Alle inzendingen over De

met dank aan J. Slauerhoff de mooie regels willen maar niet vlotten wat letters dansen doelloos op m'n scherm de eerst timide vloeken worden ferm vergeet het toch, wat kan het je verrotten maar ik behoor nu eenmaal tot de zotten die ondanks zuchten, zwoegen en gekerm vertwijfeld wachten op die ene term de fraaie villa tussen al de krotten…

De banken bleken allemaal bezet. Een meisje keek me aan met zachte ogen. Het leek of er gewikt werd en gewogen. Ze riep mij. Voor een hoopvol tête-à-tête? Een lach verried mijn dwaze binnenpret. Dat zulke mooie meiden mij nog mogen en mij met steelse blikken zelfs ook pogen te vangen in hun amoureuze net. Edoch, m'n overmoed verdween…

tussen loze duinen welt het water door moeder aarde voor het laatst gekust nog helder, van geen zorg en kwaad bewust een kalme stroom -timide, geen geklater- vervolgt zijn weg langs dromerige straten een pelgrim op zijn doelgerichte reis na Zorgvliet en een vredig oud paleis besluit hij om het daglicht te verlaten z'n diepe dal is nu volkomen…

Soms kan hij zweven als een adelaar en grijpt zijn prooi met dodelijke klauwen. Z’n kreten geven blijk van zelfvertrouwen. Hij rekent af met dreigend doodsgevaar. Hij dirigeert met simpel handgebaar, of stampt en vloekt en stroopt de ferme mouwen. Op hem en niemand anders kan men bouwen. Hij is een rots, een held, een tovenaar. Behalve dan…

Er waren nabij Wijhe Eens twee verliefde bijen Blijf je altijd bij mij? Vroeg hij aan zijn bij Ja, zoemde ze blij, ik hoor bij je…

Er was laatst een haantje in Venray Dat klaagde: als ik in de ren kraai Dat d' ochtend al gloort Kijken ze altijd verstoord En denken ze weer dat ik hen naai…

Voor het raam zit ik gespannen op de post te wachten, tweemaal daags, tot nu toe tevergeefs. Maar ik weet dat er tot nu toe ook altijd reactie kwam. Bij mijn schoongeschreven brief en kleurentekening van hond op voetbalschoenen, een poedel met gekrulde kuif in oranjewitteblauwe shirtbroekkousen, heb ik een ongebruikte zegel (postfris heet…

Ik zag laatst vanaf een veer Een zeemeermin in de weer Heel ongeremd En ongetemd Wat gaat zo'n viswijf tekeer!…

woeste welgelegen wegen aangebroken aangelegd asfalt dunbevolkte dromerige dorpjes snelle splitsende straat op weg naar toe kom ik jullie tegen als verkooppraatjes voor onbezorgdheid uitgestald verlaten geborgenheid ik ben weer bij de les trots standhouden in overdaad…

Die bloedrode lichtvlek – misschien de maan. Dan heeft een zandstorm haar afgeduisterd, Maar als die vlek de zon is, moet alles vergaan. Er wordt niet meer gesproken, wel gefluisterd. Enkelen zoeken de weg langs de kerk Waar twee monsters rukken, reuzensterk, Tuimelend aan een metalen keten, Met razend gebrul. Ik had nooit geweten Dat zo woeste…

ontwijk me niet maar kijk me aan open met zachte hand de deuren van verdriet en zie hoe het na jaren met mij is vergaan spreek dan de woorden uit waar ik al een poos zo hevig naar verlang en blijf ik maak het grote bed op voor een hoogstandje geluk en na die pure weelde laat ik je als de liefste gaan…

Ze had het heel lang beter dan de rest Ze werd niet in zo'n batterij gestopt En leefde vrij in plaats van opgepropt Toch moet ook zij verdwijnen door de pest Als hobbykip heb je het maar te pikken Nu 't erop aan komt laten ze je stikken ---------------------------------------------------------------------- (Om verspreiding van vogelpest…

De rechterlijke macht heeft weer gesproken Als dader van de ramp in Enschede Geldt vanaf heden niet André de V. Zijn celstraf zal dus worden afgebroken Wie weet hoe 't bij de Hoge Raad uitvalt Maar één ding blijft: die woonwijk is verknald (De hoofdverdachte van de vuurwerkramp in Enschede is door het Gerechtshof in Arnhem vrijgesproken…

ze droomde ooit een paard te mogen zijn met weelderige wapperende haren bereden door de dapperste huzaren zelfs zweep en sporen kregen haar niet klein zij was een fiere furie vol venijn die slechts met echte hengsten wilde paren de zonen van de kudden der Tartaren haar hoofdstel was bedekt met hermelijn gedwee is zij de koets weer ingestegen…

