vogels
ik staar uit mijn raam
en ben helemaal stil
ik zou met ze mee willen gaan
mijn leven is toch niet wat ik wil
naar al die prachtige vogels
die vliegen aan de mistige hemel
zonder dat
ze zorgen hebben
ze zweven alleen maar lekker in de koele lucht
boven de wolken
schijnt altijd de zon
het enige rijk zonder zorgen
oh, ik wou dat ik met ze meekon
dat ik hier, in mijn open raam
opeens vleugels kreeg
dat ik op zou springen en weg zou vliegen
nooit meer terug gaan
naar dat drukke leven, vol spanning en bedreigingen
waar niemand iets van elkaar vind
waar ze gewoon samen rondvliegen
stil zijn en genieten
dat is wat ze bind
Geplaatst in de categorie: vrijheid