Netgedichten

netgedicht (nr. 24.299):

IJspaleis

de warmte heb ik ijzig afgezworen
mijn hart is van het hardste noordpoolijs
er is geen plaats voor ‘redelijkerwijs’
de geest is al decennia bevroren

geen opstand zal mijn schrikbewind verstoren
met hand en tand, bereid tot elke prijs
verdedig ik mijn arctisch paradijs
een dik pak sneeuw zal elke noodkreet smoren

ik ben uit een wolvin van steen geboren
mijn leven werd een lange barre reis
ik ben nu thuis, u bent mijn godenspijs
bij volle maan kunt u mijn danklied horen

ik schuil in een reusachtig wit paleis
en kijk omlaag vanuit een hoge toren

Toelichting: het stadhuis van Den Haag wordt in de volksmond 'het IJspaleis' genoemd.