Alle inzendingen over Het interview

Marjan Berk: Een boom van een vrouw een boom op leeftijd maar ook leeftijdsloos Prachtig bladerenblad roodkleurige eeuwige herfst maar de winter mag ook komen Gaat nog vele vele jaren mee als haar takken maar blijven hangen met mooi vernieuwd groen in 't voorjaar Haar boom is zelfvoorzienend genoeg op elk terrein van groei, bloei…

Wat een heerlijke man wat een eerlijke man wat een duidelijke man wat een voorbeeld man Dat moet wat met dat kasboekje te maken hebben! Wat hij al die jaren bijhoudt inkomsten en uitgaven grote en kleine dubbeltjes en kwartjes Dat verklaart dat hij financiele vraagstukken aan kan ingewikkelde en eenvoudige grote en kleine binnenlandse…

'Luisteraars, naast mij zit Ernest van Trippelen Ernest, vertel eens Hoe is het gegaan Met je balletcyclus?' 'Pokkekolerezooi!' 'Ernest, bedankt hoor' 'Okay, graag gedaan' -------------------------------- uit: Zeslettergrepigheid', 2009.…

Toen Rijkman Groenink bij dé bank vertrok, Werd hij een bonus rijker van miljoenen, Daarmee, vond hij, moest men zich maar verzoenen, Toch zette Coen Verbraak hem voor het blok. Nee graaien, dat ligt ècht niet in z’n aard, Maar nu blijkt hij opnieuw een hoofdprijs waard.…

Een drinkspel met de majesteit in spé Een slok voor ieder ogenblik dat hij ‘staatsrechtelijk’, ‘symbool’ of ‘eenheid’ zei In het kroningsinterview op de tv ’t Wordt hem niet gauw te weinig of te veel Al is het louter ceremonieel…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Op wat haar Hangplek is Vertelt zij Haar verhaal, Tachtigjarige Diva die terugkijkt Op een turbulent Bestaan, door Beroertes teruggeworpen Op haar naakte zelf, Heeft zij geleerd Te leven met de Beperkingen die haar Werden opgelegd - En gaandeweg haar Evenwicht gevonden, Na een voor Haar doen drukke Dag leerde ze…

Wat het mooiste Uit mijn carriere Is, vraag je mij, De volle zalen, De schaterende lach, Energie die naar Me toe komt rollen Uit die enthousiaste Zaal - Dat denk je misschien, Maar het verzinnen En in elkaar zetten Was voor mij het Diepste gevoel van allemaal…

Geluk is zoals Wij ons de herinnering Herinneren, En zoals de Herinnering ons herinnert: Tijd die zich Uitrekt en Daarna weer Invouwt Moment van vluchtige Weemoed die zich Nestelt in ons Brein, die een luikje Is dat ik naar Believen kan Openen en Daarna weer dichtdoen Om te voorkomen Dat ze er Met mijn verstand…

Vannacht heb ik Een zee bevaren Die zich hulde In louter mist Bij het wakker worden Komen woorden op Die me uit het niets Gegeven worden, Die opdoemen Als land in de zee…

Toen ik jou Missen moest, Je moest laten Gaan, je verliezen Aan de hongerige Klauwen van de pijn Die jou het leven Benam, en mij de Liefde van mijn Leven afnam, Wilde ik je ten Diepste achterna - Nu ik gehuild heb, En elke traan die Ik langs mijn wangen Voelde gaan zich onze Oneindige liefde Herinnerde, besef Ik dat…

Niet deugen Is ongeveer Het ergste Dat er is - Tijd die nooit Nutteloos voorbij Mag gaan - Niet zo maar lezen, Zachtjes voor me Uitstaren of Genieten van alles Dat er is Of niet is - Vroeger was ik er Bang van, bang van Mezelf, bang dat Ik tijd zou verspillen Wat me door mijn ouders Ernstig ontraden was Nu weet…

Stemming die je Niet altijd onder Controle hebt, Buien die er Zo nu en dan Hopeloos met Je vandoor gaan, Die je overleeft Zo lang je zelf De controle hebt, Je eigen tempo En richting bepaalt - Hier zit je voor me Uitdagende blik in De ogen, en toch Laat je overduidelijk Niet het achterste Van je ogen zien…

Wil zo graag Nog even die Jongen zijn van Zo'n jaar of acht Spelen in opa's Tuin, schaatsen Op de gracht, Wil zo graag Nog even weten Wat ik toen dacht Mezelf kortdurend Verliezen in mijn Gedachtengoed van toen - Maar 't zijn, ontdek ik nu, Onbereikbare bestanden Opgeslagen in de hersenen Van toen - 'k moet leven Met…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…

Uit de mensenwereld heb ik me teruggetrokken - Ik had het wel gezien, Leven doe ik alleen nog in dit aquarium, hierin blaas Ik in de luchtbubbels van mijn adem aan mijn medevissen Diep doorleefde dromen toe, Zoals alleen zij die kunnen lezen, zoals alleen zij die kunnen verstaan - Dromen die grenzen aan en toch niets te maken…

