399 resultaten.
Naar buiten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 468 Lentezon, jij lokt
veldmuizen uit hun hol en
inspireert buizerds…
Tijd is Geld
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.063 De werkgroep Nouwen is akkoord gegaan
met wat men kilometerheffing noemt
om hiermee snelwegknopen op te lossen.
De jan modale rijder is gedoemd
zijn weg te vinden over hei, door bossen
en af en toe pikt hij een buitenwijk.
Ook kan hij kiezen door de nacht te crossen
dan rijdt hij zich al slapend stinkend rijk
met dat geld kan hij in de…
Dummy
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 787 Het hoofd van Toetanchamon uit Egypte
-of zoals dat is gereconstrueerd-
staart mij vanaf de frontpage in 't gezicht.
'Zo zag zijn toet eruit', zo wordt beweerd.
Men heeft zijn mummie grondig doorgelicht
en kwam met dit portretje op de proppen.
Wie eventjes wat naslagwerk verricht
laat zich door deze 'wetenschap' niet foppen
maar vindt…
Vader
gedicht
3.0 met 53 stemmen 19.318 Als hij groot is, koop ik een auto
Kan hij die 's zaterdags wassen.
En een gazon. Dat moet hij dan maaien.
Oude vrouwtjes jaag ik de straat op.
Kan hij die helpen oversteken.
Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij
redden met levensgevaar.
Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik
goedkeurend hem op de schouder kan kloppen.
diep in de ogen…
Archibald
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.664 Vanmorgen heb ik Archibald begraven
Het lichtste wezen der menagerie
-Hij was al roerloos sinds een dag of drie-
Ligt in een ondergrondse tuinenclave
De laatste dagen van zijn luchtig leven
Kreeg hij zichzelf maar nauwelijks meer omhoog
Wanneer hij moeizaam naar zijn stokje vloog
Dan zat hij daar amechtig wat te beven
Zo nu en dan klonk…
mini sonnet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 466 Proporties
Groots is de wereld, zonder vergelijk
In het heelal krioelen sterspiralen
waarin je tijdloos glorieus kunt dwalen
Wij zweven rond in 't ruime hemelrijk
Hier in de winter, plaatselijke tijd
op onze schaal van mensen, merels, mezen
een miniscule cel van 't wereldwezen
weerklinkt de echo van oneindigheid
In poezie, het hemelstormend…
leven sloop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 589 Een herfstblad, als een vleugel
is langs me neergestreken
De boom die in de lente nog
Icarus plannen had
toen hij zijn blaadjes plakte
zijn filigrijn vertakte
heeft nu definitief
het vliegen opgegeven
zo streeft de jonge vlerkenmens
met hemelwaarts elan
in flarden lakenzeilen
voorbij conventie's grens
gewichtloos optimisme draagt
zijn…
Hou toch op!
gedicht
2.0 met 33 stemmen 10.434 Of het al niet erg genoeg is,
heb je mensen, om de paar jaar
kraaien ze om het hardst: ik ben
aan een nieuwe uitdaging toe.
Alsof, als ze daarop ingingen,
het beste in hen waar we al
zo lang op zaten te wachten
vanzelf naar boven kwam dan.
En alsof, was dat al het geval,
dat voor iemand anders dan voor
henzelf ook maar van het minste…
Vaarwelkom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 930 Ach wat, Melancholie
Jouw emotieve zwelgen
In Oliebollerie...
Hoe kan ik je verdelgen?
Hoezo het Oude Jaar?
Moet ik nu krom gaan lopen
Met baard en sneeuwwit haar?
Nee, ik ga vuurwerk kopen!
Zwartgalligheid, je biedt
Slechts bitter brood aan Barden
Ik schiet vergaan verdriet
Aan stukken en aan flarden
Je levensvatbaarheid
Berust op…
Burn Out (2)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.981 Ik struikel over mijn eigen gedachten
Hakkelend meer dan eens
Twijfel zaaiend bij het publiek
Ga ik dan eindelijk toch onderuit
Behalve mijn lijf voel ik niets
Geen liefde geen haat
Mijn verdriet lang vergeten
De hoop over het hoofd gezien
Overal krokussen en ook narcissen
Mijn licht niet meer dan een nachtkaars
Stervend zonder toeschouwers…
Mensenkennis
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 855 Het is heel opmerkelijk te merken
Dat heel veel mensen zich denken
Te kunnen veroorloven een mening te
Hebben over anderen
En, als ik het toespits op het schrijven,
Zeg nu eerlijk, is iedere oprechte uiting
Van eigen gevoelens niet per definitie
Literatuur?
