Alle inzendingen over Gérard de Nerval

Een zekere Gerard uit Smilde was gek op z'n buurvrouw Mathilde. Contact wou hij maken. Toen zij elkaar spraken, bleek, dat ze van mening verschilden. Ze zetten een boom op. Alras kreeg die bladeren, groener dan gras. Ze bekeken elk blad en bespeurden toen, dat ieder blad een opinieblad was. Zo gingen verschillen verzwakken.…

Nog met moeder, Gerard en Grietje koffie drinken alles leek nog zo gewoon, maar tien minuten later hing u daar in een boom. Achter laten drie kinderen en een vrouw, waarom mijn lieve vader waarom moest dit nou. Wat er allemaal is gebeurd dat zal ik nooit komen te weten, maar mijn onbekende vader ik zal u nooit vergeten.…

Ik waag mij haast niet in die straat waar gloeiend puin in 't donker staat. De wind loeit om een bouwvaltop, een schelle vlam schiet suizend op, belichtend als in spotternij, de resten van wat huisgerei. Hier vond wie daaglijks nam en gaf een ruw en eindloos massagraf. Het werk van hersens, hand en lust is even grondig uitgeblust. Ik wend…

De kogel kwam uit onvermoede hoek En heeft op slag zijn Prinsenhart gebroken Waardoor De Zwijger toch niet heeft gesproken Zo blijkt uit vier jaar cold case-onderzoek Heb meelij met het arme volk van heden: Een heel journaal lang nieuws uit het verleden…

Jij noemt het groen, Diepgroen zoals de Bladeren zijn wanneer Het hoogzomer is - Ik noem het lila, Paars als het gezicht Van iemand die sterven gaat - En toch hebben we het Over dezelfde kleur.…

Toelichting: Gerard Reve de meester van het verlangen en het verlies is dood, 8 april 2006. Van zijn schrijven heb ik veel geleerd. Diepe indruk maakte zijn gedicht: HERKENNING Nu weet ik, wie gij zijt, de Jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna, nog op dezelfde dag, in een café te Heeg.…

interventie Op vrije voeten, los van huisdetentie 't Is slappe hap in Paramaribo Als 't mij te heet wordt, ga 'k een puntje zetten De paden op, met twee de lanen in En stiekem, ongezien de struiken in De lente heeft hier zo haar eigen wetten Ergo sum in Paramaribo 't Is best te doen hier, morgen wordt 't beter Au revoir, gérard…

Als je dan maar zorgt dat je geen nare koutjes pakt In je nette overhemd Dat zo om je borstkas klemt En bretels, dan word Je een beetje zoals Jort Al dat volk in de Arena Is ook koddig aangekleed Want dat hoort zo bij de Toppers De muziek is niet te harden Maar dat geeft geen ene reet Want ze waren bij de Toppers En je krijgt van Gerard…

knielbanken stonden klaar Het voelde als een droom Maar het was de werkelijkheid Devoot schreed ik door Gods huis zijn engel had mij binnengelaten Of een echte heer uit ’s-Heerenberg Een fijne man, optima forma Hij was broodbakker geweest Hij kwam uit Alphen aan de Rijn Hij was de weekend-koster Ik zong een lied voor hem Van de heer Gerard…

Het schijnt oorlog te zijn, maar ik ben inmiddels zo in de war, dat ik bereid ben om Rutte te gijzelen in ruil voor vermeende krijgsgevangenen, zoals Frans Bauer, Gordon en Gerard Joling, opdat die fucking shit ophoepelt.…

komen tot besef over een gezonde rijke blije manier van wandelen Uiteraard mag je rekenen op afgunst ook chagrijn maar dat mag echt je succes en pret niet bederven Hoog tijd jou eventjes in de schijnwerpers te plaatsen ook in de verve "Toettie" is steeds aanwezig, terecht erg trots ook dolgelukkig; jij bleef haar trouw Het gegeven woord van Gerard…

.' van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Na zijn aftreden liet hij zich jaren niet zien op het Stadhuis maar door Opstelten glunderde hij bij zijn opgehangen schilderij Hij hield van volksschrijver Gerard Reve met name zijn proza Dat deelde ik met liefde maar al te graag met Bram Peper Hij was een ‘alcohollust’, maar kickte af Hij…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

M'n dochtertje gaat braaf op tijd naar bed en poetst in roze nachtpon met beleid de tanden die ze ook in biefstuk zet. En als mij ooit een tijger openrijt, denk ik vertederd aan die lieve meid.…

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

Er is weer een dag voorbij gegaan Weer een dag in een mensenleven Leven Hoeveel dagen zal het leven hem of haar nog geven Het is maar goed dat men dat niet weet Leef bij de dag dat je dat niet vergeet Het leven is voor je het weet zo voorbij Voor jou, voor hem en haar en voor mij Dus geniet van het leven Want op de eeuwigheid…

De schreeuw van het gevoel in de mist Lege boodschappen scheuren Slogantaal bespeelt de gedachten Onophoudelijke drang naar meer Vijf miljoen verandert je leven Paradijs op aarde Schijnteugels in de handen Jaren vergroten de zielsafstand De edelsteen geeft even een meerwaarde Met slaappitten kijken we naar het grootste scherm De…

Geef mij een fiets of kar met paard, het snelverkeer is niets voor mij. Quod erat demonstrandum: jij reed langs. Ik zag je van opzij maar heb vooral je nagestaard.…