verwijlen bij de dingen

in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug

dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord

sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust

zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht

tot de nacht weer krimpt
de stilte in een haastige
dag verglijdt, verwaait
verzwindt

mijmering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 670