Zonder nu zelf in de verleiding te komen
Met het wel bekende vingertje te gaan…
Vannacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 Vannacht zal ik haar wederom beminnen:
mijn Avondster, mijn Nocturnale Fee.
Ik zit me op de liefde te bezinnen
bij het genot van een kopje kruidenthee
Dit alles is natuurlijk overdreven;
en, sterker nog, het is totaal onwaar.
Maar dichters doen dat om te overleven,
want waarheid brengt de dromer in gevaar.
Het daglicht kan de dichtersziel…
Experiment
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 763 En het experiment duurt voort
Dagelijks word ik getroffen
Door de doelmatigheid
Van mijn vergissingen
Ondanks alle pogingen
Logica te ontdekken
Blijft mijn leven
Een chaotische nevel
Zonder mijn instemming
Is het ooit begonnen
En als ik het wil
Zal het ook zonder eindigen
Wat mij rest is
Tussen die extremen
De opklaring te zoeken…
Burned Out?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 951 In het land van gebroken harten
Het gif nog steeds in mijn hoofd
Mijn geloof in de illusies
Ervaringen van een onbekende
Leidraad per decreet
Ben ik op zoek naar mezelf
Wakkergeschud door moeders van amper tien
Zoek ik naar mijn echte ik
Dreigementen kunnen mij niet langer leiden
Belofte en schuld laat ik achter me
Mijn God maakt deel…
Rap
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 1.802 Als maffiabaas noemt hij zich De Don
Om in die hoedanigheid beter
Van Leers te kunnen trekken
Op mij komt het over
Als Verbale Masturbatie…
Lente
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.898 Jarenlang op zoek
Kennis zonder weten
Zoveel geleerd
En nooit wat opgestoken
Door onmacht en verbijstering
De touwtjes niet in handen
Ongeloof en pijn
De wens niet langer te leven
En op dat moment
Bezit is het enige dat je hebt
Kom je tot de conclusie
Ooit wordt het weer lente!…
Liederlijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 819 Je wordt soms wakker met een melodietje
Vanochtend: ‘Weisse Rosen aus Athen’
Het werd een hele ketting, een aaneen-
Geregen potpourri vergeet-me-nietjes
Ze haakten met de staarten in elkander
En soms kwam één er dwarsdoorheengewalst
Die nam de sliert op sleeptouw onvervalst
Een polonaise van bruisend gemeander
Ikzelf, nog lang niet wakker…
6
gedicht
2.0 met 88 stemmen 27.010 Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee…
Fluitend
gedicht
2.0 met 30 stemmen 13.229 Ik vind, elke dag heeft genoeg
aan zijn eigen kwaad. Wie zijn dag
niet mint, gaat mokkend ten onder.
Sta zo opgewekt mogelijk op dus,
poets je tanden, omhels je vrouw,
kam je haar, lach tegen de spiegel,
ontbijt met thee en een eitje.
Je begint vanzelf in de loop
van de ochtend een beetje te fluiten.
Dat doe je de hele dag door
met wisselende…
waarden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.373 Het moet me nu toch eindelijk van het hart
dat ik het leedvermaak van snelsonnetten
een wandluis vind die deze site besmet en
die cynisch mensen uitlacht in hun smart
Ik dacht dat dichten: rijm, vers, aforisme,
intelligentie zoeken is, geen escapisme…
dommer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 246 De politiek zit vol met rituelen
zoals 't vertrekken na een dure fout
maar volgens mij snijdt dit gedrag geen hout
wie fouten maakt moet helpen wonden helen
Wil je je schamen, goed, schaam je te pletter
maar ga de fout herstellen Donnerwetter!!…
Licht bericht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 583 Wees sterker dan de trekkracht van de tijd:
het jaar loopt af, laat niet de zonnewende
je zelfbeklag versterken tot ellende
en stop op tijd je cyclische verwijt
dat je het niet ziet zitten, 't is te zwaar;
je weet precies hoe 't oude lied gaat klinken
straks spoelt je zelfrespect door rook en drinken
weer naar het zelfgemaakte spook: oudjaar…
Adonis
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.274 Als niemand de Adonis in je doodt,
dood die dan zelf. Zo oud als jij en nog
steeds ideale schoonzoon - geen gezicht.
