van beroep
De markiezin voor elke man een prooi
In rode mantel oogverblindend mooi
Heur haar gestoken in frivole coupe
Haar vaders koets stond ginds
in het struweel
Ze was in cocktaildress van zwart satijn
Hij wachtte, dacht, waar kon zij nou toch zijn
Toen zij verscheen greep het hem bij de keel
Was zij die mysterieuze
markiezin...?…
Schik de geplisseerde rok
om je ronde buik
gaap, omdat ik je verveel
moe bent of onderweg
Het regent hagelstenen in mijn hoofd
het onweer is niet ver meer af
Jij hebt je rubberlaarzen aan
ik ren uit alle macht, omdat ik
nog niet vliegen kan, zweven desnoods
Als je me inhaalt, mijn teerbeminde markiezin
hertogin van Carabas…
Zij heeft opnieuw zich uitgevonden
Nu hij nog; dolende nomade
Zij gaat weer bij zichzelf te rade
Tijd heelt nu eenmaal alle wonde
Zij voelt zich vrij en ongebonden
Verlost van een Markies de Sade
Zij heeft opnieuw zich uitgevonden
En kust zichzelf met duizend monden
Zij brengt zichzelf een serenade
Zij neemt zichzelf aan in genade
Zij…
Ginds komt van 't hoog bordes een heertje aangetreden
En lispelt zoete taal in 't oor der markiezin,
Die onder 't wandlen zich van de echtheid van zijn min
En andre dingen meer dolgraag laat overreden.…
Trouwens, tussen ons gezegd en gezwegen,
de markiezin van verderop was laatst op
bezoek en zij kleedde zich zomaar zonder
reden uit in het bijzijn van mijn butler,
die ik snel wegstuurde, waarop zij haar
malse benen spreidde en zei: 'Kom, ziel
van mij, verwen mijn dronken lichaam, doe
ermee wat je altijd al wilde doen, dan doe
ik met jou wat…