ik zag in
het donker
van je blik
angst en pijn
vooral heftige
schrik voor het
onverwacht
stilstaan na
gestaag vooruitgaan
ook volumineus
geluid na iel
hoge tonen
contrast
in alles of niets
een draai zonder
gepaai met geluk
dat maakt je kleine
kans nog eerder stuk…
Als zij vooruitgaan
maken zij een dubbelspoor
van kleine kolken,
en boegwater als de verticale
doorsnee van een pannendak,
negentig graden omgeklapt.
------------------------------------------------------
Dit gedicht zal verschijnen in de eerstvolgende bundel
van L.Th. Lehmann, bij Uitgeverij De Bezige Bij…
Nauw´lijks merkbaar, voor
Geen buitenstaander te zien,
Zie ik je daaglijks vooruitgaan,
Millimeter voor millimeter,
Met micro-beetjes tegelijk
Zie ik je groeien
Vanuit het oneindige niets
Naar opkomst en groei
En dat je bloeien zult,
Dat is wel zeker,
Ook al duurt het
Voor mijn gevoel
Nog wel eeuwen lang,
Ooit kom je tot volle…
de geestelijke verandering
in het soepel meegaan
mét alle veranderingen,
waarbij je soms eens
een gedachte terug moet kunnen geven
om vooruit te komen ....…
Als de schepen niet meer varen
omdat de zee geslonken is
en de wonden niet verjaren
omdat de droom verdronken is,
blijf vooruitgaan...
Als de klokken niet meer luiden
omdat de tijd vervlogen is
en de woorden niet meer duiden
omdat de zin gelogen is,
blijf niet rouwen...…
glijdt de hand,
ontdaan van gevoel,
naar nieuwe vragen
een woord dat stuit
op koppig verstand
in een vieze poel
van dode dagen
zoeken naar licht
in donker verlangen
maar alles blijft koud
en leven hoeft niet
alweer een gedicht
door ogen gevangen
verre van eenvoud
van knagend verdriet
tijd om te laten
wat weg is van mij
durven vooruitgaan…
en gestorven wordt in levenscycli van liefde
en geluk.... geen idealen verstoort door
haat en oorlogen, geen vooruitgang maar
verbredingen in tolerantie en verdraagzaamheid
liever doe ik duizend jaar met 's levens traagdom,
dan telkens deze walging te moeten verwerken van
hebzucht, machtsgevechten en afgunsten
alleen omdat men denkt dat vooruitgaan…