312 resultaten.
Julie
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 666 Deze julimiddag voelt uitzonderlijk
jong nu ik na lange en doffe maanden
aarzelend je grijze graf weer durf
te zoeken. Langs de zomerbeschenen granieten
steen begint in een hoek witte klimop te
groeien alsof je nog zou leven en volop aan het bloeien bent.
Julie, mijn kind, let niet op deze milde
en onverwachte tranen. Vergeef me
ook het…
Un sommeil
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 818 Julie, ma fille, finalement je t'aime
dans ta totalité et j'aime
ta mine sincère. A l'heure présente
je cherche ton jeune et vif visage
dans les profondeurs inconnues
de ta mort trop imprévue,
ma chère petite fille,
où es-tu, ma grande?
Je te cherche dans tous les étés
d'il-y-a seize ans et plus, l'amie
du coeur pur et simple d'un…
Water
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 960 Ik schreide me het water uit de wereldzeeën
na de eerste zere weeën waarmee u ten tonele
kwam en later, toen mijn veel te idolate voelen
me nog droever maakte, dichte vriend van mij,
bleek ik, te week voor enig leven, opgeschreven
als ultiem ten dood. U moet leven, ideëel in mij
en blijven bloeien. Of moet u sterven nu? Bent
u zo ziek? Dan…
Rood
netgedicht
2.0 met 134 stemmen 48.004 Ineens was daar een rood van mij
dat jij ontkende. Wij lagen
samen bloot op vreemde
oevers toen mijn moeder
zei dat het niet mocht.…
Mannen blijven graag aan muren kleven
gedicht
3.0 met 70 stemmen 28.663 Mannen blijven graag aan muren kleven
en in bedden
op tafels
in de borden waaruit zij hebben gegeten
in muziek.
Je kunt het nog zo heftig zingen,
dat het voorbij is, voorbij, voorbij
dat het uit is, uit is, uit is
dat je nooit meer, nooit meer, nooit meer.
En daar zingen ze weer terug
vanuit alle hoeken van de kamer
vantussen de verschoonde…
Vlas
netgedicht
2.0 met 97 stemmen 42.414 Wij lagen in ons blauwste zomerbed
en in een zuider voile afgesloten.
"La Provence?", vroeg jij toen,
alsof jij dat niet had geweten! Verleden
week heb je me nog gemist in het zo groen
tot geelgeworden Vlaamse vlas, toen ik
er echt - ja echt! - niet was.…
wie ik ben
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 972 wie ik ben
probeer ik te bezoeken
wie ik ben
geeft zich thuis
de troost ontroostbaar
probeer ik troostrijk
vorm te geven
moeten en willen
kloppen elkaar
bemoedigend op de schouder
verdriet en vervreemding
een kanten bruidssluier
van de nachtmerrie
waaronder mijn jeugd
verpletterend platgetrapt
verpletterd geen gezeur
aan wie ik ben…
Kinderstem
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 1.015 Toen ik de avondtuin inliep
vroeg zij: "Mam, moet ik je
muts dan halen?". Mijn kind
kon niet snappen dat ik erger
dan balen zo misselijk van
haar uitspraak werd, ondanks
de breedkatoenen sjaal en mijn
vieux-rose lentejasje van Chinees
satijn. Katrijn, zei ik, hou op!…
Ik weet dat je nog bestaat
gedicht
2.0 met 132 stemmen 34.607 Ik weet dat je nog bestaat.
Jawel, want geen nieuws is goed nieuws.
Je loopt dus ergens rond op deze aarde.
Waarschijnlijk ben je gewoon thuis:
kopje thee drinken, fles jenever
je nieuwe kind door elkaar schudden
je vrouw een zoen geven voor ze gaat slapen
de televisie aanzetten - niet kijken
met een washandje je gezicht deppen
want je ogen…
Zeer
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 930 Je loopt zo elegant zo
als ik stiekem naar je
luister en in het tegen-
licht proef ik de rand
van dissonanten: zal
ik voor je zwichten?
Jouw zomerfluister is een
zwachtel op mijn zere
huid, jouw tere stem be-
zingt de taal van het zo
grijze evenwicht in ons
verwante en weke duister.
