Alle inzendingen over Finale

Brengt hij ons deze keer naar de finale? Ik hoor al gonzen: reken maar van yes, die Johnny Cash-sound wordt een kassucces, “Slow down” zal absoluut geen bakzeil halen. Gaat onverhoopt de vlag straks niet in top? Wij heffen toch het glas op onze Bob!…

je trilt terwijl ik zacht doch vastbesloten het ritme trommel op de achtergrond vingers kennen al de grepen voordat de strijkstok in vibreren aan de snaren komt je eerste aanzet zo subtiel bepaalt de melodie ik stok en pauken iets omfloerst de finale graag nog even niet…

Jij maakt vrij, jij maakt los, Jij maakt leeg, jij rent weg, Met finale spadeslagen, Met finale kogelsslagen. Vurig paard, Fatale Mongool, Sneeuwstorm – Vrouw, Heerlijkheid – Sneeuwstorm!…

De bouwstenen zijn simpel bereid tot al wat mogelijk lijkt atoom vormt zich een molecule Hoeveel spiertjes er nodig zijn in een bekend gezicht tot het zacht aan het stralen slaat Een ster van Bethlehem wegwijzer naar een route voor een opgewekte finale wijst Nog een glimlachje bij iemand losmaakt een zaadje voor vrolijkheid…

Het was een beetje voetbal zonder franje Het werd ploeteren tegen Japan voor Oranje Toch wonnen we met 1-0 en zitten in de 8ste finale Dus... Oranje haal alles uit de kast Want nu gaat het beginnen laat ons niet in de steek en zet je beste beentje voor want het Wereldkampioenschap moeten we winnen...…

Met een majesteitelijk optreden In een finale van zeer hoog niveau Dus verdiend is een hartelijk chapeau Oprecht-fier aan de rekstok gestreden Voor volk 'n vaderland stevig aan de bak Olympisch kampioen, dus gouden plak Epke Zonderland; Olympische Spelen 2012…

mijn orkest van woorden zit al klaar de zaal verwachtingsvol gespitst op de akkoorden vanavond geen vocaal mijn publiek wil puur muziek preludeer in lichte tonen tot de woorden stromen naar een bloedstollende finale toen heb ik afgetikt want in de stilte voor applaus vond het publiek haar eigen dromen…

ik zwaai naar het licht achter me volgt de schaduw nog zonder gezicht pas als ik kijk mijn handen laat zakken is er weer de oude egaliteit toch heb ik gezien waar zij is verdwenen door aarde en stenen finaal terug naar af om weer te verschijnen als licht wordt geblokkeerd en energie is geabsorbeerd…

Als ogen waken spreekt de taal en veegt tranen uit het zicht jouw gevecht verlaat de tweebaansweg finaal verloren wanneer stappen niet verder lopen en ook jij de muur niet meer ontwijkt zal ik steen voor steen onze taal opbouwen welke ooit geschreven is…

Afgesloten, afgesneden toegang werd ontzegd deur ging dicht uit het licht niets meer uitgelegd afgesloten, afgesneden verbazing op gezicht huilend hart ziel vol smart deur op slot en dicht afgesloten, afgesneden van zielsverwevenheid niets hetzelfde meer finale ommekeer, eenzaamheid…

Wachten op de Grote Finale: een vriendschappelijke omhelzing ik word bevangen door kou en sluit mijn ogen. Mijn vriend wordt mijn einde er is niets meer dan dit.…

een voile om haar ragfijne figuur doorzichtig als in het eerste uur soepel in bewegen moeiteloos vallend wat opstandig in het afgebieste kant een hand als invité de catwalk schrijdend op de lijn van dwars geplaatste voeten ik neem haar mee voor de finale die flitsend licht in haar afgeworpen voile…

het decor waarin wij spelen is van glas transparant als kristal maar ook het ondoorzichtige mat in lichteffecten breken we met tradities nemen eruditie op de hak natuurlijk moet het volkstheater zijn vol spiegelend sentiment met als finale een tikkeltje agressie van een keiharde hand zodat alles in de glasbak belandt…

---------------------------------------- In een zinderende finale tegen Iran werd het robotvoetbalelftal van de TU Eindhoven wereldkampioen.…

het smeulde in haar ogen hij kon het vuur niet doven haar blik maakte hem laaiend zij pareerde met een onderkoeld negeren geheven hoofd terwijl hij schikte woog en wikte in een stamelend excuus finaal was haar gebaar de vinger naar de deur hij redde theatraal zijn eigen hachje verdween met rode kleur…

