930 resultaten.
Eros sterft
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 396 Soms klimt haar geur
heel rustig in de kamer
dan denk ik - vreemd genoeg -
nu wil ik dat wezen zijn
of die herinnering
maar er gebeurt weer niets
alleen in mijn dromen
glijd ik langs je lichaam
als een slang in het duister
dronken - stoned en giftig
kan ik bijna breken
want ik wil zo graag
voor iemand engel zijn
niet langer smachten…
hete zomer (8)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 396 zomers als deze
zijn zinnenstrelend Eros
als zonaanbidder…
ruïne
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 884 en als ze zich dan omdraait
weggaat
en geen laatste keer meer zwaait
dan heb ik het
gevoel
dat ik meer gestorven ben dan haar…
Onvoltooid
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 799 éen rode knop tooit nog
de uitgebloeide stokroos
geen bij zal komen
haar bloei is bevroren
door bijtende nachtvorst
een heroïnehoertje sterft
door een overdosis
zij is uitgetippeld
haar naam is Roos…
Eros
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 603 De blinde god spant de boog
Hij schiet maar raak in het lis
waar de waternimf schuilt
Elke pijl vervult het gemis
dat hem naar de grijze klei zoog
De liefde is een dubbele stroom
die kolkt in het trefpunt
voorbij de dijk van schroom
Enkelvoudig stelt ze niet veel voor
een vampier die zich laaft aan de ader
en haar leeg en loom achterlaat…
Eros
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.039 Vannacht zal ik dansen
tussen muren van muziek
waar noten dwarrelen, vooreerst
een vertraagde prelude
Mijn lijf bewegen op de maat
van stijgende klanken
die in een bindend duet
aanzwellen tot fortissimo
De nacht zal ik eindigen
met een langzame wals
zacht omarmend zweven
bij het naderende afscheid…
Adieu
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.414 Ik ben niet meer met u alleen
en op de peluw is er geen
o lieveling, die lot en leed
zo onafwendbaar zeker weet.
Geef mij uw mond en zie mij aan:
lang voor de zon, lang voor de maan
verzinken in de wereldmist
zijn onze namen uitgewist.
En wat mijn hand te strelen vond
zal liggen in de wintergrond
en wat mijn stem aan u bescheen…
Bij de rozen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.039 ‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’
zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was.
Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren:
wat is u zelve, ijdel mens, beschoren,
zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.578 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde
die ik vroeg en die ik later,
die ik nimmer, nimmer vinde.
Smalle schelpen zijn haar handen
om een eeuwge zee te horen,
in zijn wieg en broze wanden
zingt haar hart mijn wee verloren.
Handen die mijn hoofd niet koelen
met hun sneeuw, de lichte, zachte.
Hartklop die ik niet zal…
Klein Air
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.549 Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.
In de warme lampeschijn
zal zij liggen, bleek en fijn.
Wilder dan een springfontein
breek ik uit, en ben weer klein
bij haar leden, zoet satijn,
diepe bedding, dieper pijn.
Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.…
Gebed in 't Duister
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.787 Heer, behoed haar in de wereld
die ik lang mijn eigen noem.
In haar ogen staat bepereld
met uw eigen dauw de bloem
van een onverwelkbaar minnen
uit de grond der ziel geteeld.
En geen stervling zal bezinnen
op het eeuwig Aanvangsbeeld
lijk uw knecht, die hare leden
in het schemerlicht onthult,
die zich, stamelend gebeden,
aan…
Vrouwen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.516 Met hare zachte handen rukken zij open
wat jaren lang ten bodem sliep -
nemen haar deel, met een glimlach, en hopen
op sterren en stromen, ànders licht en diep.…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.565 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij? - En het diepst bezit
de tweelingster, haar ogen, weergevonden
in de golven en het…
Doorreis
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.505 God heeft ons spelende beschreven,
als kindren hulploos gaan wij heen.
Geen heul is ons in 't lest gebleven,
zijn diepe vaderlach alleen.
O bloed, bestijg de broze zomen
van dit gevonnist, schuldig lijf:
gij hebt een koninkrijk ontnomen
en gij alleen rekt ons verblijf.
Maar hoor, wanneer de blauwe velden
der nacht begroeid van…
Orgelpunt
poëzie
4.0 met 17 stemmen 768 De man die uwe weelden mint
is weerloos als het kleine kind:
de wereld ging hem vreemd voorbij
als aan zijn borst uw hartslag lei.
