Alle inzendingen over Opkijken

hun midden wetende in ganzepas met de vaandeldragers In vol ornaat vanaf gouden bergen gunsten strooiend die overblijven nadat de buit verdeeld is En zo in hun overmoed van rechtswege voor Klaas Vaak spelen worden droomkastelen op vervuild drijfzand gebouwd Luchtballonnen opgelaten voor diegenen die graag omhoog likken en opkijken…

Opkijkend uit mijn krant, keek ik naar de bloeiende wilgen aan een waterkant, zacht fluisterde ik mijn reisgenoot in de oren, hoe mooi het voorjaar begon te gloren. Toen hoorde ik een mevrouw, heel ontevree, die vertelde mij, dit is een stilte coupé, daarbij keek zij heel verontwaardigd, ik dacht nog, die is niet aardig.…

Men zal opkijken, neerkijken, voorbij mijn eigen en unieke horizon. Edoch, ik deed wat ik kon het ís wat ik het beste kan! Een geheel nieuwe intrinsiek harmonieuze vorm... van houden van.…

De overgebleven losse eindjes slurpen de laatste restanten energie conditioneel en emotioneel wrakhout blikken verwonderd naar elkaar blijven drijven alles eruit op tijd klaar overbodige woorden zouden nu dubbel hol klinken in het nu lege huis hoor ik de stemmen van negentwintig jaar leven galmend in mijn hoofd opkijkend vanaf de…

En nu nog steeds voel ik mij dat kleine meisje maar degene die door m'n haren streelt is niet langer m'n vader het is een ander die met mij al m'n dromen deelt maar m'n vader die blijft m'n allereerste man waarnaar ik nog steeds opkijken kan en terwijl we het beiden niet kunnen verwoorden wat er allemaal is misgelopen dan maar met wat…

als ik opkijk zie ik niet ver van de jongens een bundel met zijn gedichten liggen, het is de vraag of ze hem opmerken. antonie…

Omdat zij kunnen neerkijken en wij kunnen opkijken, naar vliegtuigen en satellieten die het blauw doorklieven en de lucht tekenen alsof het leven van hen is. ------------------------------------ uit: 'De poëziekrant' nr. 4 2017.…

Als robuuste kolos zich ontwikkelen tussen aarde en water vanaf de geboorte tot ver in de latere levensjaren, bijgestaan door uitzonderlijke kracht en schoonheid waar ik alleen maar gelukkig van word en vol respect opkijk; een Afrikaanse vrouwtjesolifant tot zij achter de horizon zal verdwijnen.…

Over honderd jaar Kijken we terug Schamen wij ons dood Hoe we thans heel vlug De andere kant opkijken Bij veel dierenleed Dieren die gemarteld bezwijken Aan wat een van ons hen aandeed Wie denken we verdomme Dat we eigenlijk zijn? Zijn wij werkelijk beter Dan dat dooie zwijn? Of zijn wij de zwijnen?…

Ja, daar zou je haast van opkijken, zeker als je hindoe bent. Het Humanistisch Verbond kan er trouwens ook wat van. Ik hoor regelmatig een BN-er deze kreet slaken: 'Gelooft u ook meer in het leven vóór de dood?’ Het HV, een uitstervende gezelligheidsvereniging van banenscheppers, noemt dit een slagzin.…