Alle inzendingen over Nemo

Baudet vertoeft in zijn arcadisch heden, Ivoren toren, bolwerk van illusies Smeedt na een schisma alweer nieuwe fusies In zijn hang naar Hollands rijk verleden Op drijfzand bouwt hij zand- en luchtkastelen - Schor klinken daar Minerva's uilenkelen...…

Ik las in 't Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Een steenworp van de Oude Manhuis Poort, Zijn dagboek, minutieus, van woord tot woord Nu is die oude man dus op de buis 'k Zie liever jonge zusters op een rij staan Dan oude mensen, dingen die voorbij gaan...…

Wie dat al tenenkrommend leest, die ziet Geen samenhangend vers maar slechts los zand Het rammelt niet alleen, 't klopt van geen kant! Wie dat gewrocht heeft heren, heeft het niet Verlos hem uit zijn lijden, laat hem gaan Wees wijs, trek een Driekwaardig dichter aan!…

Ik hou van haar Welgevormde Maar ook van zijn Zachtgeplooide Haar fraaigewelfde En zijn gelooide Ik verlang naar haar Levendig bewegende Zijn stoer beheerste Haar volrond geverfde Woordenzangrijke Rondzinnige tuitingen Zijn rake formules In nemend empathisch Zalvende uitingen…

Heden ik morgen gij Allen staan in de rij Doe dus maar vroeg of laat Eens per dag/nacht*) 'n goede daad Maar dan recht zo die gaat Morgen ik heden gij Cui cras heden Bas morgen zij Fiedeldeij Wie toen was wordt straks mas que nada onder 't gras…

De kritiek zwelt allerwegen aan, en commentaren zijn, ook letterlijk, niet van de lucht Volgend jaar mag Schiphol Europa's drukste doorvoerhaven doorgaan met de uitbreiding Op die minuscule postzegel van Pietersberg tot Pieterburen en van Groenlo tot Cadzand Geen hond zegt nee laat staan die ballengooiers van de VVD en blijft…

'ons dagelijks brood' te voorzien van je kritiek in lyrische coupletten en wat dies meer zij: je repliek als commentaar door jou verwoord - een hint - Zes regels, een repliek of een bewering, abba cc in eindrijm, heel koket als statement in vijf jamben neergezet en ter vermaak bedoeld, maar ook ter lering Mede namens Nemo…

Wat ik van tijd tot tijd toch mis dat is, vast zeker en gewis, Jules Verne's diepzeegeschiedenis van onderzeeboot Nautilus Naar zeeën der verdoemenis en het verzonkene Atlantis dat aan 'n oceaan verwant is Een oorspronkelijk Platonisch rijk, ver weg van Sidon, Tyris, daar waar nu nog de Levant is, ouder dan Persepolis laat staan…

Het lijkt welhaast een list waarvan door niemand wordt betwist dat Nemo zèlf er ook van wist Totdat hij vlakbij, vis-à-vis tot ieders groot ontsteltenis, met één zwaai heel de Nautilus de lucht in tilt en draait en twist!…

Een wijze man zei ooit dat een wijze nooit of zelden spreekt maar luistert. Zelden preekt en nimmer roept, maar op de tast naar waarheid zoekt en die dan zachtjes fluistert.…

Dat zou slechts kunnen als het volle maan is Ik joeg als een Factotum duvels toe Met veel gevoel voor scherts en ironie Vandaar mijn bijnaam Scherzo, evenknie Van Nemo, Bestevaer van Bontekoe Maar een Alfredo ben ik nooit geweest Teveel eer voor die Nederitaliaan Ten opzichte van Maximiliaan Die ook als Oofje z'n klassieken leest Daarna…

Toen kwam de verlichting Hunkerend naar de waarheid Een ontkenning van het patent Twee benen verweekten Een onweer in het brein Een ondraaglijkheid van pijn Schokkend raakte een lijf de grond Beklad met tranen en verlangen Een hart al brakend eruit God heeft zich verhangen omwille van mij…

rusten uit op het groene bed van mos en varens hier regeert de waanzin, haalt wanorde, orde in ontredderd verschuilen we ons in het gebladerte van een omgevallen iep achter de taxushaag priemt flauw de zon en de esdoorn werpt haar lange schaduw af op het graf van de tuinman haast onleesbaar staat er gebeiteld: AD IMPOSSIBILE NEMO…

Was de geboorteplaats van Nemo Wellicht het dorpje Nergena? En zijn er werklijk geen sopranen In 't schone plaatsje Altena? ------------------------------ uit: 'Redeloze rijmen', 1952.…

Zoekend naar een rode Diamant, kan je gedachten Meesleuren, naar datgene waar Rede zich niet huist Klare grotten lokken levens Te zoet opdat ze Niet bezocht wil worden Door enig redebegiftigd zijnde Iedere zorg dient dit Wezen te verleiden tot Het Wijzenrijk, omdat hij Niets anders kiezen kan Welke niets weten wil…

Mijn liefde voor haar Op maagdelijk blad gebeukt Met grootste zorg geschonken Aan de liefdeskleurige bus Een antwoord van haar Zonder enige hoop verwachtend Laat op zich wachten Naar ik heb verwachten Met bloedeloze kilte bevangen Leef ik naar woorden Van haar de geschrevene Zich niet latend bekoren Ik weet niets behalve Mijn liefde…

