Alle inzendingen over Kraamvrouw

Een kraamvrouw in 't Gelderse Tiel Kreeg al een kind of twintig, die ziel Ze was onhandig en dom Maar haar man zei: ach kom, Als je 's wist hoe goed ze beviel…

De kraamvrouw stond alweer op hoge hakken, En toonde trots de nieuwe Britse prins, Een middagdutje was ze niet van zins, En haar figuur was niet aan het verzakken. Kijk toch, hoe soepel Kate geworpen heeft. The Iron Lady is niet dood, zij leeft!…

ik sprokkel je lieve beelden bij elkander en vraag me af of jouw vuur mij nog kan laten branden en jouw stem nog boeit nu de herfst te vroeg in mij is ingetreden nog zie ik zwaluwen als kraamvrouwen hun jongen voeden, ganzen nog tegen de wind in vliegen doch ook heeft onze perenboom te zwaar beladen takken, ik hoorde zo-even al een…

Al heeft het lang geduurd, Het hebben komt na ’t hopen: Wij mogen ’t kleintje dopen; ’t Is alles wel bestuurd. Werd menig lange nacht In bange zorg gesleten: ’t Is alles nu vergeten; De goede Hemel lacht. Van moeders lief gezicht Was ’t roosje weggenomen, Maar ’t is weerom gekomen, Gij streelt het, aardig wicht! Weer zit de beste vrouw…

woorden in haar soort blauw gekozen gaan van mond tot mond van hand naar hart daar boven als in de hemel ergens onder de stompe toren in het Vlaamse land verschijnt, haast ordeloos, een ongenummerd boek omrand met ijzeren staven van oever naar oever ik lees haar laatste indruk bij het zijgen in gedachten ook de kraamvrouw…