2456 resultaten.
Prima Media
hartenkreet
3.2 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Spiegeldans
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 488 Maria Min…
Dordogne
netgedicht
1.3 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 220 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.162 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
[ De bomen vol blad ]
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 De bomen vol blad,
schaduw vol zwart, licht vol kleur:
alles vol zomer!…
Hersenmassage
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 310 Wekelijks
Worden mijn hersenen
Door kundige handen
Gemasseerd
Mijn eigenste
Ik stukje bij beetje
Bij elkaar geschraapt
En eindelijk de
Regels van het leven
Geleerd
Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne
UMCG, mei-juni 2012…
Zij staat over de kom gebogen
gedicht
3.7 met 215 stemmen 29.877 Zij staat over de kom gebogen,
beslag tot aan haar ellebogen.
De onheilstijding die hij brengt
wordt opgevangen door haar rug.
Als zij zich los wil maken trekt
het brood in wording haar weer terug.
--------------------------
uit 'Kindsbeen' (1944)…
o nacht
gedicht
4.2 met 20 stemmen 7.761 O nacht, bevestig dat ik leef,
ontken dat ik gelukkig ben,
sta toe, dat de liefde mij bijstaat,
dat ik wakend het slapen herken.
Als ik van wolken en nevels niet weet,
als ik neig naar wat niet is te vangen,
is, wat mijn lichaam is, dood.
Nacht, ik kom om van verlangen.…
Van deze plaats af kan ik alles horen
gedicht
3.6 met 71 stemmen 28.965 Van deze plaats af kan ik alles horen.
Ik hoor de tafel kraken onder het gewicht van borden.
Ik hoor dat er kinderen worden geboren.
Steeds hoor ik kinderen geboren worden.
De kamer vult zich met geluid.
Ik hoor het roesten van het slot.
Ik hoor het rotten van het fruit.
Steeds hoor ik hoe het fruit verrot.
Ik kan alleen maar luisteren en…
Diep in de put
gedicht
3.4 met 228 stemmen 61.733 Diep in de put waar haar gebeente ligt,
verschijnt hij elke avond als haar slaaf
en maakt haar uit elkaar gevallen lichaam gaaf
en brengt weer trekken aan op haar gezicht.
Wanneer zij op haar voetstuk zich verheft,
kracht, aan zijn spijt ontleend, haar schouders schraagt
en hij - van schuld vervulde dwerg - vergeving vraagt
voor wat zijn hand…
Het huis herinnert zich mij.
gedicht
3.8 met 38 stemmen 11.329 Het huis herinnert zich mij.
Hier heb ik lopen geleerd.
In deze kamer begon
de aanloop die eindigde in
een ontzettende sprong.
Hier is de keuken ontdaan
van gestapelde vaat en gerei.
Bij deze kraan waste ik mij.
Stram van ouderdom staan
tafel en stoel in hun recht.
Mat en zeil zijn al lang
aan elkaar gehecht.
De trap naar de zolder…
Jij was een avond in mijn tuin
gedicht
3.7 met 28 stemmen 11.476 Jij was een avond in mijn tuin.
Regen deed vogels zwaarder vliegen,
grassen en mossen sneller groeien,
mijn huis een vreemde schuilplaats zijn.
De kamer onherkenbaar, kromp;
geruisloos vielen deuren dicht,
de tafel, waar de kat op sliep,
verschoof - heel langzaam - maar verschoof.
Een bloempot in de hand, stond,
ongemerkt veranderd, ik…
De hele dag bleef het bij me
gedicht
3.9 met 31 stemmen 13.167 De hele dag bleef het bij me,
de geur van naderend gevaar,
om wat ik droomde dat ik je zei.
Kwam dreigend onheil dichtertbij
[van welke omvang en van waar?]
door wat ik droomde dat je zei?
Achter elke meubel dacht ik dat
mijn duistere belager zat.
En opgezwiept tot razernij
verliet tenslotte doodsangst mij:
ik sloeg de kamer kort en…
Mijn moeder is mijn naam vergeten
gedicht
3.6 met 148 stemmen 43.366 Mijn moeder is mijn naam vergeten,
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.…
Nooit wacht er een man op een vrouw
gedicht
2.9 met 180 stemmen 50.667 Nooit wacht er een man op een vrouw.
Een man gaat naar zee of hij vecht
of hij komt in een afgrond terecht.
Mannen gaan altijd weg.
Op een balkon speurt een vrouw,
de hand aan haar slaap,
de horizon af: Komt hij gauw?
De wacht zet zich voort
op luchthaven, kade, perron
en bij de gevangenispoort.
Eerlijk, het wachten viel licht
als hij…
Verzoening
gedicht
3.1 met 52 stemmen 23.032 in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot…
De jongen vliegt
gedicht
2.8 met 59 stemmen 19.736 De jongen vliegt.
Zijn armen bootsen vleugels na.
