Alle inzendingen over Hannie Schaft

De hemel schaft ons drank en kost, De hemel is ons dak. Wij zaaien noch wij maaien niet: Wij teren op de boer. Als ’t koren in zijn aren schiet Bestelt al ’t land ons voer. Wij minnen zonder haat en nijd, En dansen om de bruid; Ons bruiloft bindt zich aan geen tijd, Zij duurt ons leven uit.…

Eten wat de pot schaft, de hond in de pot vinden, wat gij niet wilt dat U geschiedt doet dat ook een ander niet. Een kamer verder, aan de muur, een spreuk, misschien een beetje zuur, twee geloven op een kussen daar ligt geheid de duivel tussen.…

De zoete saus is smaak, al schafte zelf Jupijn; Want, waar de smaak ontbreekt, daar kan niet lekkers zijn. HET GEVOEL. ’t Gevoelen is de min, waar naar het alles jankt. Het kittelt zelf Jupijn, zodat hij ’t zich bedankt.…

De studie van de taal wordt uitgehuwd Wie wil er nog het Nederlands studeren? Cultuur weet men helaas niet meer te eren En wat van waarde is dat wordt bespuwd Maar elders zijn er betere tendenzen: Het Nederlands floreert buiten de grenzen…

het graceland van paul simon zich het beste laat verkopen veertig klokt het leven jou waar na dertig jaar in hebron yasser arafat zijn terugkeer viert middelerwijl voor dubbele moord aansprakelijk o.j. simpson schuldig wordt verklaard terwijl van lady di in westminster de wereld afscheid neemt als jou vijftig jaar het leven kalendert schaft…

Vaak schroeide ‘t van dorst, en géen kwam ‘t laven; de honger verteerde ‘t, geen schafte brood… Mijn hart is dood! Wie zal het begraven? Wie zal het kisten? – Mijn hart is dood. Mijn hart is dood… ! Men legge ‘t te rusten, te rusten in ‘t eerste, beste graf. Kom ál nu, mijn liefden, mijn jonge lusten, kom allen nu nader en leg het af..…

Beminlijk kind, speel, nuttig u deez' dagen, Want 's werelds grootheid schaft aan ons 't genoegen niet, Dat u door uwe houten wagen En door uw kaartenhuis geschied. Haast zal men u door strenge meesters leren, Wat taal Demosthenes verkondde in Pallas stad En Cicero voor 's werelds heren, Toen Rome nog de kroon op had.…

En zomers, als het avond wordt in ‘t hoge gras teneergezeten, Brengt moeder daar mijn tinnen bord En schaft mijn avondeten. Het eerste stierf mijn zusje Brech; Wat lag ze lang in bed te klagen! God nam op eens haar pijnen weg; Toen werd zij uitgedragen.…

Alle vogels plukken hiervan de druiven Dat is wat de duif verwachtte Ze koerde even en keek om zich heen Brede grijnzen kwamen haar tegemoet Ze lachte terug en voelde zich goed En wipte van steen naar steen ‘Zullen we samen gaan eten Wat schaft de pot?…