Alle inzendingen over Daan de Ligt

(Haags gedich) de herfs en wintâh zèn voâhbè de lammere al in de wè en zellefs me vrâh kèk lief naah mèn me god ut is dus lentuh eindenkùikes in de slaut en alle leive fok zich daud weâh wolke polle in de luch betraande auge met een zuch besef ik ut is lentuh kale strùike laupe ùit en de gezichte staan zau blè doâh dit vevloekte…

(hoe koud het was en hoe dichtbij) ga zitten zoon, dan zal ik je vertellen hoe koud het was, hoe ongelijk de strijd je vader was tot sneuvelen bereid de dorst en honger waren metgezellen de Russen waren eens ontzettend felle en wrede communisten, zonder spijt bedreven zij een krijg van haat en nijd bloeddorstig, klaar om koppen te gaan snellen…

Er rijdt een lege tram door ’s-Gravenhage, onmerkbaar bijna, nauwelijks verlicht. De ramen en de deuren blijven dicht, in scherpe bochten kan hij schuchter klagen. De ouderwetse tram met aanhangwagen doet alle dagen, rusteloos, zijn plicht. De eindeloze reis gaat doelgericht langs sporen van verdrongen onbehagen. En niemand die de vragen…

de ergste aller dagen: 1 april ik weiger om vandaag uit bed te stappen uit angst voor flauwekul en dito grappen de dekens bieden dekking, ik lig stil ik krijg in bed gezelschap van m’n vrouw ze zegt op 1 april: 'ik hou van jou'…

(prodepressiva) ik tel de groeven in mijn droef gelaat vervolgens tel ik ook mijn grijze haren veroorzaakt door het aantal crisisjaren mijn lichaam is in haveloze staat een oud, geheel versleten apparaat dat zelfs de laatste hoop heeft laten varen nog even en u mag me doodverklaren want ook m’n geest is reeds ten einde raad een oude man…

ze hebben ons bevrijd, die Canadezen we waren dankbaar, stonden in het krijt maar nu ben ik de warmte voor ze kwijt en vind ik de bevrijders om te vrezen ik zie ze, net als vroeger de Germaan, de onschuld met een stok de kop inslaan…

zo'n dorp als Katwijk, daar is weinig aan geen drank of voetbal op de dag des Heren dus moet je zaterdags je keel maar smeren je koopt een kratje bier en een banaan de pisang smijt je naar de man met fluit je staat voor aap, hij houdt niet zo van fruit ----------------------------------------------------------- Een donkere scheidsrechter…

vandaag opnieuw een chaos op het spoor de smoezen zijn vaak niet om aan te horen: computer stuk, de wissels zijn bevroren een vierkant wiel, het achterstel stond voor toch denk ik steeds bij elke nare tijding de echte oorzaak is een slechte leiding…

ze vindt zo’n dooie katholiek maar niks vandaar dat zij gewoon is thuisgebleven zo’n Poolse man in jurk ... ze huivert even geen adel, dus te volks voor Beatrix al was de dode nog zo’n hoge ome voor haar leidt er geen ene weg naar Rome -------------------------------------------------------- Tot verbazing van vrijwel iedereen was koningin…

Het stormde toen de paus werd bijgezet. De Heer had schijnbaar windkracht acht bevolen en voor de kerk die bol staat van symbolen was dit een hemels teken. Opgelet! Want God liet blijken dat het nu gezwind de hoogste tijd wordt voor een frisse wind.…

hij is niet meer de kloon van Harry Potter een flitsend kapsel en een nieuwe bril maken samen toch een heel verschil de stijve christen oogt meteen wat vlotter de oude buitenboel is nu geweken z'n politieke smoel is blijven steken ---------------------------------------------------------- Premier Balkenende heeft iets aan zijn Potterachtige…

hij eet z'n 50-plusbuik kogelrond de ouderdom kent louter vette jaren hij paft de hemel grijs met z'n sigaren de senior leeft zeker niet gezond op sporten is de grijsaard ook niet dol hoewel ... hij zwemt graag in de alcohol --------------------------------------------------------- 50-plussers zijn te dik, bewegen te weinig, roken en drinken…

de hoofdpijn valt niet langer te verdragen het zwarte geld is op, nu sta ik rood de hond is ziek, m’n chef is hersendood m’n dochter (15) loopt op alle dagen m’n schoonmoeder probeert me te behagen ze klimt, in negligé gehuld, op schoot m’n zoon doet alles wat de Heer verbood ik word door vrouw en kinderen geslagen collega’s zijn aan stoelpoten…

