inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.406):

Lente

Een jonge lente doet vergeten
wat ik in de ochtend moet. Je
hoort te eten, zegt mijn arts.
En wars van een subliem ontbijt,

verblijft een rijke tafel leeg. De

gouden vleugel lonkt mij toe, hij
heeft mijn ziel zwaar aangevreten!
Zieke klanken kleuren mij: het
flauwe en blankste iel,

alsof ik een palet verzweeg.

Schrijver: Sylvia Schrijen, 24 maart 2004


Geplaatst in de categorie: kunst

3.6 met 12 stemmen aantal keer bekeken 850

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Jos Zuijderwijk, 15 jaar geleden
Heerlijk lichtvoetig Sylvia, ook al is de inhoud bezwarend.
mobar, 16 jaar geleden
Fraai, graag gelezen.
marie, 21 jaar geleden
Moeilijk gedicht vind ik dit, ik durf het niet te beoordelen met een cijfer!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)