Alle inzendingen over Lerarentekort Burnout

Met langzame maar zekere tred raak ik meer en meer vervreemd van 'vrienden' kennissen maar vooral van mijzelf. Het is nu zelfs zo erg dat het mobieltje mijn vingerafdruk niet meer herkent.…

Hij was qua energie nogal beperkt De herseninhoud van haar schedelpan Ze zat al wekenlang in haar cocon Met een burnout en was zwaar overwerkt Haar aandachtsspanne slonk, zo ook haar scope Niet verder keek ze dan haar eigen I-zone Haar conditie en 'mental horizon' Ontnamen haar veel levenslust en hoop Iemand zei 'Kom toch eens…

Van het leven Verloren heb ik Van kleins af aan In een welhaast Onzichtbaar klein hoekje Gestaan, voor mijn Leven gestreden met Meer dan dat leven Van mij vragen kon En mezelf driedubbel Een slag in de Rondte gewerkt Met maar één doel Om de mens met wie Ik werkte vóór alles Als mens het beste Te wensen - 't was Duidelijk…

Ergens aan het eind Van wat mijn actieve Leven lijkt te zijn Moet ik moedeloos Constateren dat ik Niet meer verder kan Bedrading in het hoofd Die al mijn gedachten Sturen kan is in de Loop van veel verdriet En menselijk lijden Beschadigd geraakt, En uiteindelijk doorgebrand Met smeulende dampen Die mijn hele wezen Doortrekken…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

Zo zacht het licht ontwaakt doezelig de velden zoekt vochtig nog van huiver in de nacht waar duister trage vingers trekt voor het zich ter ruste legt schuilend in ’t struweel zo voelt het als ik opsta niet in vroege buitenlucht maar binnen in mezelf en ja… ik hef mijn hoofd draag de zon op handen naar het dagen aan de einder daar…

Ooit was de school de ware biotoop Voor iedere oprecht gedreven leerkracht Maar menige docent verliest aan veerkracht En gaat voor school steeds vaker op de loop Men voelt zich in diens biotoop juist thuisloos En zo verdwijnt men roemloos en geruisloos…

Verlaten duister zelfs in licht niet gevonden verloren hart. Gezicht zonder herkenning dat geen woorden vind voor gelijkenis of zijn van ’t pas geboren kind. Handen grijpend in luchtledig tastend naar steun of hulp in blinde onzekerheid. Voeten zoekend vaste bodem gelijke tred op effen pad voorwaarts naar ’t licht waar geen duister…

We lopen hier en daar wat achterop. Drugscriminaliteit? Niet meer te stuiten. De stikstof gaat de perken ver te buiten. De woningbouw zit danig in het slop. Ooit heette het vooruitzien, het regeren. Nu is het achterstallig repareren.…

ambachtelijk als techniek hetgeen zij al te graag voor waar aan zag zo kreeg hij haar aan de praat heel koel aan flukse flirt onderhevig kwam haar verhaal zoals ik al vermoedde was zij zeer verbaal zwoel ging hij stevig door op haar gevoel haar makke was te sterke claims van derden terwijl zijn vingers speels de ronde deden bleek dat zij burnout…

'Ontzorg de zorg', een omineuze mare Wat denkt u van het lerarentekort Wat krijgt een basisschoolchef op haar bord?…

achteraf leek de tijd wel pijl snel recht vooruit te spoeden niks in vrees om te verhoeden alles liep gladjes en in stijl tot de ban ineens wordt gebroken je denkt hemel ik sta nooit stil doe ik wel wat ik eigenlijk wil onraad gaat onbeteugeld spoken niet langer valt te verbloemen je hebt op de automaat gestaan aan iets buiten jezelf voldaan…