(het enige echte hopje, van Rademaker) het is nog Haagser dan de ooievaar, Couperus, Binnenhof en Lange Poten de witte wikkel zit hem als gegoten het is de trots der ware Hagenaar zo’n prachtig bruingebakken exemplaar wordt wereldwijd en zeer beschaafd genoten de receptuur is aan het brein ontsproten van Jahweh of een duivelskunstenaar…

een zwarte kat kruist onverhoeds mijn pad er dansen dertien duivels in zijn ogen ik heb die vreemde wezens nooit gemogen m'n ex (een heks) heeft ooit zo'n kat gehad gelukkig kan ik vluchten voor de moor een steeg in ... snel die ladder onderdoor…

je zag jezelf en sprak: ‘genoeg, tot hier ik houd nu op mijn lichaam te verminken de vetreserves zullen drastisch slinken ik stort mij in de strijd en ... zegevier ik rook niet meer en stop meteen met drinken (behalve af en toe een glaasje bier) ik eet gezonde granen, ziltig wier de loftrompet zal ooit weer kunnen klinken’ al snakte je…

de laan der lanen parelt in de zon de krokus heeft een paars tapijt geweven Café de Posthoorn blijft de gulle bron alwaar bezoekers aan hun glazen kleven Hotel des Indes start een tweede leven en kruipt voorzichtig uit een flets cocon Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven de baksteen blijkt veel sterker dan beton Couperus kijkt, gebronsd…

de stem des volks heeft duidelijk geklonken: 'wij willen hier geen Europese wet we hebben lak aan heel het kabinet vertrouwen wordt die lieden niet geschonken in Brussel huist de opperste sovjet ons antwoord is een zeer hartgrondig: NJET !'…

(weer 100 op de Utrechtse Baan) minister Peijs bestreed de files krachtig (een echte dame wil een goed milieu) voor snelheidsduivels wel een beetje sneu zo’n dure wagen ... en dan mag je tachtig wat bleek ... hoe triest, wat jammer en mon Dieu de files namen toe, wis en waarachtig dat werd de arme staatsvrouw toch te machtig en daarom is…

de aarde wordt een broeikas, dus te warm het poolijs is schrikbarend aan het smelten laatst zag ik nog een eskimo op stelten de hoogste tijd dus voor een groot alarm straks moeten wij de ijsbeer nog ontberen en zien we nooit meer beren broodjes smeren ------------------------------------------------------------ Door het broeikaseffect behoort…

geheel vooraan: een eenzame meneer berustend in het mopperen en snauwen de lange zinnen weet hij in te houden zijn aandacht is vereist voor het verkeer voorin is het gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk…

de warmte heb ik ijzig afgezworen mijn hart is van het hardste noordpoolijs er is geen plaats voor ‘redelijkerwijs’ de geest is al decennia bevroren geen opstand zal mijn schrikbewind verstoren met hand en tand, bereid tot elke prijs verdedig ik mijn arctisch paradijs een dik pak sneeuw zal elke noodkreet smoren ik ben uit een wolvin…

de dreiging is passé, de vrede won het westen heeft geen oostenwind te duchten lawaaierige vogels staakten vluchten hun landingsbaan werd los- en laadperron de nieuwe tijd kent andere geruchten het monotone heien is bon ton de voertaal is een zwierig bouwjargon er groeit een prille wijk met laaglandluchten een hof van Eden zonder wrange…

ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat aan wie moet ik mijn dichtkunst etaleren en erger nog ... wie zal applaudiseren gelooft u mij, ik ben ten einde raad geen mens wil op mijn werken reageren ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat het maakt me boos, verdrietig, obstinaat mijn dagen zijn gevuld met prakkizeren wie laat zich…

Het fietsen in de hofstad is een ramp. De mens die energiek wil pedaleren, belandt door kuil of gat in lager sferen, creperend in een wolk benzinedamp. ‘Het leven is een zaak van balanceren’, bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp, ‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp, de reiziger moet bidden en ontberen’. Het trappen is geen feestelijke…

ik heb mijn stad zien stijgen en zien dalen een ongekende hoogte of een goot beladen tafels, soms genadebrood beschuit met muisjes, dan weer galgenmalen ik heb mijn stad zien lijden en zien beven na weer een aanslag op haar warme hart dan oogde zij vaak somber en verward maar steeds had zij de wil tot overleven ik zie mijn stad verbleken…

(m'n krant heeft nu een nietje) en elke dag opnieuw hetzelfde liedje m’n dagtaak liep volkomen uit de hand een ambtenaar zoekt houvast bij z’n krant zo’n schuivend blad was knudde met een rietje het lezen werd een somber akkefietje de krantenkoppen zakten in het zand gelooft u mij, ik ben geen querulant maar langzaam groeide toch een soort…

de vogelgriep bedreigt zelfs het WK het virus valt in Duitsland niet te stoppen supporters zijn als kippen zonder koppen en vallen aan het front in ongena de Schwalbe kan besmetting niet vermijden de adelaar bezwijkt na hevig lijden ------------------------------------------------ In Duitsland is men bang dat de vogelgriep een bedreiging…

(Den Haag slechte gemeente voor kinderen) je wieg staat in een vorstelijke stad maar net geboren, kraai je om die zegen de toekomst lacht, de Heer is je genegen de zon beschijnt een hemels levenspad pas later lees je in het ochtendblad: een Haagse jeugd valt toch een tikje tegen je zit om liefde en begrip verlegen als 'eiberkuiken' heb…

mijn vader was een trotse beverrat toen men besloot op beverrat te jagen begon de onrust flink aan hem te knagen de knager werd dat almaar knagen zat hij zocht vertroosting bij een fles jenever de trotse rat is nu een bange bever…