Vluchtelingen

Omdat ze geen akkers hebben,
geen steden,
geen muziek,
komt de zon en neemt hen mee,
praat met hen over de klei,
over T.S. Eliot
en zijn 'Waste Land',
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.

Ze luistert naar hun gebroken levens
en naar hun dromen, die wegrollen.
Zonder twijfel
zal ze bloemtuilen
in hun kussens planten.

----------------------------------------------
uit: 'Een middag wit als melk', 2002.

Biografie van deze schrijver

vluchtelingen troost herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 25 stemmen 14.337