Alle inzendingen over Huizenhoog

je rotst weer in blauwzwart basalt stak scherp getand uit het witte zand ik rolde sissend door de kloof kuifde huizenhoog in golven was verbolgen kon met mijn vloed geen kant meer heen trok me terug op kleine stranden om daar in eb zacht aan te landen murmel stilte in dat tropisch paradijs mijn passaat kon in blauwgroen voor…

Uit een fles vol zwart verlangen schenkt hij zonder enig maatbesef zijn verdroogde glas vol slangen alom sidderend voor zijn lef De verstilde hartstocht komt tot leven de passie nu ook huizenhoog haar silhouet lijkt vaag te zweven en hij wrijft zijn tranen droog Heel zijn wezen nu vulkanisch de aarde trilt achter ontkurkte gloed elke beweging…

de zonnevlegel dorst de velden onder een juk van stilte en rust het koele water van de Schelde trekt zilverklotsend richting kust dampend trillen de horizonten terwijl de ploert hardnekkig brandt sleepboten trekken mastodonten huizenhoog boven ’t Zeeuwse land in polders tussen sas en sluis vierde het smokkelwerk hoogtij de botermeisjes…

De dotterbloemen vallen droog in de spiralen van het slib eens stond het water huizenhoog tot aan de rand van ieders lip baggerschuiten zijn vertrokken door verse geul in de rivier de natuur zit met de brokken en zucht onder een kwaaie pier de rechte weg leidt naar het geld en verdraagt geen puur gekronkel spaarbekkens worden niet…

De overkant is een belofte, komt huizenhoog me tegemoet, flonkert en lonkt, geeft zich halverwege over. Wyck of Maastricht, beide badend in de roem van eeuwigheid, keer ik terug of loop ik heen? Steeds dezelfde gedachte van afscheid en aankomst, terwijl ik mij met kloppend hart voorwaarts spoed, naamloos opga in de drukte.…

het zepige water in de zinken teil begin jaren vijftig woningbouw wordt huizenhoog opgestuwd als bevroren kijk ik naar het zeil waarop het water grote kringen vormt traag verandert in zwembad met rimpelingen zand loopsteigers hete muur voelbare herinneringen het strand van Schier doemt op verlatenheid met plukjes mensen een tractor trekt…

Krachten gegeven om stormen te doorstaan Wanneer liefde en gevoelens in devotie overgaan En zwakte een enorme kracht wordt Water dat maar blijft stromen Zijn eigen weg volgend Om van rivieren volwassen zeeën te maken Angsten die verdwijnen omdat water zich samenpakt Huizenhoge golven alle angsten verzwelgend De zwakte van een druppel die…

Het graan torent huizenhoog. Het prikkeldraad is mild gesleten, in de wei staan de blauw bevlekte schapen droog.   Je hebt je sporen verdiend, de ingedroogde klei onder je nagels weggewassen. Machines aangeschaft. Het land verbouwd. Pronkt met cabrio en open haard.   En moeder kermt, ontfermt zich over de aarden schoot.…

Schmidt schreef o zo best Dat hadden we nog nooit gehoord een lift die door het dak vloog Abeltje was ook aan boord de lift ging huizenhoog.…

kopen en haar vragen zie haar al op het dek liggen in de zon zonder topje natuurlijk ze heeft genoeg in huis om te tonen – en hij wacht hem nog even geduldig op – jaren zijn verstreken maar niet oud en het harde werken loont nog steeds met op tenen lopen en een overdosis stress en zij houdt het allemaal voor gezien plukt hem met een huizenhoge…

het haar en 's avonds huil je naar de maan met geblindeerde ogen het kind in je is opgestaan heeft merg en been uit je gezogen is het de eenzaamheid die je dreef om naar dit niemandsland te vluchten ging het verdriet over de schreef had je een kwaal te duchten ach, had ik je maar wat meer knuffelrock gegeven maar vergeef mij het huizenhoog…

Dit leven is een sprookje Van goed En te veel slecht Van mooie zachte tonen En van gebroken recht Van huizenhoge golven Onmetelijk verdriet Ik voel me haast bedolven In wat dit leven biedt De wanhoop in Parijs In Syrië de pijn Dit hele wrange leven Het hartverscheurend schrijn De stemmen van zo velen Zij, die vergeten zijn De doden…

Onstuimig, op deze late meidag, ruist het huizenhoog stadsgeboomte op het ritme van de mollen. Boven hen houdt een dreigend-grijze lucht de zon gevangen.…

zij hem een rotschop tegen zijn warmbloedige reptiel Bertjelief raakte over zijn toeren daar zij alles trachtte te vergallen Kwaad riep hij op naar de hoeren en zo dus toog hij naar de Wallen Over de rijweg naar Amsterdam kan een kabouter toch niet lopen Evenwel voor zijn hoerenmadam deed hij op weg al ‘t gulpje open Tussen het huizenhoog…

Op de brede kade van basalt, steken huizenhoge kranen hun geraamte af tegen een hemels blauwe, of juist grauwe lucht. Hadden zij spieren, dan waren ze gebald en maakte hen geducht qua tegenstand.…

Kringende uitdeining rimpeloos spiegelig Flexibel reflexerend reflexibel Kokend koud bubbels ziedende spatten Kristallijn dwarrelend witte vlok maagdtapijt Op en eb af en vloed scheepsvlottend zinkend wrak Wak stilstaand brak ziltig zout zoetig koud Blauw van azuur alcalisch watermuur Kracht en storm scheepmansgraf Terugtrekkend moordend huizenhoog…