Niet van een albatros of adelaar
maar van een Messerschmidt.
Hij vliegt van A naar B, van kast
naar bed. Hij heeft te vroeg
de landing ingezet en stort in zee.
De Pipercup en Bristol-Blenheim
vallen mee, ook raakt de
zeemacht bij zijn val betrokken.
Brokkenpiloot, over de doodsangst heen…
's Avonds verdeelden wij de aarde
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.082 's Avonds verdeelden wij de aarde. Krijt
gaf de grenzen aan van republiek en
koninkrijk. Ver weg lag Alkmaar, hier
was de wereld onder handbereik. Hier
werd de oorlog aan elkaar verklaard.
We sprongen met beleid van land naar
land. Als een de strijd gewonnen had
begon de werkelijkheid. Dan kwam de
loods. Geur en gevaar. We roken hout
en hars…
Hier gebeurt niks
gedicht
3.1 met 31 stemmen 11.781 Zeur niet. Hier kan niets gebeuren.
Bij de buren misschien.
Dat daar een tafel omvalt.
Of een kachel. Dat daar woorden
vallen. Dat men daar elkaar
Naar het leven staat.
Dat daar later alles koek en ei is.
Maar hier niet. Hier gebeurt niets.
-----------------------------------------------------------
uit: 'Hier gebeurt niets', ongepubliceerde…
Ben jij het
gedicht
2.9 met 21 stemmen 22.506 Ben jij het vroeg ik de dode
die in de deuropening stond.
Iets donkers bewoog in het donker:
Ik ben het, ik ben het.
Ja, wie anders krijgt het in zijn hoofd
om in het holst van de nacht
zijn opwachting te maken.
Mijn hand vond zijn wang. Zeker
een week niet geschoren. Maar
hij was het, hij was het.
----------------------------------
uit…
Je arm hing zwaar aan je schouder
gedicht
3.3 met 7 stemmen 6.132 je arm hing zwaar aan je schouder,
je haar bloeide over je huid
slaap en pijn wandelden samen
over ons laatste besluit.
je blik en je diep zwijgen
rinkelen nog na in mijn adem;
wij zijn het woord vooruit,
wij hebben het woord verraden
-----------------------------------------------------
uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten,…
dit is de laatste avond dat wij spreken
gedicht
3.6 met 15 stemmen 22.224 dit is de laatste avond dat wij spreken,
want dit vertrek duldt geen geluid
dan van de mond het zoete breken.
het wrijven tussen huid en huid
doet alle woorden in jou groeien;
mijn warme adem wist ze uit.
verhevig het bewegen
en leg het spreken stil
tot alles is verzwegen.
vervang het woord door een gebaar
en spreek niet meer want wat…
het afgelopen jaar is boek geworden
gedicht
3.9 met 15 stemmen 6.205 het afgelopen jaar is boek geworden
en trommelt een bekende klank
op mijn beslagen ruit;
de dagen gaan vrij-uit
want ik was mank.
jij en het jaar en ik zijn boek geworden.
----------------------------------------------------------
uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)…
nu moet ik gaan: de bloemen sterven
gedicht
3.2 met 13 stemmen 39.333 nu moet ik gaan: de bloemen sterven,
martinus, en het donkert al.
als ik je weer ontmoeten zal,
zal ik mijn naam in jouw huid kerven.
dan zal ik zingen van de zwarte dag
en van de schaduw die wij moesten delen
en van de vloek die sprong in onze kelen
en van het mes dat in jouw handen lag.
troost mij als ik zo droef moet zingen,
leg als…
van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter
gedicht
3.0 met 11 stemmen 18.782 van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter,
jouw stilte is een web waarin ik sluimer
en al jouw spreken is veelzijdig zwijgen.
laten wij langzaam in elkander stijgen.
laten wij taal van elke klank ontruimen
en zo volbrengen wat wij steeds verzuimden:
een reis aanvangen naar hetzelfde zwijgen
waar echo’s in gedempte woorden dreigen.
dit…
Een duinpan
gedicht
3.4 met 7 stemmen 3.894 Een duinpan was onze bedding.
Daar had het glimmende helm
geklapwiegd, ons in slaap gesust.
Daar werden wij wakker, wreven
het zand uit de ogen, zagen
een vogel hoog boven ons bidden,
wisten ons prooi van wat dwingt.
In de verte morde de donder.
Een komen en gaan van krijsende
meeuwen. Een hond sloeg aan. De
auto's op de snelweg raasden…
Als wat wij zagen
gedicht
3.6 met 10 stemmen 3.488 Als wat wij zagen in de mouw
van die tot vod gedragen,
die visgraat, die nederige
vermomming van mijn moeder,
die waar geen knoop meer
aan zat maar toch sloot,
die oude grijze in zich-
zelf gekeerde winter-,
zou onze toekomst zijn:
zo duister en bekend,
zo splinternieuw.
----------------------------
uit: 'Kindsbeen', 1995.…