Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.235):

wie ik ben

wie ik ben
probeer ik te bezoeken
wie ik ben
geeft zich thuis
de troost ontroostbaar
probeer ik troostrijk
vorm te geven
moeten en willen
kloppen elkaar
bemoedigend op de schouder
verdriet en vervreemding
een kanten bruidssluier
van de nachtmerrie
waaronder mijn jeugd
verpletterend platgetrapt
verpletterd geen gezeur
aan wie ik ben
doorleven....
het decor en de afstand
blijven pijnlijk aangeroerd
brokstukken van emoties
breken aan doodsangst
die zich heeft verstopt
achter mijn verdedigingslinie
doorleven....