- - -
met dank aan J.S. Bach voor zijn fuga…
Klokje
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.966 Klokje in de sneeuw,
mag ik je liefje worden
in de wintertuin?…
Mail
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 928 Ontken niet langer mijn gebinten
na de hints die ik je gaf. Je blinde
blik maakt me heel ziek. Je droeve
ogen zeggen mij: "Mijn bedelkind,
mijn lentewind, mijn labyrint in
droeve dagen. Waar was het nou
precies alweer? We horen samen
onze vragen. Of er antwoord is
komt later." Je gesnater maakt me
ziek en evenzeer vraag ik me af:
waar…
Ik mis je
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 4.062 lange roze mails. Ik denk jou toch
te mogen delen in mijn nachten,
mijn gedachten, weet je wel?
Ik voel een renaissance, lieve
France, ik hoor je niet! Smorend
wordt mijn souvenir... Mag ik morgen
op je wachten in een nieuwe dageraad?
Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs!
Schrijf me: ben ik met dit mailtje
hopeloos te laat? Je baart…
Des mémoires
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 3.600 Le temps me semble ouvert et bleu,
ce temps trop tôt et chaud au cours
d'une promenade au bord de la mer
pendant mes réflections de velours du
matin. Je vous rencontre à ce moment:
dans vos yeux je trouve le tonnerre d'un
ton brûlant, vos yeux sont riches d'un gris
illuminé et d'un azur en fleur qui me monte
à la tête. Est-ce que j'…
Saint-Tropez
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 911 Antoine,
comme vous m'avez voulu, mon cher,
je me souviens de vous présentement
après autant d'années. C'était une aube
d'un printemps hésitant. Comme j'étais
jeune - encore - je vous rencontrais au
bord de la mer à Saint-Tropez. Après
de m'éveiller, je me promenais envers
toutes les teintes bleues autour de moi,
rêvassante d…
La réponse de l'onze
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 689 Ma chère Flavie, le vide n'est rare-
ment gris! Il-y-a l'éclat des fleurs
du printemps qui fleurissent: les
petits narcisses faisant le tour d'un
arbre ancien caressent les crocus
jeunes et violets pendant que les
tulipes blanches le long de l'allée
vont en bouton. Anémone! Quelle
perspective! Sincèrement, Antoine…
La réponse
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.242 (Flavie & Antoine)
Ne me répondez donc certainement jamais que
je suis tôt avec cette lettre après à peine un jour
comme si j'aurais voulu vous attendre, je me pro-
pose où, mon cher? J'ai quelque chose douloureuse
à raconter: le jardin n'est plus à moi à cause d'un
déménagement imprévu. Après avoir lu votre poème
de hier, j'ai fait…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 de la réponse c'est que j'espère
de pouvoir recevoir votre lettre -
à l'onze suivant? Ce temps sent
long! -
sur mon adresse nouvelle à Paris.
La boîte à lettres ici-bas reste
très vide. Mais je suis en train
de goûter une tasse de thé jasmin,
mon cher... un instant si vous
voulez? La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant…
Le bal
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 796 La soirée de l'onze avril un bal
galant se situe au centre de la
ville. La musique vague de la mer
se ballonne entre des enfants char-
mants. Les petites filles sont drapées
en robes nacrées. Quelques couples
agés - ils semblent purement la
vérité - dansent l'aube jusqu'au midi.
Dans les ténèbres de la nuit, je te
cherche, ma chère Flavie…
Lente
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 725 Een jonge lente doet vergeten
wat ik in de ochtend moet. Je
hoort te eten, zegt mijn arts.
En wars van een subliem ontbijt,
verblijft een rijke tafel leeg. De
gouden vleugel lonkt mij toe, hij
heeft mijn ziel zwaar aangevreten!
Zieke klanken kleuren mij: het
flauwe en blankste iel,
alsof ik een palet verzweeg.…
Zwartwit
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 837 Verheven op de zwarte toetsen
raakt zij snel het vleugelspel. Bij
de aparte oppoetsbeurt heeft
zij het wit zelfs gladgewreven.
Als het oker later valt, heel
even door de voorjaarsramen,
gaat zij traag een Triste spelen.
