Netgedichten

netgedicht (nr. 35.564):

De vergeten tuin

we wieden niet,
maken distels en brandnetels tot bondgenoot,
storen ons mateloos
aan het zevenblad en heermoes
volgen slaafs onze eigen paden
en raken hopeloos verstrikt in
hagewinde en klimop

schoorvoetend banen we ons
een weg en rusten uit
op het groene bed van mos en varens

hier regeert de waanzin,
haalt wanorde, orde in

ontredderd verschuilen we ons
in het gebladerte van een omgevallen iep

achter de taxushaag priemt flauw de zon
en de esdoorn werpt haar lange schaduw af
op het graf van de tuinman

haast onleesbaar staat er gebeiteld:
AD IMPOSSIBILE NEMO TENETUR
wijze woorden staren mij aan
de woorden klinken
als muziek in mijn oren,
als een verborgen testament:
"niemand is verplicht het onmogelijke te doen"

Schrijver: Herman Grouwels, 21 oktober 2010

grouwelsherman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: natuur

tuin

natuur

4.0 met 15 stemmen

881

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: uitgeverij aquaZZ
Datum:: 9 maart 2012; Van harte proficiat met dit gedicht won u de gedichtenwedstrijd 2012 bij Uitgeverij aquaZZ

hartelijks, Angélique Kersten

Naam:: Katja Bruning
Datum:: 15 januari 2011; Leuk gedicht, doet me denken aan mijn eigen tuin en aan de woorden van A. Roland Holst: 'God is mijn tuinman'.
Die Latijnse spreuk leer ik uit mijn hoofd om de buren mee te epateren.

Naam:: lijda
Datum:: 1 december 2010
Email:: lijdazielemangmail.com; een schitterende voorstelling van de vergeten tuin, een heerlijk genieten.

Naam:: Han Messie
Datum:: 21 oktober 2010
Email:: hmessielive.nl; Sterke uitdrukking van vrije natuur. Mensen jagen inderdaat vaak het onmogelijke na.

Geef je reactie op deze inzending: