Alle inzendingen over Ted

Hoe moet zoiets, van hem houden? Zijn vader zegt dat het niet mag vanwege het geloof. Want tussen God en Allah is de liefde vreemd. Dat is nu eenmaal zo. Hij wil zijn pa niet grieven. Alle wegen leiden immers terug naar Ankara. Ik weet alvast: ik blijf alleen. Als Fatima in Appelscha. -------------------------------------------…

Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven. Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was. Buiten ging het leven door, maar 't hare ging niet verder dan het glas. Als ik terug van school kwam keek ik even; het vierde raam, begane grond: een witte muur met stille plooien, alsof de vrouw niet echt bestond. En toen kwam ik haar buiten…

hoe ga ik open als een boek? ik wil mezelf eens lezen, bladeren en kijken hoeveel pagina's ik tel. of ik een sprookje ben of meer een studieboek. zou ik mij kopen? lenen bij de bieb? alleen stiekem lezen hoe ik afloop en zachtjes terugzetten in de kast? ---------------------------- uit: 'Van verdriet kun je grappige hoedjes…

Er was een spook dat spoken wou, maar bang was in het donker. En als er 's nachts gedoold moest worden door het huis, dan klonk er de hele tijd een stemmetje, 't kwam uit de hoek vandaan, dat angstig vroeg: 'O, mag er alstublieft een lichtje aan?' De mensen die daar sliepen werden wakker van 't geluid. Ze lagen bevend in hun bed en durfden…

Er was een kleine mopperkont die boos was op zijn moeder, omdat hij nooit iets lekkers kreeg, behalve varkensvoeder. 'Waarom,' vroeg hij aan mama, 'krijg ik altijd gerst en gort en nooit eens ijs en friet met mayonaise op mijn bord?' 'Je stelt je aan,' zei mama, 'want je krijgt ook rauwe biet.' 'Dat klopt wel,' riep de knorrepot…

Moeders worden vijf keer vierendertig als het moet, terwijl ik graai naar elk jaar dat ik te pakken krijg. Ik maai mij door de tijd. Moeders willen verjaardagen overslaan (op cadeautjes na) maar jaren kwijt. Ik elleboog mij haar voorbij: dag mam, dag kleine meid. -------------------------------------------------- uit: 'Och ik elleboog…

Graag sta ik op de brug en staar naar het water dat onder mij door stroomt. Stuur ik een boodschap, hol ik naar de andere kant de post tegemoet, hang over de leuning en zie mijn woorden voort drijven, weg, op reis: brief aan de volgende brug. Maar soms komt aan de overkant geen teken meer. Heeft het water mijn bericht verdronken? Woont…

Ik wil graag weten wanneer volwassenheid begint. Ik vraag het maar - mijn moeder zegt: hoe oud je ook bent, je blijft altijd mijn kind. Ze heeft haar dood nog niet gepland, is zelfs niet ziek. Ik heb wel alvast gezegd dat ik de kast wil hebben; tegen de tijd dat ik hem erf is hij antiek. Maar dat duurt nog vele jaren. Ze wijst soms naar…

Eerst dacht ik bij het woordje kunst alleen aan schilderijen, die stilletjes gevangen zijn in lijsten aan de wand. Ik vond dat zielig en ik wou een schilderij bevrij'en, maar ach, ik mocht het zelfs niet eens beroeren met mijn hand. Toen dacht ik bij het woordje kunst ook eens aan beeldhouwwerken, die doodstil staan gevangen op een sokkel in…

Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven. Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was. Buiten ging het leven door, maar ‘t hare ging niet verder dan het glas. Als ik terug van school kwam keek ik even; het vierde raam, begane grond: een witte muur met stille plooien, alsof de vrouw niet echt bestond. En toen kwam ik haar buiten…

en sluit zich alvast af voor blaad'ren die ze nu laat gaan het gras wordt nog voor `t laatst gemaaid de tuin voor winterslaap gedekt een late merel snoept nog van de laatste vrucht twee zwarte bramen hangen overrijp tot kinderhand ze plukt nog stopt een vlugge vrouwenhand wat bollen in de grond dan, zand erover en haar teed…

“Hoe wij in deze film naar voren komen, Dat heeft ons diep geraakt en zwaar ontstemd, Die rolprent zet ons ronduit in ons hemd, We voelen ons niet serieus genomen. Dus stop ermee! We pikken dit niet meer! En anders zwaait er wat!”__Een teddybeer.…

We zijn een optocht van ons allemaal samen -- ieder, één voor één.…

Kwatrijn van vier en distichon van twee; Die regels zijn zo helder neergeschreven. Ik ga mij aanstonds in dit spel begeven, Mij uiten, want ik heb een dichtidee. De vraag die ik langs deze weg wil stellen Is, kan de 'wordcount' ook mijn jambes tellen?…

Weke jeugd van tastend stréven fijner twijgen, blader-beven trillend op de teed're lucht, is vol-groeid tot sterke jeugd-kracht, die Verlangens volste vreugd bracht, vréemde weemoed glóed-bevrucht!…