Ik wil niemand storen maar nu we toch hier Passarellenduet in een winkelpassage Forellenkwintet in parlando vivace Bij1 met z'n 2 Mallebabbe plezier Nee nogmaals, ik wil u in genen deel storen Met Apassionata finale allegro Passaggio in lento largo moderato Muziekintermezzo voor tussen de oren…

het publiek domein loopt steeds meer ten ende loopt de trein niet geeft de school geen les in taal zijn er geen bedden missen we de zuster finaal de politieke vraag is alleen Bos of Balkenende de inkomens in het midden wordt die vraag gesteld inhoud en anderen zijn door experts al afbesteld…

de telefoon is overgegaan in de finale het eerste deel van het eerste pianoconcert de eerste violiste op het lizt-concours in de vleugel van een vleugel wil ik jou zien - de cellist beheerst het zweet druipt uit zijn neus ik wieg mezelf - we zouden samen op zoek gaan naar een suite robuust en uitgehakt…

Spanning stijgt ten top In bolbroek of blote jurk Onze broek zakt af…

ik voel het mysterieuze van leeg en zwart zie het spiegelen in donker water als bodemloos gat ik weer de sombere gedachten die ik deinend voor me zie ga niet mee met hun finale krachten naar machten van het niets heb me omgedraaid weg van schaduw naar het warme licht mijn intense opluchting werd snel zichtbaar in de tranen…

Het zal opvallend stil zijn op straat Als het elftal van Brazilie Tegenover ons Oranje staat We zullen er nu voor moeten gaan Om het sterke Brazilie te verslaan Dus...Oranje zet je beste voetbalbeen voor En loods Nederland met groot Spektakel naar de halve finale door Laat ons niet in de steek Anders is heel Nederland Van streek…

We laten ze niet achteloos liggen nadat ze zijn gevallen onze dierbare medemensen ze zouden er trouwens niet fraaier op worden Voor het finale vallen wel links laten liggen later toch mee prevelen in krokodillentranen aan de rand van de aarde Geknakt majestueus hout kan zonder monument dat is het zelf bij nacht en ontij om mij te…

Verliezen op het veld in de finale? Krijgt Oh oh Cherso een vervolg? Nou moe! Tot nu toe viel het allemaal wel mee. Het wordt nòg schokkender, straks in 3D. ----- (*) Lied van Wim Kan uit zijn oudejaarsconferences…

mijn schaduw plat een raakvlak dat wij deelden waar ik mijn oorsprong had licht nam vorm en ruimte in een transparant profiel dat mij uiteindelijk beviel maar contrast groeide in het donkere segment nivelleerde de herinnering tot een wegwerp element er is geen samengaan van componenten grijs gezichtloos sluiten zij elkaar in de finale…

de finale het laatste woord stilte waarin geen speld wil vallen een donderend applaus geestdrift in de ogen de warme roep om meer voor nog een laatste keer bejubeld worden als de gordijnen vallen danken in akkoorden met een lach die hemel geeft wie wil niet beleven dat de wereld aan zijn voeten ligt zonder theatraal gebaar maar…

zacht waait de wind vangt de maan met een handvol wolken de laatste ijsbloemen stralen maar de knoppen lopen niet uit verleppen traag op de ruit de sneeuw verliest zijn kristallen in druppels die langzaam gaan vallen het winterse feest krijgt in dooi zijn finale tijd om voorzichtig wat lente te halen…

er is geen verwelken aan de kleuren van je bloem in jouw hart bloeit leven in de finale van een symfonie klinkt ook nooit het einde het is de weerklank van begin jij zit er tussenin je lach is jeugdig maar in je ogen glanst herinnering zo kom je over tikje frivool met passend bloot zo ontspring jij steeds de middenmoot…

Ik sla jouw bladzijde om tussen de regels door zie ik jouw witte vel Jij wilt punten scoren in een slepend duel bladerend door mijn boek Transpirerend vol twijfel pak ik jouw bal niet aan een onvoorstelbare misser In de eindelijke finale besef je dat sommige wedstrijden niet te winnen zijn…

je hand slankt vingers in muzikale boventonen je touché voelt als een goddelijk onderkomen snaart direct in een finaal akkoord na langzame préludes raak je een hemel de zevende heb ik gehoord nu sta ik aan de poort vraag petrus om ontsluiten hij laat ons niet buiten weet dat ik met jou het paradijs en het hiernamaals heb gescoord…

In Emmen, zondagmiddag om twee uur, Dan gaan de acht plezierdichtfinalisten Elkaar het kampioenschap fel betwisten Met humor, rijm, en ook met heel veel vuur Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten Uw klokken weer op wintertijd te zetten…