inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.335):

Vluchtelingen

Omdat ze geen akkers hebben,
geen steden,
geen muziek,
komt de zon en neemt hen mee,
praat met hen over de klei,
over T.S. Eliot
en zijn Waste Land,
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.

Ze luistert naar hun gebroken levens
en hun dromen, die wegrollen.
Zonder twijfel
zal ze bloemtuilen
in hun kussens planten.

-------------------------------------------
uit: 'Een middag wit als melk', 2001.

Schrijver: Moffawk al-Sawad
Inzender: mdh, 2 januari 2021


Geplaatst in de categorie: geweld

3.3 met 44 stemmen aantal keer bekeken 24.948

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)