Alle inzendingen over Johannes Moesman

Niets behalve zand en stenen Hier word ik geacht te spelen Met een verre neef, een ploert Die mijn mond en alles snoert Daar waar de ploert je zand laat vreten Wordt verderop fijn aangezeten Met toast en prima kelken wijn Voor eventjes geen ouder zijn Pas veel later komt je vader vragen - Niet ziende hoe terneergeslagen Je jezelf hebt…

Meesters hebben geen idee Van het onderhuids gezwel Dat woekert en onzichtbaar is Al lopen ze daar wel Natuurlijk, als er vechten is Dan zijn ze snel paraat En wordt er naderhand, in school Nog lang over gepraat Maar de wond die in mij brandt Is van een dieper soort Smeulend tijdens speelkwartier Rond half elf aan de poort In eenzaamheid…

Een hoefsmid, die een man had neergelegd, Werd tot de galg verwezen door 't gerecht. De boeren staken nu, bezorgd, de hoofden samen: - Wie zou hun paarden thans beslaan? 't Gebrek verhelpen aan gekraakte wagenraân? Kortom, 't was met hun plaats gedaan, Wanneer zij geen pardon voor hunne smid bekwamen. Allons de stoute schoenen aan! - Zij…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm? Een pad, een kikker…

De mollenman, de mollenman Bel hem maar op Hij komt er zo an Hij kruipt over gras met een luisterend oor Hij tikt en hij klopt en hij ruikt aan het spoor Het duurt soms maar even of hij heeft Mol al door Voorwaar, dit talent komt zelden nog voor Met klemmen en ijzers, met zilveren tangen Mollenman is met gereedschap behangen Nooit was…

Ik loop te koop met woorden Zie je, ik ben de gedichtenman En ik zou je willen vragen Of ik hier wat verzen slijten kan Wat stukken zoete poëzie Een knallend rijm of een sonnet Het kost je enkel maar wat tijd En als je wilt iets in mijn pet Zie je, ik ben de gedichtenman Daar staat mijn oude caravan Want als je niets verkopen kan Dan…

Hoe haatlijk is 't Publiek omtrent mijn lettervruchten! Ik schonk het reeds een trits van welbekookte kluchten, En, nochtans, 't lachte niet! maar 'k loer nu weer op wraak: 't zal boeten voor zijn grillen, Ja, lachen zal het, 't moog dan willen of niet willen, - Daar ik een treurspel maak.…

De draaimolen draait te kleine rondjes Er is een zandbak maar geen zand Van de speelgoedhuisjes is de ruimte Binnenin erg aan de magere kant Zie je die wip daar in ’t midden Da’s een plank met splinters En die scheefgezakte schommels daar ...Staan zo al drie winters De toegangsprijs is niettemin behoorlijk Maar al jaren koop ik kaartjes…

Naargeestige mistflarden trekken langs Zo koud had je het niet gedacht In Duitsland, op een camping Geen warme pyjama voor de nacht Je dochter ziek van kou en nattigheid ’s Avonds wordt ze hoestend wakker Misselijk zeker? Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten…

Meester Henk wordt woedend Als je op een kauwgom kauwt Het schuim verschijnt hem op de mond In een wip maakt hij je koud Vies, onbeschoft varken Schreeuwt hij in je oor Spuug die kauwgom uit: direct voor ik je VERMOOR'! Kijk, daar ziet meester Henk Iets blinken in een mond Zijn wangen worden rood ´t Is gewoonweg ongezond Och hemel…

Door oude films van vroeger Bevangt mij steeds weer de gedachte Dat men vroeger zwart-wit dronk Zwart-wit zong en lachte Zwart-wit rende over zwart-wit gras Grijsjes vree en kuste Zwart-wit ploegde, zwart-wit zwoegde Dat men witjes rustte Dan wekt iets weer kleur tot leven Zoals een wilde hondenblaf dat kan Je gedachte lijkt opeens zo…

Vanavond treuzel ik niet Maar ga vliegensvlug naar bed Ik lig klaar, mijn pyjama aan Heb zijn stoel vast klaargezet Mijn vader gaat weer es vertellen Zomaar, uit zijn blote hoofd Maar dan wel op zo’n manier Dat je het werkelijk gelooft Hij tovert vreemde hoofdpersonen Draait een film in mijn kop En na een klein half uur Zegt hij: het…

Bacteriën gieren door de lucht Iedereen piept, iedereen zucht In alle hoekjes en in alle kiertjes Zwerven natte snotpapiertjes Uit neuzen lopen hele stromen Het lijkt nooit meer goed te komen Collega’s ogen moe en dorstig Men roept kuchend: ‘k ben zo borstig Doktoren staan hier machteloos Wc-papier gaat niet per rol, maar doos Het is voorwaar…

Ik weet dat niemand mij gelooft Maar er zit een konijn in mijn hoofd Boodschappen knagen aan mijn binnenoor Sinds kort krijg ik dit versje door: Het is niet pluis, het is niet pluis Doe de deur dicht en blijf thuis Laat dat eten liever staan Daar is vast iets ingedaan Allemaal van dat soort zinnen Door het knaagdier diep…

De uitverkoop is aangebroken en wat een pret is dat In slagorde verplicht te winkelen al in de grote stad We volgen moeder Kapitein die driftig voor ons uit Elke winkel binnenstapt op zoek naar oorlogsbuit De gouden regel: alles mag, mits voor de halve prijs Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs Het allerergste echter, het…

Stoffen, gassen en atomen Hutselflutst de Tijd tot mens Of enig ander dier of wezen Kleur en soort en vorm naar wens Apen, beren, tijgers, leeuwen Mussen, merels, lijsters, meeuwen Varens, lelies, anjers, lissen Rozen, tulpen en narcissen Variaties in miljoenen soorten Door Wetenschap tot stof terugontleed En de Schepper... Nee, die vaart…

