inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.554):

glasscherven

haar gronden en haar stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven

de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger

dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt

het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse
dat een donkere kreun uitkucht
als reflectie van het gevoel
op een stilaan aangevreten lucht

Schrijver: tim balthazar, 24 mei 2003


Geplaatst in de categorie: woede

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.759

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)