52 resultaten.
Nachtbloesems VI
poëzie
3.0 met 45 stemmen 8.582 Op zee in schomlend schuitje,
Zo rank gelijk een zwaan,
Zou met een schalk-zoet bruidje
Ik willen gaan.
Geen bries, die ook maar even
De zilverspiegel brak;
Hoe zou ons bootje zweven
Op 't glazen vlak!
Hoe zou het golfje kabblen
Met murmelziek gesus!
Hoe spottend zou het babblen
Bij elke kus!
En wen wij minnensmoede…
Leda*
poëzie
3.0 met 15 stemmen 7.910 Het avondrood vloeit neer langs tak en twijgen.
Een purperschemer koomt in rozengloed
Het bloesemblanke bladerdak doorzijgen,
En bloost op elke rimpel van de vloed.
Uit haar violen, waar in geur zij rustte,
Verheft ze zich...wat haar dus rijzen doet?
Haar wildzang in d'akanth* heur droom ook suste
Haar 't zongegloei zacht-koestrend overtoog…
MAÏMA
poëzie
3.0 met 27 stemmen 10.041 De nacht, Maïma, is van maanlicht blond…
De maan, Maïma, strooit heur zilvren tranen
Langs ’t lispelzieke lover der platanen…
O, mengelen we onze zielen in deêz stond !
Met mijmrend oog en murmlensmoede mond,
Zo ligt, o, allerloomste der sultanen!
Gij in uw hangmat wieglende aan lianen,
Terwijl uw lokken kronklen tot de grond…
Het purpren…
Melodie
poëzie
3.0 met 28 stemmen 10.637 Laat, o lieve, laat
Uw blanke vingren langs
De toetsen fladdren;
En licht.
Laat, o lieve, laat
De tonen kwelend vallen, als
Kristallen dauw,
Die van uw blanke vingren drupt,
En zoet
Vervloeit.
Luchtgewiekte melodie
Zweef klaatrend op!
Of juublend in een zilverlach,
Of smeltend...
Smeltende in een vliet
Van louter tranen...
Trillend…
Nachtbloesems VIII
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.383 O, sluimer zacht!
't is al zo kalm:
Geen vogelengalm
Verstoort de nacht:
O, sluimer zacht!
Alleenlijk trilt
Mijn minnezange;
Die smacht en smilt
Van zoet verlangen,
Nu woest en wild,
Dan bevend-bange
In de avondstilt
Maar, laas, niet acht ge,
Ai, waarom niet?
Mijn zielsverdriet;
En spotziek lacht ge,
Went 't zangzoet lied
Der luite…
Nooit glijdt een verstandig woordje
poëzie
2.0 met 21 stemmen 7.522 Nooit glijdt een verstandig woordje
Van die rozenlipjes dijn;
Die moeten maar zonder pozen
Aan het schertsen en kussen zijn.
Die moeten maar altoos lisplen:
`Jij bent de liefste mijn!'
Maar meen je dan, dat dit immer,
Mijn schatje, genoeg zal zijn?
Ga ik aan het redeneren,
Dra ben je het luisteren moe;
Stil geeuw je achter je…
Uchtend
poëzie
3.0 met 12 stemmen 5.452 De mist, uit zilverpeerlen als geweven,
laat in de rozige uchtendschemering,
de helling langs der grauwe heuvelkling,
zijn golvend waas naar 't Westen toe verzweven.
Ter kimme heeft, uit donzen wemeling,
een rozewolk heur gouden wiek geheven.
Door 't dorre hout, waarin de druplen beven,
schiet de eerste schicht zijn schelle schittering.…
Nachten III
poëzie
1.0 met 6 stemmen 2.072 Wij, armen, laten ons weer en weer bedriegen;
Illusie is behaagziek als een vrouw;
Haar sluier veegt de wolken weg tot blauw
Het Niets weer glimlacht, en de sterren liegen.
Hoop blijft verlokkend ons met liedjes wiegen;
Verdwaasde minnaars, blijven wij haar trouw;
Onze ijdle ziel bindt zich na iedre rouw
Wieken weer aan om 't drogbeeld toe…
Nachtbloesems VIIII
poëzie
4.0 met 11 stemmen 4.060 Kom mede in het duister, mijn kind!
Kom mede in het duister, want de avond is schoon!
Als verstomd zijn de vooglen; geen enkele toon
Zingt er de zangrige wind.
Kom mede in het duister, mijn lief!
Kom mede in het duister, waar niemand ons ziet;
Niet ene enkele bloem ons nieuwsgierig bespiedt,
Waar ze op haar stengel zich hief.
Kom mede in…
Een lent van vaerzen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.542 In dons van wolkjens glijdt ginds
De zilveren sikkel der maan;
Die schijnt een gondel, een bootjen,
Dat vaart op de blauwende baan.
