Alle inzendingen over Schrijftafel

Mijn pen is oud het papier gekreukt of ligt ergens in proppen met daartussen een oud gedicht flink ingedeukt mijn schrijftafel is mijn vijand eens gingen we samen de strijd aan nu liggen we mijlen ver bij elkaar vandaan ik zal de strijd verliezen omdat ik het juiste woord niet wist te kiezen.…

de oude schrijver heeft niet gefaald een mensenleven schreef hij zo levendig in zijn taalgebruik zodat hij altijd zijn woorden kwijt kon de voorwerpen op zijn schrijftafel zijn de zijne geworden wat geweest is, heeft hij voortgebracht hij heeft het schrijven genomen in de lichtval van zijn moedertaal de tijd heeft zich kenbaar gemaakt…

Sterrenbeelden schietend uit de dierenriem - Weegschaal uit balans, ascendant: Sextant - en tussen aardgordels de koers bijster. De hemel was een valkuil in de wolken. Overleven? Een werk van lange adem. Nood brak wet en lente vorst, de dronken boot de klip. De rekening volgde op het bordje dat ik zelf te berde had gebracht. Van één kwamen…

Zo'n zomer Meer dan zomaar een feest aan het kanaal Koninklijke bloemen van de maand Een schoonheid ontwaakt Terwijl anderzijds de ongerepte wilde natuur nooit ver weg is Waarom genoegen nemen met goed Eeuwige kunst, algauw versteld van het ritme De vurige verleidster De verleiding is groot om je te laten meeslepen Met elk hun eigen karakter…

Was jij een liefdeswoord ik had je op mijn schrijftafel lettergreep voor lettergreep ont- rafeld om de wezenseigen kern te vinden. Maar taal moet oud worden en naargeestig, en wat dan nog van jou? Mijn lief, blijf daarom maar hermetisch voortbestaan in flarden ongeschreven poëzie en fragmenten van de vier seizoenen.…

Zonder een teken en midden mijn werk maar niet als ik mij aan mijn schrijftafel zet als de lust mij bekruipt van te schrijven kan ik meestal niet van haar krijgen. Soms uren of dagen op ze wachten haar stem weer horen in slapeloze nachten groot is de vreugde als ik haar hoor komen een nieuw vers zal in mij worden geboren.…

Wat kan toch ooit de drijfveer zijn geweest Om plaats te nemen aan mijn schrijftafel Er is niemand die mijn geschrift ooit leest Ook mijn naam als dichter komt nooit ter tafel Ach, het zal mij om het even wezen Of iemand mijn verzen interesseert Men moet zelf weten of men ze wil lezen Ofwel dat men mijn inspanningen weert Ik ben geen Vondel…

Het is een ding met muziek erin dat deel uitmaakt van mijne wereld: op een plank staande of liggende op een schrijftafel en soms op een hoofdkussen of zoals nu opengeslagen naast de vuilnisbak op mijn balkon - een papieren ooievaar kan niet vliegen en wolken zijn mij geen kamelen in de lucht en mijn huis is ook geen rots bezocht door Griekse…

Het stond aan zijn schrijftafel te schrijven op een lei. Het woord onder de griffel, herkende ik, was van mij. En toen heeft het geschreven, zonder haast en zonder schroom, al wat ik van mijn leven nog ooit te schrijven droom. En telkens als ik even knikte dat ik het wist, liet hij het water beven en het werd uitgewist.…

Maar ook al bood het leven nog zoveel waar ik mijn tanden op heb stukgebeten, één regel, en de wereld raakt vergeten, één rijm, en het vescheurd heelal wordt heel: alleen achter mijn schrijftafel gezeten heb ik opnieuw aan heel de schepping deel. --------------------------------------------- Uit: 'Onmogelijk Geluk', 1992.…

Hij aan zijn schrijftafel dacht: laat ik nu nog even dan dit in stilte laat ik dan en dan laat ik dan glinsterend beginnen: Ging heut’ morgen übers feld Ja, zo moet het zijn. Maar hij moest droevig verdergaan: het zwakke hart, dat nog niet wist, wel opmerkte de tuingeluiden in mineur: Bruder Martin, schläfst du noch?…

zolang er geen sneeuw ligt, blijft de bosgrond gezond en levend, door fluorescerend mos in alle kleuren groen is het nooit volledig duister, maar opvallend lichter, er is meer in een bestemd geloof dat het nooit helemaal donker wordt ook zonder witsel van de sneeuw behoudt daarop de hoop de omgeving op elk moment te keuren, op de schrijftafel…

Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van.…

Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van.…

Rechts zien wij hoe een andere monnik, een kopiist, gezeten aan een schrijftafel, de tekst van een wastafel kopieert op een vel perkament. Aan hun beider voeten ligt het eindproduct: een codex, het met de hand geschreven middeleeuwse boek met een publieke functie.…

Wij laten de oudste tijden, waarvan geen andere nationale gedenktekenen dan steenblokken bouwvallen, legenden of oorkonden in het Latijn zijn overgebleven, rusten en nemen als aanvang en uitgangspunt de 13e eeuw alwaar wij ons bevinden in het hart der kruistochten Wij nemen omstreeks het jaar des Heren 1200 zelfstandig deel…