Alle inzendingen over Ethiek

Wat ook aan zijn ethiek mag schorten, hij is gehuwd en stelt zich nog te weer. Haar zoele blik drijft spanning in zijn post. En 't brievenboek legt zij zó innig neer dat haar elektrisch haar hem zacht en teer het voorhoofd streelt en weerstand kost.…

gehecht, geloof in feiten en non-fictie, in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot een prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de magere vingers van ethiek…

Of tot ik het hoofd vol schaamte in de naakte grond ben geaard en ethiek gezuiverd is in een vorm van zelfbedrog, elk traktaat opnieuw gewogen wordt, een mens is enkel in het denken van zichzelf naast het licht ook schaduw op het gelaat treedt in de toekomst na elke geboorte, en alles zich oplost in tegenstrijdigheid, net ik als de…

jou als goede buur, zal niet weglopen van geaardheid of geboorte grond, achter muren wortel ik niet gezond en indruist tegen ongedwongen natuur, wil ik u laten weten dat deze soort bestaat wat wij in staat zijn ons te laten zien, dan nodigen wij u vaker uit voor een kopje zoete netel-thee, gebrouwen op een religieus komfoor ver van ethiek…

Dan is het antwoord heel beslist: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar ethiek en geest de pennen blijven slijpen, de taal en teken in hun voortgang te laten weken, in het onbewuste te laten rijpen, maar op het juiste uur geoogst, tijd en dood kan overstijgen, een immense reis intens beleefd, blijft het een…

En uit te vloeien tot een ware vloedgolf, die bijdraagt tot een aardverschuiving om onze ethiek te verzwelgen, dit onveilig signaal het tij zal moeten keren, voordat we ingeslapen zijn, daaruit is nog veel te leren, misschien in een andere wereld als dat kan, liefst uiterlijk nog vandaag.…

gehecht, geloof in feiten en non-fictie,in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de magere vingers van ethiek…

De schaamte als onrecht met een combine van macht, jezelf of iemand aangedaan verminking van een spiegelende moraal, willekeur als maatstaf in de communicatie van de taal, misbruik in het prisma van ethiek het bestaan dompelt zich in weerzin van de zondeval, denkbeeldige metafoor waarover ik struikel, emotioneel vangnet in de ironische…

De teloorgang verankerd in een voortschrijdend inzicht, binnen de kantlijn van geest, maar over de grenzen van de moraal of een ander voorteken gebruikt als het net zich sluit in een eindeloze ethiek, een kameleon die dwaalt onder de hersenpan kookpot van waarheden waar ik als zwijgzame boreling meer te biechten heb dan ik…

dialoog uit onderzochte lucht vertoont trekjes van een dolgedraaide haan, ego’s op de wieken van de trollen-molen maalt de realiteit meer dan in en meer-spraak kan verdragen in de onderbuik van echtheid daaruit woekeren meerdere antwoorden in datgene waarin de wereld zich laat hervormen, op lang vergeten dagen op de door de tijdloze ethiek…

De schaamteloosheid, als onrecht met een combine met macht, verminking van moraal, willekeur van maatstaf en de taal, verbannen uit het prisma van ethiek bestaan, verveelt zich in weerwil van humaniteit, lijkt een metafoor waarover we struikelen, denkbeeldige scheidslijn aan een horizon, een akkoord waarin niet ieder woord op schrijdend…

Het is mijn lot een riddervrouw te zijn ontwaakt in een duistere tombe trekt mijn ziel druppels diepzee omhoog uit de aarde tot een fontein van liefde die mij optilt en laat zweven naar het licht Het is mijn lot een riddervrouw te zijn, jong zonder smetten op mijn ziel die in mij hangt te wachten op berichten van nood die te erg is…

regenboog kan tippen, ogend vurig in gestolen blikken, om zich in de dubbele moraal te schikken, waar een mens de lust moest reven, laat vuur op kusten van liefde te stranden en in de haven van liefde te verdrinken, waart de tijd en toga door nauwe stegen, samen met een avondklok van schijn te klinken met een valse schaamte als ethiek…

getij van eb en vloed, je had al gewonnen voor je was begonnen, passie verpakt in felste tinten en het luiste oker die zich om je vinger draait, je gebruikt beider handen in de perceptie van je karakter een rusteloze signatuur bespeelt het zachtste dons naast het reinigende vuur, waar je niet hoeft in te houden verlost van alle ethiek…

de mogelijkheid op elk instrument de toonladder van het leven te bespelen, wat ieder recht geeft op zijn toonhoogte, daaruit z’n zingeving beleeft deze beschouwing maakt mij transparant ontleen de zwaartekracht om gedane zaken opnieuw te leven, ontleen de macht een zuivere toon te slaan, misschien de opmaat als definitief partituur, ethiek…

Alles om mij heen beweegt in de onbewerkte grond, onevenwichtig verhaal in een verzwegen landschap, broosheid tekent halo’s rond kinds zonneogen, die net als ik aan het felste licht steeds weer moeten wennen, alleen de aanhouder bouwt op een twijfelachtige zekerheid, het blijft een zware strijd, door ethiek geslecht kern van niet…

De mensen hier zijn niet helemaal volwassen Ze leven langs ongemakken heen Dus dan ga ik het maar regelen Als een ouder voor hun bestwil Commentaar hoort erbij Dat doet me niks, we moeten door Wie niet handelt, wordt gehandeld en mijn eigen voorkeuren komen niet uit de lucht vallen Ik heb ervaring Ik hak en veeg de spaanders weg Ik…

Meneer Trawant uw leven is voltooid Alleen en oud sleurt u zich door de dagen U kunt er zelf helaas niet meer om vragen Schiet mij maar lek, zei u toch altijd...ooit? En de familie wil ook graag wat erven Zullen we nu dan maar gezellig sterven?…

geschreven, aan een mens die ik in de spiegel tegenkwam, een spiegelbeeld, een zwakke configuratie van yin en yang, queeste naar cognitief evenwicht, slaat door naar een optimist, die uit de goede vijver vist die ander zich tooit als een populist met z’n ego naar binnen gericht en de quota van de waarheid mist , op de schouders rust ethiek…

Ethiek kiest een plaats ergens tussen waan en wetenschap, de aarde zoekt een andere baan, dan verliest de wereld een belangrijke eigenschap in de humane stralen van de zon, alleen die weet wat speelde, hoe het verhaal begon, essenties gaan verloren als men die niet kent op elk moment op een willekeurige plek, nemen wij de volgende stap…

ook aan het streepjes vegen uit gemakzucht of nul op het rekest geven want soms ruikt het naar de mutsaard maar vrijwel zeker komt daarna de regen echter het geschil geblust de ongelijkheden blijven zich onderscheiden en zo komt men na vele jaren steeds nader de semantiek veelbesproken de job van d ’eega na jaren en jaren jobben wordt de ethiek…