De wolkjens schijnen de golven,
Witgekuifd, met luchtende tint,
En de starren zijn zo schone leliën
Als niemand op aarde vindt.
Was die gondel mijn levensbootjen,
Ik nam je, mijn lieve, er in mee,
En wij zwierven…
Liedeken
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.375 Ik minde u zo teder, ik minde u
Zo teder met heel mijn ziel,
Wanneer door deze armen omwingerd
Uw hoofd mij ten boezem viel...
Ik aêmde op uw lippen mijn leven,
Ik smolt in een kus aan uw mond;
Ik smachtte om een hemel te geven...
Ai, ’k gaf maar mijzelve in die stond!
Er flikkerde een vlamme in uw blikken,
Waar de flonkrendste starre voor…
Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.379 Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen;
De stille plooien, week en wit en breed;
De kleuren hèl in klare zonneschijnen,
De aromen, druivenzwijmlend, rozenheet.
Ik wil in steden blank op forumpleinen
De mensen móoi in vreugde en zelfs in leed,
Dat ik àl 't nietig kleine in grote en reine
Tragedies en verrukkingen vergeet.
Ik wil de…
de landelijke gedichtendag
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 412 coryfee
liefst de nummer één
men heeft de oplossing
gezocht in spreiding
grotere mobiliteit
van het aanbod
meer aansluiting
op de regio
Vondel deed nu het westen
Slauerhoff het noorden
Roemer Visscher het oosten
Guido Gezelle het zuiden
vrij invliegbare
gastdichters waren
Bredero Elsschot Kloos
Luyken Paaltjens Klikspaan
Poot Couperus…
Lange Voorhout
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 721 de laan der lanen parelt in de zon
de krokus heeft een paars tapijt geweven
Café de Posthoorn blijft de gulle bron
alwaar bezoekers aan hun glazen kleven
Hotel des Indes start een tweede leven
en kruipt voorzichtig uit een flets cocon
Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven
de baksteen blijkt veel sterker dan beton
Couperus kijkt, gebronsd…
Eigenwaarde en stille kracht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 460 Morgen ga ik er de tijd voor nemen
Louis Couperus schreef ooit het beroemde boek
De stille kracht
Walter van der Kamp verfilmde het
met als personages
Pleunie Touw, Bob de Lange, Willem Nijholt
Caro van Eyck en Hans Dagelet
met muziek van de legendarische Tony Eyk
Dus als morgenmiddag de zon op zijn heetst staat
Den Haag in het Zuiderpark dendert…
Grote dame
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 401 .'
van Couperus.
Je paste zo geheel in die chique
negentiende eeuwse tijd, zo samen
met Josine van Dalsum, ook zo'n
kanjer in jouw vakgebied.
'Cremeer mij maar en drink daarna
een fles champagne!', zei je even
koninklijk en blijmoedig als altijd,
uniek raspaard.…
van oude mensen...
gedicht
3.0 met 14 stemmen 4.884 schouders buigen
ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug
en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden
vanaf z'n nieuwe kinderfiets
kijkt m'n zoon verbijsterd toe
*) Takma is een personage uit het boek van Louis Couperus…
Terugspoelen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 Als homofiel
zal hij nu wel feest vieren met Freddy
Mercury, Kavafis, Couperus, Willem de
Mérode, Oscar Wilde, Gide, Marcel Proust,
Walt Whitman en Jaap Zijlstra, die wel
zijn tweelingbroer kon zijn geweest.…
Zelfscannend
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 53 Een tragisch Noodlot, als dat van Couperus
Zo non-verbaal, kunstmatig,
inhumaan
Zo woordeloos, ondankbaar hun
vergaan
Vooral als er voor hen geen
wederkeer is…
Irri situ's
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 verzet zou komen
onder het motto
partir c’est mourir un peu
In eduland werden
woorden van vroeger
als virus fluvius
en tour du mal
niet meer onderwezen
In het duister van de zomer
was koudvuur reeds begonnen
als psychotisch mentaal
manipulerende droom
In een sprookjesvlaag
bij beelden aan zee
raakte de aardse hemel
van Couperus…
Vermoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 783 ( voor Johan Ram, vriend van Louis Couperus )
In de schaduw van de meester wachtte je
tot de les was afgelopen, zodat je wandelen
kon met hem, op geheime plekken in de bossen,
nabij Den Haag en in de warmte van Italië.…
Bericht aan ADO Den Haag-supporters
gedicht
4.0 met 2 stemmen 860 (als Louis Couperus nog zou leven en dit alles mocht aanschouwen)
Voor gij aanstonds het stadion betreedt
Houdt mes en eene vuurwerkbom gereed
Zie ginds die vreemde spits van PSV
Hij is de vrucht eener prostituee
Toont in den zoomer trots uw blooten bast
Waar twintig liter Heineken in past
Spuwt geel en groenen fluimen op den vloer
En…