Hoe steel ik je woorden? Hoe lach ik jouw stralende lach? Hoe word ik als jij Stabiel en vaardig van slag? Ik krimp in je bijzijn Verschrompel en verstom Hoe kom jij zo perfect En ik zo min en dom? Ik krab je ogen nog wel uit Ik ruk de lippen van je mond Je oren wil ik ook En zelfs de billen van je kont Dan loop ik rond met vaste tred…

Ik weet hoe liefde voelt En ook de vlinders in je buik Wat daarmee wordt bedoeld Ondanks gebrekkig taalgebruik Het was een machtig meisje In Frankrijk, aan de Côte d’Azur Na drie etappes, want zo reis je Was zij twee weken onze buur Eerst liepen we wat langs elkaar Met afwasbak en pleepapier Maar de tweede avond vroeg ik haar Of ze lopen…

‘s Avonds in bed komt de onzichtbare man Je ziet hem niet, dat is het nare ervan Ik hoor hem in de kamer Ik hoor hem in de gang Hij klopt er met een hamer En maakt mij vreselijk bang Mijn vader zegt: Het is de kachel Mijn moeder: Het is de wind, geloof me maar Nee, hen moet hij niet hebben Ik ben altijd de sigaar ’s Avonds in bed komt de…

'Alsjeblief, een pakketje voor je moeder' 'Ik heb geen moeder meer, mevrouw Ze is een jaar of wat geleden Doodgevroren, in de kou' 'O… wat erg. Is je vader dan soms thuis?' 'Een vader heb ik niet, helaas Hij is na een ruzie Doodgeslagen door zijn baas' 'Oh nee toch…! Heb je dan misschien een broer die aan de deur kan komen?…

Is 't wonder, dat de mens in 't leven Het beste spoor zo moeilijk vindt? Twee gidsen, die hem voort doen streven, En beurtlings wenk en spoorslag geven, Fortuin en Min, zijn beiden blind.…

Vlottend op verwisselingen, Drijven de ondermaanse dingen Langs de snelle tijdstroom af. Niets heeft vastheid, niets wil duren: Op de vlucht der jagende uren Stuift ons lot daarheen als kaf. Wat is voorspoed? wat zijn rampen? Niets dan lichaamloze dampen, Ras gerezen, ras verdeeld. Zie de hongerige dagen Aan elkanders vruchten knagen, Woedend…

Ik las uw versje, lieve vrind! En 'k vond het droevig leég van zin, Maar opgepropt van ijdle wind; En is er nog wat draaglijks in, Dat hebt ge, weinig uitgezonderd, Aan andren schaamtloos afgeplonderd. Al weet gij, hoe men woord op woord Door 't rijm doet op elkander slaan; Al rollen zij geregeld voort, Als ballen in de kegelbaan; Óok…

Ik min mijn geld, en 'k wil het sparen, Mijn rust, en 'k zal ze als goud bewaren: Want zocht ik vrienden of een vrouw Ik had voorzeker ras berouw. Hoe ik de zaken ook beschouw. In 't huwelijk vind ik zelden trouw; En waar de trouw zelfs wordt gevonden, Waant ieder eeuwig haar geschonden; En waar men toch elkaar verdenkt, - Waartoe er doekjes…

Hoe onbedenklijk veel hangt niet van de Echtkeus af! En hoe lichtvaardig wordt, van zwijmelliefde dronken, Al dikwijls 't hart vertuist, en in een band geklonken, Die pijnlijk knellen blijft tot aan 't ontfermend graf! Mistrouw de eerste blik, 't bedrieglijk spel der zinnen, o Gij , die wijsheid mint en duurzaam heil verlangt! En wik, of 't…

Hoe sneeuwt, mijn geliefde! de vlokkige wol, Zo blank als uw boezem, de dalvelden vol! Het noorden ombuldert ons hutje op 't norst, En hek en geboomte is met rijp overkorst. 't Is winter! het ijs nam de beek in bezit; De daken der landlijke stulpen zijn wit, En grauw en eerwaardig, met zilveren top, Rijst ginter de staatlijke kerktoren…

"Lise, hoor de stormwind huilen, Aan de donderknal gepaard! Laat ons in dit bosje schuilen, Tot het onweer wat bedaart." Lise voelt haar 't hart zo jagen: Dubbelde angst ontrust haar bloed, Daar zij vrees voor de onweersvlagen En voor hare herder voedt. Maar het zwerk, steeds meer verbolgen, Schiet al heller stralen uit; Zal ze, moet…

Kloë, zestien jaren oud, Sprak: ik zal de min ontvluchten: Want als men het wel beschouwt, Doen de minnaars niets dan zuchten. 't Is of elk zijn tijd besteedt In 't gevoelen van zijn leed. Waar ik slechts mijne ogen wend - Nergens vind ik twee gelieven Die niet zuchten. Wat ellend' Mag hun teedre boezems grieven? Waarom staag…

Is 't wonder dat de mens, in 't leven, Het beste spoor zo moeilijk vindt? Twee gidsen, die hem voort doen streven, En beurtlings wenk en spoorslag geven, — Fortuin en Min, zijn beiden blind!…

Gelatenheid in 't lot Toont eerbied voor een God, Die alles, wat Hij geeft, Zo wijs berekend heeft. Ziet zich de onnoozle mens Gedwarsboomd in zijn wens, Zijn wrevel stort zich luid In zucht en weeklacht uit. Grimt hem de rampspoed aan, Hij krimpt reeds vóór het slaan, En kermt zelfs de echo moe Bij d' eerste slag der roe, Alsof…