Alle inzendingen over Femke van der Laan

gaandeweg verzacht de rijpe zon het land in vloeiend avondrood verwoordt de einder wat onbenoembaar is vouwen mijn handen zich tot heilzaam gebed…

Ze gaan de vaste volgorde ontbinden Hoewel ze vast nog jaren kunnen vullen Met recycling, want veel oude auto's zullen Zich nu toch niet meer op de weg bevinden Maar het veilig rijden knapt er wel van op Als je rondrijdt met een nummerplaat met 'BOB'…

In mijn catacombe-stem in de echo van hoog naar laag en andersom A singer I am not Kon ik zingen zonder muziek en taal in het oor van God een speld laten vallen.…

Op zaterdag begint de omroep MAX Charles Groenhuijsen komt vast bij 't journaal Het nieuwe Glamour-blad gaat nationaal De strippenkaart wordt flink wat duurder straks Veel nieuws en anders, maar bedenk u wel Ooit komt alles weer op marktplaats.nl…

rond het klooster in gewijde stilte schuilt het land in nevel en mist lijkt de tijd met rust gelaten ontwaakt de dag in zuiver licht…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…

Huisdier zijn betekent álles geven Er klinkt een blaf om stressrelief en rust Niet zomaar stilte; klanken zijn een must Voor kalmte en balans in 't hondenleven Een hit, die hondenlounge ontspanningsplaten Dat lijkt me nou muziek om uit te laten…

dat alles louter lucht is, slechts het najagen van wind, lees ik in ruisende woorden van een wijsgeer die bevlogen waarheid spreekt sla de bijbel nederig dicht, sluit de oude Prediker in mijn rusteloze ziel…

Op je blote voeten rennen, langs de zee, over het strand. Samen leeuwen, tijgers temmen, en dan zwemmen, hand in hand. Onze rijkdom is onmeetbaar, en iedereen die geniet mee, als we varen in de slagroom, en zwemmen in een suikerzee. Iedereen mag met ons meedoen, hoe meer zielen hoe meer vreugd, Iedereen kan hier fijn spelen, in een oneindige…

De schoolkantines bieden weinig goeds Want hoe houd je je clientèle binnen? Dit snackcontest is enkel maar te winnen Met een onbeperkte hoorn des overvloeds Zorgwekkend, maar de ernst is nog te sussen Want Vlaamse Liga zit er nog niet tussen…

Elke keer denk ik weer Heer het valt waarachtig toch niet mee. Ik redeneer en constateer dat mijn psyche is in twee. Begrijp mij God 't is geen gespot al mijn kritisch vragen. Evenmin heeft het zin om bij wie dan ook te klagen. Vaak gedacht in de nacht is het fictie of een feit. Ik ervaar weliswaar steeds meer uw aanwezigheid…

It systeem is wer yn oarder Nei in tige slimme fout* Is wat de Fries straks veel aanschouwt Velen registreerden al een order Van Windows in 't Friese dialect Die de errors in de eigen taal verstrekt…

tussen bloesem en vallend blad verwaaid, schijnbaar verloren schuilen nog tastbare sporen van vroege kinderjaren vol onschuldig verlangen nog heimelijk geloven in oude verhalen en prille dromen hunkerend naar geborgenheid tussen bloesem en vallend blad in het snel vervlogen leven is het broze kind…

Ik hoorde uw voetstap naadren op het pad, ik wachtte en zag u na een korte poze. - Hoe geurden 't dennenbosje en de rozen! - Toen gij mijn open woning binnentradt. Gij waart dien avond toen gij tot mij kwaamt, o dood, niet overmoedig, niet vermetel. En toen gij plaats naamt in mijn zachte zetel gelijk een knaap, zo schuchter en beschaamd.…

Wie vloekt alsof het hem is aangeleerd Is in Belgorod geliefd bij de politie Die volgens herintredende traditie De eigen spaartegoeden fortuneert Hoog tijd voor Sovjet-Robin Hoodse helden Om al die vloekkwitanties kwijt te schelden…

Leeuwen zagen vaak in vroeger tijden Een soortgenoot in iedere Peugeot Sinds onlangs krijgt hun jachtinstinct een go Als Smarts hun ambiance binnenrijden Zet straks een kat z'n tanden in zo'n wagen Dan kun je nog 'ns smartegeld gaan vragen…

