Alle inzendingen over De wandeling

De kleine neushoorn mag wandelen met mamma in de dierentuin.…

Als de zee stil ligt en de waters wandelen dan is het ebbe.…

Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

wandel in het bos word een met de herfstkleuren laat je zorgen los…

geluk is wandelen met volle maan enkel met je schaduw samen.…

Alles is blad en tak en dak geworden er is geen uitzicht bomen wandelen niet meer…

techniek en kennis wandelen nu hand in hand ergens op de maan...…

Dit jaar weer geen boom maar lekker veel wandelen in het blije bos…

De grijze blubber waar ik nu doorheen wandel was gisteren sneeuw…

Ik wandel en neem afstand van besognes en van vragen die ook deze dag belagen. Zo blijf ik uit het drijfzand. Er lopen ganzen op mijn pad, ze bijten noch ze gakken. Ze duiken spoorslags in het nat. Ik blijf gespaard van ongemakken Ik wandel van het pad af, mijn enkels in de bladen.…

Een prachtige wandeling bracht mij bijzondere momenten. Een lepelaar kreeg ik in het vizier. Ze was druk bezig met rondjes draaien, ze had zoveel plezier! Met mijn wandeling waren er talloze mogelijkheden om mijn hart te vullen met nieuwe herinneringen. De natuur, je valt vaak van de ene verbazing in de andere.…

De heer van Meegen, had even tegen de avondval Een wandeling willen plegen Die van rechtswege niet plaatsvinden kon De heer van Meegen, vrij verlegen "Ja zeg hoort u toch eens even, Wat zullen we nu gaan beleven, Het recht is me als mens gegeven, te wand'len waar ik lopen wil" De heer van Meegen Had even tegen avondval een wandeling…

tijdens een wandeling velden vol vergeet-mij-nietjes kijk, daar, klaprozen…

waarom weet ik wel die wandeling ?…

maatschappij die ik veracht’ en zij luisterde liet mij praten nam toen zelf het woord als een danseres over wankel koord zij leerde mij een levensles liet mij lachen in het nachtelijk licht deed mij denken dat het een wandeling was.…

Ook als u niet meer bij ons bent, Komen we u dagelijks tegen, Ja, want u geeft uw leven door, Wij wandelen over dezelfde wegen Niet alleen uw beeld en gelijkenis, Komen we dagelijks tegen, Maar ook uw levenswijze gaf u door Wij wandelen over dezelfde wegen Weinig woorden hadden we nodig Ja, ook in de stilte komen we u dagelijks tegen Zo…

naast elkaar wandelen we langs een gouden strand de schemering valt rustig donker neemt zijn tijd en ondergaande zon kust zacht de horizon mooie tafereeltjes, ogen die verblinden door al die schitterende juweeltjes de liefde ontbrandt en samen wandelen we verder… hand in hand!…

Ik wandel op een bospad trap op een tak krak ik schrik wanhopig ontwend aan natuur.…

In stilte In gedicht Zang en wandel Vind ik Mijn weg Naar binnen Waar alles Zich bevind…

een blij moment tijdens mijn wandeling langs de zee en op de pier. Het was vooral genieten met de zeehonden. Vanmorgen dacht ik nog voor mijn wandeling: kon ik maar een zeehond zien. Het werd nog mooier dan het al was: twee zeehonden bijeen. De natuur bracht een wonderlijk moment op deze sombere, grijze zondag.…

Ik wandel door het bos De wind speelt met mijn haar en raakt zacht mijn gezicht Het voelt als een troostende streling bijgestaan door de zachte zonnestralen Kom ik weer een beetje tot mezelf Natuurlijk dat is mijn weg…

We wandelen hand in hand over deze eindeloze ijzige stilte totdat we het koud krijgen en onze schaduw achter nalopen naar ons warme huis…

Er is geen kans op voortbestaan nachtelijke wandelingen in het donker overwelmd door de zachte wind lopend naast elkaar niemand zien op eigen doel gericht en toch gewaar dat er iemand is handen die zijn samengevouwen houden elkaar stevig vast in de hoop niet te verlaten niemand ontsnapt iedereen gaat mee nachtelijke wandelingen,…

als een zinloos emotieloos wandelen is dit verdriet, de eenzame natuur.…

Haiku (na wandeling)…

Haiku na wandeling langs het water…

een wandeling in de zomer met de zon in je haar zoele warme wind die ruist door bomen zal het er nog van komen dit jaar ?…

Ik heb een wandeling gemaakt waar ik herinneringen tegenkwam de één wat mooier dan de ander maar die ik in mijn hart meenam Een paadje met afgebrokkelde randen waar ik meer dan eens mijn voet verzwikte omdat ik nooit toegaf aan "niet kunnen" en het elke keer gewoon wéér flikte Waaróm zou ik niet op dat randje lopen ik was toch goed…

wandelend door het bos ruik ik de wierookgeuren de krachtige balsems van den, beuk en eikenhout langs de paden een zee van varens als in een woud geniet ik van de grijsgroene tot roestbruine kleuren in één nacht van regen en wind kan veel gebeuren als de dagen zonder licht worden, kort en koud wandelend door het bos ruik ik de wierookgeuren…