Maar wat ons saamgedreven heeft
is wat in kleine bloemen beeft
en gonzend draagt het groot heelal:
't is twee-in-een, en dat is al.…
Annabel
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.709 Mijn kleine, kleine Annabel
zij zong zo zuiver en zo schel
als fluiten op een glansrivier,
zij was geluk en leefde hier
mijn kleine, kleine Annabel
ik wist uw prille leden wel,
de trilling van die bloemenmond
wanneer een hand uw haren vond
mijn kleine, kleine Annabel
de geest is lang, maar wij gaan snel:
op 't koude laken ligt uw lijf…
zomerblos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 165 het lag vast aan de wijn
zo los we leken
onverbeterlijk de zon
grootmoedigheid van eros
hoe dan ook
vandaag gun ik een ieder
een ballade met een blos…
Conflict
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.385 Ik kuste de wreef, toen de fijne enkel:
haar schoot geurde wild als zo menig uur.
Maar zij trok het hemd weer over haar schenkel
en keerde zich zwijgende af, naar de muur.…
Stasimon II
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 256 zijn metgezel
kind van de natuur
en liefde
moge uw leven
zorgeloos en liefdevol zijn
Gaia Helios en Eroos
zullen u begeleiden!…
Grijze merel
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.018 brengt nu een volle lach straks verwacht
hoor de oude grijze merel hopend zingen
blijkbaar niet gevonden hij die zoekt
geblinddoekt zingt hij door het platte land
belandt in kerkenhoge oude boom
vermoeid valt zijn blinddoek sloom
accepteert de vele adolescenten vol vurig vuur
oververmoeid stopt de grijze merel zijn zingend avontuur
sterft…
Er sterft een droom...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 274 Broos ligt het hart in harde woorden gebet
Het oog breekt het blinde licht
tussen twee schaduwende gestalten
Dan, wanneer de spanning uiteenspat
zwijgt de ruimte de stilte dood
Er sterft een droom...…
voor je sterft
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 427 Voor je sterft
Laat ik je nog even
In woorden herleven
Zoals jij bergen hoog
Opnieuw wou beginnen
De kanker overwinnen
Maar de eindmeet wenkt
Terwijl je ogen breken
En kinderhanden smeken
Laten we elkanders dromen
bevrijden van alle pijn
En over de dood tezamen zijn…
Systeem gekraakt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 327 Hij heeft haar systeem gehackt
en noemt zich daarbij liefde
bestanden verward of lam gelegd
en steeds het woordje eros-error
formatteren, deleten, uninstall,
virus scannen heeft geen zin
hij blijft er zo hardnekkig in…
Eros de blikvanger
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 351 Lust, bewondering en medeleven
Delen hun milde aard
Een gegeven genoegen
Door de kerk vervloekt
Verpest door schande en schuld
Zo gaat Eros meer blikken vangen
Dan een zwerm engelen of een heilige stoet
Hoe hoger zij de schaamlap optrekken
Hoe hoger reikhalst men
Buitensporig gehecht aan de vliezen van het hart
Sluipt meligheid de verzen…
Warme explosie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 3.872 Het was een explosie
wat naschokken
en daarna niets
dan een tijdloos zweven
in de vochtige warmte
van jouw zachte schoot…
Ach die liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 198 Nee ik ken de echte liefde niet
geen adembenemende pieken
geen bodemloze dalen
ik heb ze nooit gekend
De pijn van het verlaten
de extase van het verlichte
ken het in beperkte mate
wil me bewust niet laten ontwrichten
geen bitter misplaatst warme tranen
aan mij besteed is zoiets niet
ik zal er niet over gaan dichten
’k verzocht Eros niet…
Anne met haar eros
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 133 Een puber met haar eros tijdens
de tweede wereldbrand.…
lichtblauw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 130 toen de zon de wolken droeg en goud omrandde
blonk geluk steeds dichterbij
het klonk al in de zuiverheid van
wat een wonder wensen kan: de eerste adem
van een kind
mijn hart vindt blauw in oude ogen
opgetild door wat zijn moeder gaf
de staf waar ik op leun
vernieuwt zich, boven elke pas
die zeven mijlen kent
snel als vlinders stuur…
De vluchtige waarheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Als
de laatste
getuige sterft dan
verdringt de leugen de
WAARHEID!!
Als
de laatste
getuige sterft begint
de verkrachting van de
GESCHIEDENIS!!
Als
de laatste
getuige sterft dan
maken historici van idioten
WIJZEN!!
Als
de laatste
getuige sterft dan
maken historici van wijzen
IDIOTEN!!…
One-night stand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 960 Samen;
Gestuurd en geleid door
niet-vermoede krachten die
Eros, of
Was 't heel misschien
Aphrodite?
Griekse godin van de
liefde, die gemeend wil dat
goede kunst
(zich blijft herhalen)…