Alle inzendingen van Annemarie Nijenhuis

Wat is hoop Wanneer ik de waarheid heb ontmoet Wanneer ik over straat loop Of je blik de mijne ontmoet Wanneer we kijken naar elkaar De maatschappij Trekt voorbij, en jij Een hand bescheiden door mijn haar Maar wat is hoop, wanneer je wegloopt Blijven staren naar je achterhoofd? Of dat ik aan gesloten ogen wen Dat ik beter zonder jou…

Wanneer de dagen dan voorbij zijn En de nachten, Alleen de tijd Wanneer de maanden weer verloren gaan En de jaren nog te lang zijn Vraag ik me af Waar blijft dat teken Want ik wil nooit meer die tijd Geen dagen, geen eeuwen Geen maanden, geen jaren Geen weken, maar Een teken Van oneindigheid…

Als er Nog wat komt Hierna, Waarna Jij gegaan bent Kom je dan terug Gedragen Door de dagen En de niet bestaande tijd Wanneer het zonlicht Door de takken breekt En de zere plek Op je huid verbleekt Mag ik dan Weer van je houden Om je geven En we lopen samen opnieuw en telkens Over jouw levenspad En wanneer…

Ik zou zo graag Wanneer de tijd blijft doortikken Morgen of vandaag Je willen laten weten Dat ik er ook nog ben Je me niet hoeft te vergeten Ook al weet ik Dat je mij niet zoekt Dat ik niet besta voor jou Ik die buitenstaander ben In een aura van Eenzaamheid Je vraagt wel, Uit beleefdheid Ik vervaag wel Maar ik blijf…

Het zou mooi zijn Mooi zijn, dat Het zou wel fijn zijn, Zo alleen En toch weg van alles En iedereen Maakt niet uit waarheen En of het een gevecht is Een droom, Of echt is Als het maar weg van hier is Van alles en iedereen…

Wat zijn dagen Wat zijn uren Wat is iets breekbaars Dat ik vast blijf houden Wat zijn tranen van verdriet En wat vertel je me niet? Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden…

Langzaam ik benader en proef en niet hoeven te zijn genietende van oude pijn En daar was hij een andere, warme wind die mij uitademend vindt lucht die over mijn longen stroomt en de adem beneemt Blazende een kus een onbekende rust en ergens, ver weg Een stem verontrustend wie ik ben vertrouwdheid die ik ken maar blindheid die ik…

In het duister gehuld Ik kan niet opstaan Wachtend op een teken van jou Is er nog iets, wat je me zeggen wou? Hopeloos, Ik voel Hoe je langzaam uit mijn zicht verdwijnt En toch tast ik de muur af Om nog iets van jou te vinden Iets kleins, Misschien Om nog even kort bij je te zijn Je warme hand nog heel even vast te houden Geef me toch…

Wanneer ik Het aan wil raken Mijn handen zacht en koud Hoog in de wolken Diep in de zee Wanneer ik het in een doosje wil stoppen Om het altijd bij me te hebben Juist dan, Wanneer het gevangen zit Spat het uiteen En ben ik weer alleen…

de kern, daar raakt 't het allerdiepste punt maar jij bepaalt zelf wat je ermee kunt je kunt het laten liggen als een hoopje oude troep maar je kunt het ook oppakken en er iets mee doen de kern is een begrip dat je zelf in kunt vullen de kern kan een gapend zwart gat zijn maar ook een lichte ruimte vol aardelijke dingen maar eerst moet…

met hoofd gebogen tranen in ogen 't licht valt over m'n donkere haar 't is net een donker waas waar men niet meer uit kan komen om van nieuwe resultaten te dromen ik voel met mijn handen naar dat ongrijpbare licht het geeft mij totaal geen zicht op het leven op de strijd droomt gij ook wel eens van vrijheid…

ik staar uit mijn raam en ben helemaal stil ik zou met ze mee willen gaan mijn leven is toch niet wat ik wil naar al die prachtige vogels die vliegen aan de mistige hemel zonder dat ze zorgen hebben ze zweven alleen maar lekker in de koele lucht boven de wolken schijnt altijd de zon het enige rijk zonder zorgen oh, ik wou dat ik met ze…

duizenden spikkels zacht en koud net tranen van goud ze vallen zachtjes op mijn gezicht ze smelten en vermengen zich met tranen aan de hemel is geen plekje meer licht precies zoals ik vanbinnen ben ik voel me een slappe plas siroop en niemand houdt van me, die ik ken ik ga het liefst nu dood kon ik de uren maar terugdraaien want voor regen…

't hart doet pijn de hand doet zeer maar waar moet je naar luisteren? en wanneer.. moet je weer iets nieuws grijpen? of blij zijn met wat je al pakken kan.. echt heel diep naar binnen kijken? en heb je er wel plezier van.. al die dingen die iedereen wil weten waar het pijn vanbinnen doet hoe kan ik het vergeten? nee, dat kun je niet want…