Alle inzendingen over Stadshart

schreef ooit ene Jan Foudraine Van steen ben ik -bij mijn weten- ...........niet Ik ken blijdschap en verdriet hoeveel handjes en vingers strelen me niet een echt 'standbeeld' in 'n stadshart ben ik ook al niet Ooit heeft een kunstenaar mij uit hout ....gesneden Uit goed hout.... want lijk ik niet?…

Dan daar, tussen markt en nieuwe speelhal, naast de komma's en de punten, afgefikt: een stadshart.…

Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint uw kwalen.'…

de straten leeg, verlaten Alleen zon maakt het nog vrolijk had ik in de gaten Waarom op maandag 'n oud stadshart bezoeken? 'k ruik vers brood, koeken? Ik proef...…

Het stadshart is haast dichtgeslibd. Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags met koopwaar. December stuwt ons winkels in, het infarct van kassa's langs.…

Het stadshart is haast dichtgeslibd. Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags loodzwaar van koopwaar.…

In Ree en Runstraat liep hij uitgelaten nu nog bij gelegenheid alle cafés zwijgend voorbij soms ging blijkbaar voor bekenden gezeten op terras of achter glas beschroomd zijn hand kort omhoog Ook fietsers passanten weinigen die hem nog herkenden vrolijk zwaaiden naar ooit de tijger zonder sluitingstijd Een vrouw gerimpeld grijs haar…

ik wil slapen op rivierbed en opstaan met de geur van mest lopen op werkeloze dijk of wat er nog van rest ik wil de wind in m’n hoofd want m’n stadshart is bevuild ik wil de regen in m’n ziel want m’n stadsgezicht huilt een meeuw geeft geluid aan de lucht een kerkklok zweeft op de wind een boom neuriet zachtjes mee alsof Brel het…

zomert, kinderkoppen blinken er hangt een zweem van wellust in de stad studenten nemen loom een zonnebad het carillon laat vreugdeklanken klinken terrassen stromen vol, bezoekers drinken met smaak het onvolprezen gerstenat op gevels heeft de kunstzin vlam gevat de Leie laat de eeuwen traag bezinken de rondvaartboten varen af en aan het stadshart…

Wijk C, Utrecht zo als het eens in zijn stadshart leefde. De Willemstraat, de Korte Koestraat, de Waterstraat; waar een volksbuurt zo met het centrum verweven, nabij het Vredenburg, iets van een klein geluk nastreefde.…

Omhuld door versnipperd, mild schijnend licht, geeft hij geborgenheid aan het stadshart. Die glanzende druipsteenzuil vorst en tart het verre duister, dat soms twinkelt of weerlicht, houdt zijn spitse top krachtig opgericht naar het hoge grottendak, ijl - nooit verhard.…

Zomergekleurde jurken zetten terrasjes in bloei en zoenen doen het stadshart sneller slaan. Kwispelstaartend heft de hond een achterpoot. Met gespitste oren blaft hij langer dan gewoonlijk. In de verte klinkt het als driewerfsecho, maar wie met de lente luistert hoort teefjesgeblaf.…

De kijkbuis kondigt met Vaderlandse zang de geboorte van een koningskind aan ik een vijftienjarige knaap vol geestdrift fiets door het avondduister naar Breda 's stadshart sta daar stil voor een oude taveerne de waardin opent haar deur _ vraagt me verbaasd waarom al die blijde mensen bijeen komen mijn tong werkt sneller dan mijn nuchter…

Een zonnige dag een levendige grootse havenplaats een warm kloppend mooi stadshart dan... plotseling… vliegtuigen in lagen bommen die vallen grenzen vervagen een bombardement op Rotterdam huizen in brand scholen in brand winkels in brand kinderen verbrand vrouwen verbrand mannen verbrand wegen verwoest fabrieken verwoest…