Alle inzendingen over Kapitein Iglo

Het vrouwelijk icoon goedgekeurd door de Vereniging van Huisvrouwen; geen bebaarde kapitein Iglo, maar wel een sterk merk met vertrouwen.…

Hij nam de frituurpan uit de schouw, knoopte zijn marineboord en -mouw verliet zijn kombuis, ging voorgoed naar huis tot groot jolijt van de kabeljauw.…

een eskimo draagt in zijn iglo graag een eskimono…

als geblazen glas een baarmoeder van sneeuw en ijs warm en koud gelijk…

na jaren van vergeefs verlangen heb ik tederheid verbannen in koele zinnen ver het zoete minnen bevroren dromen nooit uitgekomen verpakt in geur en kleur veilig achter de gesloten deur met staal en ijs bouw ik een paradijs verberg mijn spijt in ontoegankelijkheid…

zal hun reizen nooit lang duren 'kapitein zijn' volgt altijd.... op 'het kapitein worden'.…

De kapitein is ingeslapen Voor zijn laatste reis De boot die is vertrokken Naar het Hemels paradijs De oude uil die is gevlogen Naar daar boven goed en wijs Zijn laatste vlucht Naar het Hemels paradijs Man, vader, opa, wat was die man toch lief Grapjes maken en heel eigenwijs Op zijn manier dat moet je geloven Naar het Hemels paradijs…

Van verre klinkt een eenzaam lied, kapitein, je schip passeert mijn haven maar hoe betoverend ook de nacht als ik in strelend maanlicht je mijn haven binnenloodsen zou, in mijn kasteel kwam je niet slapen zo voer je steeds in andere gedaanten mijn huis en haard voorbij op zoek naar waar je af zou meren en iedere keer bij het lokkend lied…

ik heb nooit iets geschreven of het was achter doorhalingen ik heb nooit iets geweten of het stond achter dikke rode strepen ik ken meer liedjes dan gedichten meer films dan romans alles wat ik niet weet en alles wat ik nooit schreef vent ik uit als stroop en azijn in verstokte mierenkolonies ik ken de mores van het verkoopteam…

Jij bent voor mij de wind Maar bovenal de storm De snelheid in kwadraat Vluchtig en toch enorm Jij bent voor mij de regen Maar meer nog de tranen Druppels die verdwijnen Uit vastgeroeste kranen Jij bent voor mij de winter Maar het is vooral de kou Die de wereld laat bevriezen Waar ik mijn iglo op bouw…

Ik wilde kapitein zijn van mijn leven. Net toen ik het niet meer zag zitten. Liet ik de hoop varen.…

Al eeuwen staan de beste stuurlui hier aan wal zij strijden tegen 't water buiten onze dijken terwijl de kapitein en de gevraagde loods bekijken hoe 't Schip van Staat in ruwe storm aanmeren zal 'Après nous la déluge' denkt de kapitein niet, nee zij zal de koers laten bepalen door: 'Je maintiendrai'…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

Een officier van de op de rotsen gelopen Costa Concordia heeft bekendgemaakt dat kapitein Francesco Schettino zijn bril niet droeg, toen hij het roer bediende. De kapitein stond zelf achter het roer, Helaas was hij zijn eigen bril vergeten, (Dat liet een officier de mensen weten), Of vindt Francesco brillen niet zo stoer?…

Wit hoeft niet stil te zijn in een iglo van papier is geen bubbel in de tijd maar constante geboorte wat gebeurt als je kleur met een moker kapot slaat wit is schansspringen wit is een spaceshuttle laat me aantreffen wat er voor mij nog niet was onder de tafel de postduif van een jonge vorstin de huid van een telegram een ansicht…

Zulke critici moest je verbannen naar een iglo op de Noordpool kunnen ze schrijven voor elkáár, zijn wij verlost van die tirannen.…

Toch blijf jij steeds mijn kapitein. We varen over zee, en ik vaar met je mee. Alleen in mijn gedachtegang.…

Een brugwachter ergens bij Zoutkamp voorkwam net op tijd een millieuramp hij sloot snel de brug want achter zijn rug zag hij een kapitein met buikkramp.…

Een kapitein is door minister Kamp Voor straf in Nêerlands landsbelang geschorst, Want in zijn auto had de brave borst Iets laten liggen en dat was een ramp. Dus als je je geheugenstick vergeet Heb je vakantie voordat je het weet.…

wolkt de condens van je warme lach zijn vrolijkheid over de pas gevallen sneeuw die straks het fundament zal zijn van het nog te bouwen sneeuwen huis nog herinneren wij ons het dwarrelend wit van de lange winter de ijskoude handen en het bevroren haar weer zullen wij getuige zijn van sneeuw die gaat verijzen als wij onze iglo…

De witte vlokken stapelen maagdelijk een wit egaal Scherpe contouren veranderen in een vriendelijk rond Kinderen reageren met sleeen sneeuwgevechten en dolle pret Tot s'avonds laat klinkt het geroep van ouders Kleine kopjes zitten knus in zelfgebouwde iglo's Laten ouders in het ongewisse Nu beschermd de stoere sneeuwman tegen het kwade Grote…

Het zurevat staat leeg Scheurbuik verteerd de mens En de wijnfles al halfleeg Een spookschip op de zeeën Alle zielen reeds lang dood Het enige dat nog herinnerd Is kapiteins houten poot…

Als kapitein weet hij hoe of het hoort: Die mag als allerlaatste pas van boord.…

Balonnen op het spoor als een keu door het laken Omzeil de zeven zeeën en stel de beslissing uit Zelfs Koning Eenoog snakt naar twee De dovemansoren zijn aan haar niet besteed De kapitein wenst me een behouden vaart…

Naar de kelder met dat schip neem geen levenden aan boord strop ze allen aan een koord pin het wrakhout op een klip Gaar me bocht in duizend vaten streng de zwarte vlag in top haak ze averechts en schop elke scheepsmaat in het water Steek de zeilen stop het bollen schiet de naalden van de dekken patroon de schoener, kiel tot spriet…

overwonnen stormen zullen jouw geheel als mens zijn vormen wees de kapitein van je schip neem het roer in je handen je zal op jouw koers belanden koester je leven bevaar jouw oceaan geniet van het waardevolle bestaan…

Jij bent de kapitein met liefde en veel geduld soms stormt het, dan weer schijnt even de zon een mensenhand is dan ook weer gauw gevuld angst maar die ook jij in het begin ook wel overwon.…

Aan alle de KAPITEINEN In deze zeeslag doodgebleven.…

Ik meende dat wanneer er stormen woeden Je volgens goed gebruik het schip van staat Als kapitein als laatste pas verlaat En poogt om het voor rampen te behoeden. Maar Bush pleegt oog in oog met een orkaan Meteen lafhartig op de vlucht te slaan.…