Omdat ze geen akkers hebben,
geen steden,
geen muziek,
komt de zon en neemt hen mee,
praat met hen over de klei,
over T.S. Eliot
en zijn Waste Land,
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.
Ze luistert naar hun gebroken levens
en hun dromen, die wegrollen.…
Omdat ze geen akkers hebben,
geen steden,
geen muziek,
komt de zon en neemt hen mee,
praat met hen over de klei,
over T.S. Eliot
en zijn 'Waste Land',
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.
Ze luistert naar hun gebroken levens
en naar hun dromen, die wegrollen.…
De goot voert af
De bus rijdt af en aan
Als ik er niet meer ben
Mensenvlees in zinloos
Blik verpakt wachtend op
Een moment dat nooit lijkt
Aan te breken
En tot die tijd,
Om in ieder geval nog
Iets uit te voeren,
Meet ik mijn leven uit door
In de koffie te roeren…
In The Waste Land
verbeeldt Eliot
het Grand échec,
de Grote desillusie
van The Great War,
de Eerste Wereldoorlog,
In de geseculariseerde stad
heerst geestelijke
leegte en verval
in contrast met
de heroïek van Rome
Maar The Waste Land
is meer dan dat:
een bewust gewaarworden,
gevoelen van een
morele grandeur
en tegelijk…
je had een dam gebouwd
je waande je veilig
hij verdween - onttroond -
van de aardbodem
jij bleef achter je dam
toen zocht en vond je hem
ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde
daar sta je - ongekroond -
een bosje bloemen bungelt
hulpeloos in je koude handen…