Kijk naar de lichtjes in je leven. Niet wat je heeft ontgriefd. Zie het goede in de mensen. Ook al werd je vaak gegriefd. Denk aan de gaven die je omringen. Niet wat je ontbeerde. Zie het fijne in een vriendschap. Niet het zwakke of verkeerde. Denk aan iets hoopvols in verschiet! Niet aan mislukkingen van weleer. Kijk naar de schatten die…

Een poes in het Zwitserse Matten Kon laatst de slaap maar niet vatten Ze vond het zo naar Dat die kater van haar De hele dag door liep te katten…

'k Heb met dat nieuwe niets van doen, Vooreerst, het strijdt met ons fatsoen; En dan, ik heb een vrouw getrouwd, Die 't met de Catechismus houdt.…

Er was laatst een slak in Vlijmen Die graag zijn relatie wou lijmen Hij sprak: O liefste schat, Je bent de slak van mijn hart Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

Als ik in jouw ogen kijk, Verdrink ik Als ik door jouw haren woel, Voel ik de wind Als ik je handen vasthoud, Voel ik de kracht om bij jou te blijven Om voor altijd van je te houden Zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb…

er ligt een oude bunker onder ’t zand men zegt: hij is vervallen en verlaten toch hoorde ik er iemand zachtjes praten die herfstdag, er was niemand op het strand er ging een steen opzij, er kwam een hand en even later zag ik twee soldaten ze oogden traag, hun ogen leken gaten ze klommen over de betonnen rand er huizen schuwe spoken in dit…

Het basisonderwijs kost heel veel geld Zodoende heeft dit kabinet besloten Voor elke school de kosten te begroten Waartoe een "kleutertoets" is opgesteld Straks gaat men alles nog exacter ramen En doen ze op de peuterklas examen (Het nieuwe kabinet voert een omstreden toets in voor kleuters; deze bepaalt hoeveel extra geld een school krijgt…

Je schilderde in blauw en geel de wereld aan je voeten Je wanhoop voor het leven versmolt met je eenzaamheid op de grens waar waan en werkelijkheid elkaar ontmoeten Je keek naar de sterren en de tranen bevroren op je ziel O wereld, bad je; heb erbarmen met mij, Vincent die al zwervend uit Gods handen viel Je korte leven werd een hel van niet…

Op vleugels van wind streek je zachtjes op mij neer zachtjes wiekend zonder geluid, zonlicht spelend op de fluwelen huid Ik stak mijn hand uit naar jou maar jij vloog weer de ruimte in, zonder doel zonder zin. Fladderend voor een dag strijk je overal neer, een illusie, en ik weet; jij komt nooit weer. Vlinder ben je, vluchtig vliegend naar…

Het stadion schreeuwt om zijn helden. Winnen willen wij, daarvoor betalen wij dure entreegelden. De beuk erin, doelpunten willen wij zien. Geen 1, 2 of 3, nee jammer voor de tegenstander als het kan, wel 10! Ajax is voor mij nummer 1 Kijk, die spits weer eens goochelen met de bal zoals hij is er geen. Hij flitst als een trein langs de lijn…

Wat is het leven zonder wijn niet meer dan een kleurloos refrein verstoken van avontuur en gein poezie en wijn zijn vrienden voor het leven een liefde onlosmakelijk met elkaar verweven De kuise wijn, een streling voor de tong een hemels visioen, als de klanken van een love-song Wat een genot in extase weg te dromen naar onbekende verten, een…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

keuze uit zesentwintig letters daarmee maak je een gekozen woord en toch weet jij mij te vertellen iets dat ik nog nooit heb gehoord ik kan het alfabet zo opnoemen daar is echt niets aan maar wat jij mij net zei kon ik gewoon niet verstaan…

en wat dan nog aan de overkant van middernacht woont een bleker zwart dus wacht ik geduldig tot de dingen weer gestalte krijgen en zich aarzelend kleden met de kleuren van de dag en ben ik nu zelfs voor mijn wakkere ogen nog onzichtbaar straks herken ik weer de plooien van mijn lichaam als een vermoeide afdruk tussen de lakens in dit…

De koffieshop moet afhaalcentrum worden Zo wordt, conform het rookverbod, beoogd Geen schemerzone is nog aan de orde Er wordt niks meer gesjoemeld of gedoogd De wet zal straks de tijdgeest achterhalen De koffieshop wordt als begrip erg 'oer' En 't spul, onttrokken aan het illegale Ligt dan gewoon bij de sigarenboer Maar tal van planten…