Wees niet bang Zei jij altijd Tegen mij toen Ik klein was En bezorgd de Wereld in keek, Mijn wereld, Evenzeer als De jouwe - Nu je er niet Meer bent En mij onthand Achterlaat, Ben ik ontmoederd, Ben ik wees…

Probeer me een beeld Van jou te vormen, Nu ik je al zo lang Niet meer gezien heb, Ga in mijn hoofd Terug naar vroeger, Naar herinneringen, Bewegingen, het ritme Van onze muziek, En wil je van daaruit Opnieuw construeren, Neem dan mijn toevlucht Tot de verf die mij nog Nooit heeft teleurgesteld: Laag over laag breng ik…

Ik hoef mezelf Niet meer te Verbergen Nu ik mijn Scherven Heb gedeeld Onmerkbaar Verdwijnen Ze in de aarde En blijf ik Over, Het geheelde ik, Een mens Van wie zo Maar gehouden Wordt…

Matthijs wees op de foto van haar gade, En sprak toen met zijn olijke gezicht, ‘Hij kijkt hier schalks’. De koningin sloeg dicht, Naar de portee daarvan kon zij slechts raden. Ze praatte zich er fluks en schrander uit, Een kniesoor dus, die haar dit euvel duidt.…

Veel raadsels En geheimenissen Kom ik tegen In mijn leven Weet niet meteen Het hoe en Het waarom Toch weet ik Dat ik alles Wat te duiden valt Niet nauwkeuriger Kan omschrijven Dan met de hulp Van mijn poëzie - Beter, en nauwkeuriger Kan ik het niet zeggen…

Naakte mens Trouw aan jezelf Ontsnap om Te blijven ontwikkelen Groothartig is ons hart Een ander niet helemaal Te willen kennen Een kern te gunnen Tegenstrijdig de wens Om gezien te worden Voor wie jij bent Te versmelten Het hart eenmaal gegeven De ander is het waard Doen verandert niet Hart gaat niet retour Mooi is het leven…

Toen ik jou die onschuldig was Aan het redeloos verkeer Verloren had - jij die Deel van mij was en altijd Zijn zal, was er in mijn Hart een gat geslagen zo Groot en wijd en diep Als nooit meer zijn zal, Een krater die niet meer Met heelwording kan worden Opgevuld, tot een zee van tranen Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…

Stemmen hoor je, Zeg je tegen mij Die jou vertellen Wat je moet doen, Dingen die je Helemaal niet wilt - Brein geprogrammeerd Vanuit de ruimte Dankzij de chip Die volgens jou Onomstotelijk, Onweerlegbaar, Ingebouwd is in je hoofd - Ik neem je serieus, Ik ben je dokter en Jij een mens als ik Ga samen met je Naar 't…

Toen ik dan jou En mezelf was Kwijtgeraakt En in de stilte Van het klooster Dat mij deze Retraite bood In mijn sobere cel Mijzelf langzamerhand Begon terug te vinden, Was het dat Ik als vanzelf De woorden vond die Mijn pen op het Schrijfblok lichtjes Vastlegde, en dat ik Mijn verdriet een stem gaf Die zacht vibrerend…

De wrede tijd Heeft jou uit De volheid van mijn Woonkamer getrokken, Kamer gevuld met Tekens van leven: Schoteltjes met banket En gebak waarmee we Onbewust ons leven vierden, Drukte die daag'lijks over Mijn vingers kroop - Nu woon ik in de Lege ruimte die je Achterliet, ramen en Deuren houd ik gesloten, Doe ze alleen…

De oude moegestreden Zwarte Piet Wordt nu door RTL opzij geschoven Alleen de kleine Halbe blijft geloven En roept dat hij het als een aanslag ziet ‘T is of hij op tv solliciteert Als nieuwe witte knecht van blonde Geert. (Een kraag een muts en nog wat veegjes roet Als schoorsteenpiet doet hij het denk ik goed.)…

Het covidvirus stelt geen flikker voor De jeugd is danig bij de poot genomen Die jongelui gaat echt niets overkomen Maar hun gebeden vonden geen gehoor Wat zegt u? Snijdt mijn commentaar geen hout Neem dan mijn “peanuts” met een korrel zout…

Leeg voelde jij je Van binnen, zeg Je tegen mij En dat was al Heel wat jaren zo, Zo'n leegte waar Niemand meer in Wonen kan, gat dat Voortdurend met Een ander gat Gedicht werd - Vandaar dat je Aan de pillen ging, Aan de pep, Aan de coke, Was dat voldoende? Vraag ik je, Nu jij mij je Gevoeligheden openbaart, Was…

Toen ik jou Niet langer Vast kon houden, Je niet terug Kon trekken Het leven in - En toen jij Er voor koos Er niet meer Te zijn, op te Gaan in je eigen Luchtledigheid Waar je onvermoed Al zo lang in Was opgegaan Bleef ik alleen Achter met de Beide kinderen Die we samen kregen - De diepste afgronden Heb ik gezien…