Grijze en verstilde beelden zweven
door de avondkamer - ziek. Zij zoekt
een scherpe bril om haar zwartwit
verhaal in…
Lente-ochtend
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 661 Eet jij pijnboompitten?
Op een terrasje zitten zij:
het meisje en de dichter.
Soms, zegt hij.
Wanneer? Zij kijkt hem
flitsend in de ogen aan.
Wanneer de lente komt
in regenbogen, zegt hij.
Lichtgeraakt vraagt zij zich
af: wie heb ik voor mij hier?
Gebakken zijn die pitten goed,
gebakken in de pan met uien!
Waarom blijf ik hier…
Lieve God
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 655 vertel me toch hoe ik mijn ogen sluit,
mijn ogen sluiten mag bij avond, bij
het duisteren, op elke nieuwe dag omdat
ik u zo voor me zie als mijn verleden
vader.
Vader!
Op je allerlaatste bed - de witte
hyacinten bloeiden - vroeg je mij
waarom ik uit betraande wimpers
keek naar vroege en vreemde verten.
God, ik weet dat u veel dichter…
Horoscoop
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 706 Ik moet iets doen, weet niet meer
wat als ik uw lila stem beluister.
U zegt, op cultureel gebied?
Uw uitleg klinkt wat duister! Het
voorspelde geld? Een speld. En...
een nieuw lief? Ik ben geen griet,
mijn liefde is sinds lang gefluister
in de seringenboom in volle bloesem.…
Cello
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.307 Brief aan Rutger Kopland
bij het lezen van De stem van een cello uit 'Wat water achterliet'
Beste dichter
Het oergeluid der cello kunt u vinden
bij het baren van een kind en bij het
windloos voelen. Denk toch niet aan
jaargetijden: klinkt de herfst van tessi-
tuur dan lager dan het zwoelen van de
lente in uw oren? Rutger, luister even…
Zie
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 722 Zie, zoals ik naar u kijk op deze
zaterdag, zo wil ik van uw stille
wimpers eten als ik mag? Veertig
dagen en iets meer heb ik naar
uw stilzwijgen gezocht. Kinder-
stemmen in mijn kamer klinken
lang in deze passionele lente.
Zie, zoals ik naar u kijk op deze
dag: hoe kan ik u bereiken? Ik hoor
uw zuchten van de nacht. Waar blijft
het licht…
Passie
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.028 Bach, kunt u verklaren dat ik
tranend ben? Het leven heeft me
aangegrepen in uw contrapunt,
mijn haar zit in barokke krullen.
Vergeef me de hobo in mijn ver-
stild en hullend huilen in uw lijnen,
het verhaal in uw koralen. God,
bewaar mij in uw lijden, in het
zijden lentelicht van mijn zware
dralen: ik wil mij aan u wijden
in de nacht,…
Zwartwit II
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.357 Als de wijzen uit de aarde vallen en uit
het rijzen van de avond, als de kleuren
zijdend grijzen wanneer het licht al talend
daalt, dan stijgt de diepste cello-snaar door
het herenhuis. Zohra heeft een nest gebaard:
beneden in de stal liggen moeders muizen: een
lapjeskat in grijze tinten, een witte langhaar
en een grijsgestreepte kitten in…
Goudgeel weer het bier
gedicht
3.0 met 45 stemmen 18.699 Goudgeel weer het bier
en lollig de jongens.
Waar moet dat henen?
Mijn plan om non te worden
weer twee weken uitgesteld
- eerst wennen aan het idee,
de drie geloftes onder mijn armen nemen
in plaats van -
goudgeel bier
loopt langs mijn wangen.
De jongens raken mijn armen aan.
Waar moet ik heen?
Boerend vertel ik een mop
iedereen lacht terwijl…
Het fileermes
gedicht
3.0 met 208 stemmen 58.228 Het fileermes
heb ik klaarliggen.
Wie ben je?
Ik zal het weten.
Keurig zal ik je na het fileren
weer aan elkaar naaien.
Want zo ben ik
ik heb liefde
-------------------------------------------------
Uit: 'Men zegt liefde', 2003…