7 resultaten.
Rome na de Galliërs
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 521 stilte
Overgebleven eer
sleurt 't landschap weer in actie
houwt uit de heuvels
een ongeziene vlakte
bouwt onstuitbaar voort
aan 'n marmeren uithangbord
Dankzij z'n ballingschap
wakkert de stads beste vriend
de illusie van 'n rustigere
toekomst onbewust aan en
misbruikt z'n inzicht jammer genoeg
niet als dijk tegen
de naderende Tiber…
Rome
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 703 Huizen van warmte gesierd
door zon en bomen
zoals ik Augustus zie wonen
kijkend over de Tiber.
In jou, mijn Rome,
met je groots geheugen
in alle tijd, verleidelijk
gespreid over je zeven heuvels
leef ik even mee.…
Het Italiaans
poëzie
3.0 met 2 stemmen 735 Maar meer nog u, o vaderlandse tonen,
Waar kracht en ziel en Hemelgeest in wonen;
Die met de zang van Po en Tiber vliet,
En godenlust door hart en aders giet,
Maar rijzen kunt, en onder 't boezemstrelen,
Met godenwil op 't menslijk hart bevelen,
Zijn stormen stilt, zijn ijs in vlammen zet,
En donders voert, en bliksemend verplet.…
Het Italiaans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.110 Maar meer nog u, o vaderlandse tonen,
Waar kracht en ziel en hemelgeest in wonen;
Die met de zang van Po en Tiber vliet,
En Godenlust door hart en aders giet,
Maar rijzen kunt, en onder 't boezemstrelen,
Met Godenwil op 't menslijk hart bevelen,
Zijn stormen stilt, zijn ijs in vlammen zet,
En donders voert, en bliksemend verplet.
-------…
Hannibal
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.609 Ginds, aan de Tiber, beeft het nooit verwonnen Rome.
---------------------------------------------------
heir - leger…
Rafaël
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.725 uw heilge grond te drukken,
Ik daal van de Alpen af, in uw gezegend licht;
’k Zal in uw landouwen
o Tiber! de eeuwge Stad aanschouwen,
Op zeven heuvelen gesticht.
o Wat, wat zal mijn hart gevoelen,
Wat vuurstroom door mijne adren woelen,
Als mij, o Rafaël!…
Het rad van avontuur
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.429 Maar gezwenkt, in vlugge vaart,
Tilt het andren op van d'aard,
Die zich slingeren om zijn speken;
’t Voert hem voort, uit slijk en puin,
Tot op zetels van arduin,
Waar zij ’t hoofd ten hemel steken,
Met de roofprijs op de kruin.
’t Werpt, in ’t onbesuisde loop
Wat omhoog snelt overhoop,
En verheft wie nederzijgen;
’t Rolt naar boven met Tibeer…