten staan al vroeg in rijen buiten,
Heel V & D gaat in de uitverkoop.
Maar uit principe ben ik daar niet bij,
Mij zie je niet bij lijkenpikkerij.…
Bont(j)e specht in Mei
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 Beste Jan, het moet me van het hart
Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun
't Verweer van jou is ditmaal
Naïef als 't rijm van je gedicht
We zijn van jou voorwaar beter gewend
Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel,
Als wel de overkill van 't ik,
de overdaad die 't ego krijgt
in hedendaagse poëzie.…
SERENITEIT
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 120 Nooit opgeven of mistroostig achterom gluren
Voor niets of niemand halt houden en zo de boel verzuren.
Jezelf verloochenen is geen goed idee
Talenten benutten, in het hart komt vree.
Het doel wordt bereikt stap per stap
Hobbelig bergachtig of erg vermoeiend pad; stap!
Met geheven hoofd een trotse blik in de spiegel
Alleen jij kent je strijd…
De kleine mierenneuker
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 388 Nee 'geitenneuker' hoor je mij niet zeggen
En uit mijn mond komt ook geen 'pedofiel'
Laat staan dat ik zeg: 'Wat een randdebiel'
Maar één ding valt toch moeilijk te weerleggen
Als mierenneuker loop je grote kans
Dat je behept bent met een kleine Schwanz…
Van niets- naar iets
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 Eerst was het niks, echt helemaal niks,
toen werd het bestoven door wie weten we wel
met wat vocht, doorgaans van boven
werd er iets zichtbaar: zeker weten van wel.
Wat er zou komen, geen mens die 't wist
't is net zo onvoorspelbaar als heel dichte mist,
maar dat er iets aankwam, was heel goed te zien
want een groen puntje liet zich vol ijdelheid…
Agent Kunduz
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 369 Toen hij in Kunduz goed was opgeleid
-daarna zich aansloot bij de Taliban-
vertrok hij naar het buurland Pakistan
Verlengde opgewekt zijn studietijd
Hij is heel slim in ’t slechten van geschillen
en knalt op meisjes die naar school toe willen…
Simon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 De reis naar Antwerpen menig jaren terug.
Achter de rug
Van engelen
Huist geen wetenschappelijke
Verstrengeling
Van oud zeer
Noch wederkeer
Alles gaat sneller dan
Ooit
Berooid
Nooit
De kat blijft prakken
Nagels diep
Het blijft wel plakken
Werelds diep…
Far niente
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 Het einde van de week is weer in zicht
"Ja hoor, nou en, so what, en wat dan nog..."
Eh...sterker nog, het einde van de maand
En bovendien, zes daagjes zomertijd!
"Dat boeit me niks, 't was toch verkiezingstijd
Of was je dat misschien alweer vergeten
De Randstad onder een gifgroen tapijt
Toch petje af, recht voor z'n raap die meid!"…
[ Wij zijn verhalen ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Wij zijn verhalen,
verhalen van verhalen –
verder zijn wij niets.…
HET DENNENBOSJE
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 554 In de winter
Neen! niet omdat uw slanke stam
En dak en gevel schraagt,
En in de drasse ondergrond
De last van 't muurwerk draagt;
Niet, dat Ge als wiek of molenrad
De mens uw bijstand biedt,
Is 't, dat ik uwe lof bezing
In mijn eenvoudig lied;
Maar als en boom en heester dort,
Van bloem en blaadren kaal,
Geen gras de harde grond meer…
KARREKIET
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Meer dan fris, 't is huivrig koud.
't Mantelkleed maar dicht geslagen!
Doch het vangt al aan te dagen;
'k Zie al enkle vonken goud.
Hadden zorgen, droeve dromen,
Mij het zoet der rust benomen,
En gezweept naar 't open land,
Aan de stille waterkant,
Groeten mij luidruchte galmen
Uit de nat bedauwde halmen,
Helder klinkt in 't jonggroen…
HET KOELTJE
poëzie
2.0 met 6 stemmen 935 In de lentemorgenzwoelte
Streelt me een labberende koelte,
Luwend, stuwend, loddrend stoeiend,
Zachtkens âmend, floddrend vloeiend,
Kussend voorhoofd mij en konen,
Schuddend tengere anemonen,
Die in duizendtallen beven,
Waar zij langs de grond komt zweven,
Voertuig voor der bijen wieken,
Die met haar de honing rieken.
Op haar golving zweeft…
DE MANESCHIJN IN 'T BOS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 875 Daar buiten, waar de herder 't vee
Reeds naar de stal geleidt,
Is aan het effen luchtgewelf
Een grauwend kleed verspreid,
Dat alles, wat het land mocht tooien,
Omwikkelt in zijn brede plooien.
En boven trilt op 't bevend blad
Nog 't stervend avondgoud,
Maar 't rijzend maantje strooit zijn glans
Met handenvol door 't hout,
Dat ons de…
DE LUCHTSPIEGELING
poëzie
3.0 met 9 stemmen 935 Een avondtoneeltje
Niets verbrak de zwoele stilte dan het nedersijplend nat
Van de vers gevallen regen;
Alle vogelkoren zwegen
In 't zacht druppelende lover langs ons eenzaam avondpad,
En de lijster schudt haar vlerkjes,
Droogt zich op de dorre rank,
Maar weerhoudt alsnog de tonen
Van haar schelle avonddank.
Helder lichtblaauw kleedt de…