Jij bent een vlinder
Op vleugels van wind streek je zachtjes op mij neer
zachtjes wiekend zonder geluid,
zonlicht spelend op de fluwelen huid
Ik stak mijn hand uit naar jou
maar jij vloog weer de ruimte in,
zonder doel zonder zin.
Fladderend voor een dag strijk je overal neer,
een illusie, en ik weet; jij komt nooit weer.
Vlinder ben je, vluchtig vliegend naar een vroege dood
dat is al wat je leven als vlinder ooit bood.
Ik kijk je na en weet;
je vleugels zullen breken bij de dageraad
voor een vlinder komt het leven snel, maar steeds te laat.
Vlieg nog eenmaal in je leven, door het laatste uur,
vergeefs vechtend tegen het doven van je laatste levensvuur.
Vlinder nooit zal ik jou vergeten;
tijd en wind zullen je pracht en schoonheid
voor altijd uitwissen, en ik;
ik zal je immer blijven missen.
Geplaatst in de categorie: natuur