Netgedichten

netgedicht (nr. 78.457):

Zelfscannend

De barcode is wijzer dan
de klant
Hij kort alleen analfabetisch
af
Scheidt actueel het koren van
het kaf
Mits zichtbaar op de super-kassaband

Telt cijfers op in digi-codetaal
Rondt af naar boven, plukt onzichtbaar kaal

Een woordeloos en monotoon
bestaan
Zo non-verbaal, kunstmatig,
inhumaan

Caissières vullen praatjes maar geen gaten
Ze worden door de zelfscan teruggefloten
Hun snelloket wordt binnenkort gesloten
Ze mogen voor de klant niet langer baten

Want supermarkten vinden ze
te duur
Leve de kassabonnen uit
de muur

Is koning klant zelfscannend egoïstisch
Laat het hem koud, is dat wel realistisch?

Een tragisch Noodlot, als dat van Couperus
Zo non-verbaal, kunstmatig,
inhumaan
Zo woordeloos, ondankbaar hun
vergaan
Vooral als er voor hen geen
wederkeer is