Stap uit in Vijftig, stap daar uit zoals
je dat in, zeg maar, Zutphen doet,
en ga dan naar behoren ouder worden
en oud, met bril, buik, haar uit oor en neus,
elk jaar wat meer, en kom daar rond voor uit.
Maai het gazon en…
Hoe het leven tegemoet te treden nu je ouder wordt
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.856 Niet boos worden, schreeuwen,
hard weghollen nu, en niet
als een gek om je heen slaan.
Wie zegt dat er iets moet duren?
In de herfst vang je minder licht
dan 's zomers, en 's winters nog minder.
Waarom tekeer gaan?
Nee, met bescheiden animo en,
is die niet meer beschikbaar,
versleten bewegingen.
Besta ik straks niet meer,
kan ik alsnog…
Van haar af
gedicht
2.0 met 66 stemmen 24.814 Hij is al weer lang van haar af.
Moet ooit dus haar hebben beklommen.
Soms zal het gestormd hebben, daar,
maar soms was het weergaloos helder.
Soms lag het daar heerlijk, dat moet wel.
Soms ook wel niet.
Nu is hij dan dus van haar af.
Gedaald eerst, gerold, toen gevallen.
Het dal in.
Niet eens geprobeerd zich vast
te grijpen aan takken…
Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.625 Een weegbree - drie ovale blaadjes -
gebroken uit een asfaltscheur
Nu je er toch bij stil moet staan,
wil je er niets van denken.
Of, moest het toch, iets als allicht,
de weegbree immers is heel algemeen
op asfalt, tussen puin en bij gebouwen.
Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf,
door je omgeving wreed gefnuikt maar niet
vergeefs…
een 160
gedicht
2.0 met 78 stemmen 20.098 [een 160 is een tekst die bestaat uit precies 160 tekens,
inclusief spaties: precies de lengte van een sms'je.
Het wordt ook wel de haiku van de 21e eeuw genoemd]
Ik weet het niet, groeien.
Net boom, komt de bijl.
Als kip: een paar weken.
Mens wordt niet mooier.
Groeien: niet doen!
Maar moet het, dan krom,
richting aarde.
----------…
Een goed huwelijk
gedicht
2.0 met 741 stemmen 81.173 Een goed huwelijk is meer dan alleen
stil en ongedwongen alles voor elkander doen, zodat
je op den duur elkanders beê voorkomt. Nee.
Af en toe moet je ook eens communiceren
over de dingen waar het werkelijk op aan komt in
dit bestaan: brood voor het hart, van mens tot mens
Spreken. Vraagt bijvoorbeeld de liefste naar de zin
van dit haar leven…
Met Mariken op de foto
gedicht
3.0 met 15 stemmen 4.555 Ik zou willen dat ik Moenen was,
kon ik eens flink in zonde met haar leven.
Maar ik ben Puber-met-de-streepjes-das
al stroop ik ook mijn mouwen ervoor op
Zij is twee meter. Ik bij lange niet.
Maar als ik heel erg op mijn tenen sta,
past tussen half geheven arm en rechtertiet
mijn puistenkop. In zelfgemaakte omhelzing
grijns ik, even stompzinnig…
In den vreemde
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.116 Den Haag. Ik voel me er zo ver van huis,
dat ik me wel een brief zou willen schrijven.
Hoe gaat het met me, daar? Eerlijk gezegd
niet goed. Het blijft voor mij een soort
van België - snel wil je er weer uit
op weg naar waar het echt gebeuren moet.
Tussen de spoordijken volkstuintjes in de regen.
Uit het asiel waait altijd akelig geblaf…