Met flauwe glans, Schijnt aan de trans De zon door nevelen heen; Het kwijnend bos, Beroofd van dos, Begroet haar glans alleen; Want gaarde en tuin, En veld en duin, bezitten loof noch bloem, Wier frisse kleur En zoete geur Voortaan haar schoonheid roem. Geen nachtegaal Stemt, in haar taal, Een zang, haar licht ten lof; Haar adem…

in de avondschemering keren huis en haard tafel en stoel, glas en boek naar hun roerloosheid terug dooft ieder gebaar, zwijgt elk woord sluipt de nacht in de dag versmelten de dingen met schaduw en duister vinden in vage contouren heimelijk rust zo toeven zij onbewogen in het dunne, wazige licht tot de nacht weer krimpt…

Een schuchter groepje grut met grote ogen Kwam colporteren voor het goede doel En werkten zo direct op mijn gevoel Ik kreeg voor mijn oprechte mededogen Een zegel en een schuldbekentenis Waar zo'n kind dan weer ineens heel groot in is…

laten we woorden weer kaal en simpel maken franje en opsmuk tot het bot verbranden hopelijk verstaan we dan elkanders taal raakt de vonk weer wat onzegbaar is het vuur in broze zinnen ontstoken…

zachte zinnen verbrokkeld tot kruimels woorden dwalend in lege rusteloze dagen het licht gedoofd in vroege jaren weer ontstoken het broze lichaam uitgewoond, zijn oude ziel verstild nog een schim van wie hij was op weg naar huis vanwaar hij kwam zijn doolhof al geruisloos verlaten…

Achterberg ik kan zijn code nu wel dromen ik roep zijn gasfitter balorig in de les 6 vwo ziet hem liever gaan dan komen is dit verhaal ab ovo of in medias res beatrijs ik ken haar kloostercel van buiten ik roep haar minnaar aan onder de eglantier 4 vwo slaat melig aan het muiten vergalt al twee rapporten lang mijn lesplezier ik ben het lijdend…

De stank van ochtendpis staat altijd tegen. Incontinentie heet zo fraai haar kwaal. Ik kan de vel geworden kont niet vegen. De zuster doet het als ik koffie haal. Wat vlekken op haar borsten vastgezogen veeg ik vlug weg zij het met harde hand. In geen gebaar toon ik haar mededogen. Verbroken is de ooit zo hechte band. Intussen kijkt mijn…

Het leven afgesloten maar de kist nog open wacht ons gezin op wat er komen gaat. we loten: wie zal er naast het lijk meelopen? Juist mij treft weer het lot dat ik zo haat. Want bij een open kist de taal der liefde spreken doet niemand en wat verder dan het obligaat "ze is nog steeds dezelfde" blijven steken dat is wat ik in deze rituelen…

nog broze schuchtere woorden zoeken aarzelend beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warmend plekje in wiegende wind en milde avondzon…

Voor stadse meid en Greetje uit de polder Voor breezerboy en 65+ Voor druktemakers, voor de scepticus Voor elk terreurmoment draagt u de folder En maakt u onverhoopt een aanslag mee Dan vernietigt deze folder zich gedwee…

Nu is weer Frits van Turenhout gestorven Bij steeds meer van mijn grote/kleine helden Moet ik de dag van hun verscheiden gaan vermelden Als laatste heldendaad door hen verworven Buiten beeld leest hij zijn sterfjaar van papier De uitslag is tweeduizend null null vier…

nog even warmde de zon je koude bleke gelaat hielden we je vast tot de dood jou kwam halen en streelden onze tranen je stilaan naar de overkant zo verliet jij met ‘n zucht het lege uitgewoonde lijf stroomde je oude ziel naar ’t licht terug als een milde avondzon in ‘n weids en onvergetelijk vergezicht…

Ist alles Weinen nicht ein klagen? Und alles klagen nicht ein Anklagen? Nietzsche -------------------------------------------- Onlangs, en ons lichte schertswoord spreidde Vreugdeglans om 't leed, waarvan ik sprak, Was het plots of diep in u iets schreide En de gaafheid onzer stemming brak. 'Hebt gij dan voor mij slechts scherts en…

een schrijnende foto uit de krant raakt mijn gemoed ik zie de wanhoop van een kind te weinig vocht om nog een traan te kunnen laten met uitgehongerde ogen staart het naar mijn boterham vult mijn dag met schuld en schaamte…