Een vrij omvangrijk gebaar begroet Zijn huichelarij waaruit hij zich voeden moet. Zowel bekeken als bejegend als bescheten Als belogend betreedt hij zijn levensbron Slechts de serene stilte kan diens geest Voeden als brood de armen hun darmen Nog niet gered noch verloren beseft hij Dat hij niet kan opdat hij niet kiezen wil Waarvoor…

Ontwrokken van mijn leven Betreed ik een noodlottig Pad welke een broeierij Is van kranke gedachten. Ik heb mezelf geen keus Kunnen opleggen, gezien Mij de wil om te kiezen Door de levenden gedood is. De redenen om mijn leven Niet van voortgang te ontnemen, Is even zeker als een Opperwezen Voor de zoekende agnost. Het enige wat zeker…

Ik heb gevraagd Ik heb genodigd Mijn hoop was bevestiging Maar een ‘nee’ werd mij gebracht Zo kan ik concluderen, Dat een vriend geen vriend is, Wanneer hij niet helpen wil; Een bodem te vormen, Waaruit meer vrucht ontspruit Dan er zaden nodig zijn geweest.…

Je ben nu echt weg, Zo ver dat ik blind Geworden ben voor al Het moois in de mens. G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

De standvastigheid is mij Ontnomen door het lot Waartegen ik noch anderen Zich kunnen wapenen. Ik zal het pijnlijke lot moeten Leren te willen, om te kunnen Leven met het lot, en datgene Gewillig te nemen, welke mij schaadt Dan pas laat de roest los welke mij Weerhoudt mijn geest te bewegen naar alle Standvastigheid, niet verzwakt door…

In verdriet gevallen ontmoette ik haar. Zij luisterde naar me en gaf me een kus. Ik ging te bed en ontwaakte van daar. Haar stille gemis in mij maakte me ziek. Zo was ik verblijd, toen ik haar weer zag staan. Alleen zij liet me toe, zo bedroefd dat ik was. Door onze jaren trouwde ik haar en we zonderden ons af. Maar de tijd werd mij onbekend…

Hij heeft een jolig gezicht, Zoals die modieuze menen Heeft een zeer gedegen auto En heeft het voor het zeggen Zijn gezin is heel erg blij Papa is toch zo’n goeie Hij geeft geld en macht Doordat hij zo hard werkt Totdat vader doodging En zoonlief bedroefd was Omdat wat zoonlief sierde Rond hem louche heen lag Wat de gezonde geest…

Ik laat me vallen In vol ornaat De muren versnellen Mijn adem stokt Een mislukte lach Mijn tanden ontbloot De druk in mijn brein De pijn die bevrijdt Het staat vast Verplichtingen zijn weg Mijn gedachte gegeven Ben verlost En niemand die het weet…

De penetrante kilte ontvang ik onbewogen Zoals zij mij met haar blik terechtstelde wanneer ik er was Ik voel mijn ontbloedde spieren hijgen naar rust Zoals een manie opstak door de wijze waarmee ze over mij sprak Mijn ogen zeuren bij het zien van de onbevlekte hemel Zoals de dagen dat ze naast mij ontwaakte en ik haar mooie gezicht zag Mijn…

Ze wacht al bij de halte Mijn lijf schokt van de kou Maar in mij brandt die smacht Opdat ze mij zal zien staan Reeds wachtend op haar blik Laat de kou mij niet rillen Maar de warmte uit mijn hart Zo mag ze mij niet zien voorbijgaan Ze stapt in de verwarmde bus Ik snap mezelf niet en voel me leeg Konden haar ogen me maar verwarmen Opdat…

Mijn hoofd bouwt muren Buiten mijn weet om Mijn hoofd slaapt nooit Ik wil het niet aanzien Maar Slaap laat niet toe Totdat Schaduw mij toelacht En ik mijn metgezel weer zie Onverschrokken, immer eerlijk Duisternis luidt zijn naam…

Het vel over een dorre stronk naast Vlees door razernij verscheurd en Een necrotiserend karkas waar Narcissen om brullen van het lachen Maar één zal hij eens zijn Één met de geurende lucht Één met de warme aarde Één met het zoete nat Totdat hij glundert als een narcis En alles voor niets blijkt te zijn geweest…

Wederom kwam ze langs me staan In mijn lendenen ontsprong een warmte Echter zoog de grond de zwoelte op Als de plotselinge penetratie van De kilte van de nazomernachten Een stilte volgde vervolgens Een stilte meer verstikkend dan In een treinbalkon staan met een voormalige niet In matige termen beschreven beschonken superieur Ik dook…

Stralend wit bloempje Aan de kalme waterkant Drinkt niet graag water Arm zwetend hondje Wacht op water van baasje Loopt helemaal leeg Lief klein vlindertje Dartelt schoon zonder weemoed Tot de regen komt Wee vermoeid musje Vliegt met korte vleugeltjes Hijgend in het sneeuw Lief dik konijntje Wacht op een kom met zoet fruit Konijn…