Alle inzendingen over We vliegen samen OR Paul Christiaan

moeten nog een lange tijd waarin we ons zeker gaan vervelen door het nemen van alleen maar afscheid…

Ik ben eenzaam eenzaam ten twee saam samen vliegen bekwaam Samen vliegen naar zo’n zon magistrale zon defect kanon voorhoofd winterzon Vlieg en vlieg rond cirkels draai me om eenzaam stille afscheidszon eenzaam twee saam als het ooit kon…

Vandaag voel ik weer leegte Zie geen weg terug om te nemen Jij bent nog steeds gebroken Dat jij zo moet leven wil ik niet geloven In een droom neem ik je mee Het lijkt een mooi idee Om een tijdmachine in te vluchten Met z'n twee Waar we dan ook gaan Zal onze liefde toch bestaan Jij bent weer compleet En we spreken met elkaar Nu kan…

Aan jou kan ik alles vragen Zoals jij mij kent is niemand samen Daarom die eindeloze regels die we maken Ik geloof in jou, zal je altijd in mijn hart dragen Een dag gaan we het maken Overwinnen we onze tranen en vertellen elkaar onze verhalen Het zal een nieuw begin zijn Een nieuw begin lijkt mij zo fijn Gister was ik nog klein Vandaag blijf…

Kom maar hier Jullie zijn niet alleen Mana Geef elkaar een zoen Jullie stralen van geluk Het bewijst van leven Zoek vandaag jullie licht Mijn hart staat open Welkom in mijn huis Jullie zijn kracht Eeuwige liefde Jullie mogen komen Volg het pad Neem de juiste weg Een bond, een familie Welkom in de wereld Doe jullie best…

Hoi pap, ik heb rode ogen maar niks gerookt nog Mijn handen ze trillen soms Net zoals mijn lippen En de rimpels op mijn kin dan Vandaag deed ik maar geen make-up Zoals je me nog nooit hebt gezien Mijn haar is alleen hetzelfde, goud Het is mijn vacht Ik mis je, elke dag, Te vaak Hier en daar Een traan Als ik kijk over het water Weet…

Hallo, ik ben een persoon Gewoon, met een syndroom Last van jou misschien Maar dat lijkt maar niet zo Ik sluit me bij je af Ik luister , ... maar half Loop jij voor mijn voeten Moet ik in een boog Zou op tenen moeten staan Maar ze zijn anti depri Die de plank volledig mis slaan Waar is het toch misgegaan Ik weet het misschien niet…

in een kunstcafe hoorde ik haar lach mij uitzwaaien ik kuste die lach onmiddelijk glimlachend en wel die lach, volgens mij sloeg het vanuit haarzelf nadat ik over de drempel was gestapt om in eeuwigheid te kunnen glimmen…

ze was berooid ze is verstrooid ze was zo mooi zo is ze ook ze had angsten ze zijn er nog zoals velen en haarzelf samen skydiven het was gezellig zonder parachute…

Ik kom uit bij de wortel En verdeel mezelf Onberekenbaar Spijt kan nooit vergaan Verdriet blijft al keer ik terug Oorsprong beheers ik niet Eenzaamheid ook niet Zelfs mijn eigen lichaam Weet niet van mijn bestaan Dit leven ken ik op mijn duim Dat zuig je er niet zomaar uit Maar leef altijd nog met de dag In mijn hart spreek ik Geef…

de wereld houd je staande let maar eens goed op luister je nog wel luister toch ik hoor het hem nog zeggen zo uit het blote hoofd tegen al die mensen waarvoor hij met zijn woorden vocht zelf ga ik richting een voldoende schat mezelf niet in ik hou mezelf staande net zoals de wereld is…

de woorden beelden de vorm de woorden vormen een beeld ik en de wereld , zijn beeldende vorm…

Zeg dat we niet zonder zijn water kunnen en zonder zijn bomen. Dat er niets mooiers is dan al zijn vogels die door zijn lucht heen vlogen. Dat de zee ook zo zijn reden heeft, en misschien dan, misschien dan voel je dat je leeft.…

dankbaar en we voelen geluk Hoop, liefde, alles van het leven, zien we terug Soms, heel soms, maak je zoiets mee Het is ons bewijs, -van leven weltevree Dankbaar, dat er wordt geluisterd, woorden schieten tekort Dus als je luistert, kan het zijn dat je dit hoort Bedankt, omdat je in mijn liefde gelooft De liefde waarop ik zweef als het…

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

We kunnen het samen.. Daar is iedereen bang voor Om te verdwalen Dit zit zo vast in mij Daar heb ik zelf voor gezorgd Om mijn leven mee te dragen Dat zet je toch niet zomaar opzij. Tuurlijk ben ik ook verdrietig En heb ik gevoelens die een ander niet heeft lief..…

bekeken En zijn we vrij Pat…

Hoop had ik haar te zien Al was het in een ander leven Ze mist me soms heel even Maar meestal even niet Voor zo vaak al kruisde onze wegen Ging aan mij voorbij Ook toen in het vorige leven Raakte ik haar kwijt Gelukkig heb ik deze zinnen Geschreven met de liefde Dat weet ik bovendien Net als zij mijn hart opzij Verdraaide emotie…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

Als je dat begrijpt hoopte ik dus dat je nog aspireerde ook Was ik maar van steen Maar niet de maan, vanwege heimwee We vallen gewoon niet op genoeg Omdat een mens te klein leek Misschien zijn robots toch de toekomst ...…

Ik stap , voel nattigheid Het proeft als een zee Ik zie iemand drijven Het is een engel geworden Het is een raar syndroom We hebben allemaal wel wat Last van jeuk als iemand anders krabt De geeuw zo aanstekelijk Geen rust in ons hoofd De hebberige hebzucht Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen…

Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken Ja..., zwemmend Ik zit met mijn rug gekeerd Zie in mijn spiegel de zee ..heb hem even niet nodig.. Ik wandel de wind in Zo verlaat ik mijn jaloezie Maar ook een hoop van anderen Groeten naar de hond die ik passeerde is iets wat ik niet kon en kan Hij is van aard zichzelf…

Ze denken nergens aan Maar hebben zoveel gevoel Omdat alles prikkelt Niet van de bossen waar we moeten wandelen Of de stranden met zijn zee Nee, en dat voelt niet goed wat ik zo alleen beleef de hand waar ik naar vroeg Nergens heen nam ik ze mee…

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

Arme Paul Iedereen was in de ban van Paul de octopus iedereen dacht dat het goed zou komen, niet dus, ’t arme beest dusdanig geschrokken van tien- nul, hij ’t heel slim bekeek, legde ’t loodje vanwaar ie nou naar beneden keek, kan verlies er niet zoveel meer toe doen, want boven zijn we allemaal kampioen!…

ik mag je voeren je voorzien van bronwater kom mijn lief dan streel ik jouw veren ben niet jaloers dat je mag vliegen wees ook niet jaloers op mij dat ik kan zingen kom mijn lief laten we samen zingend vliegen om de bekendste toren van het hoge noorden.…

waar vindt men nog zo'n man van formaat die ons gaarne de spiegel voorhoudt zeker, we zijn met zielenknijpers aan de praat en is ons bestaan is vaak op soap-series gebouwd dat alles kan nooit zulk een drama onthullen waarmee Shakespeare de zalen deed vullen to be or not be, that is the question…

Dat ik met je meevliegen kon, Dan vlogen we samen over zee en over land, En als we zouden gaan rusten, Dan zouden we dat doen op het strand, Daar zouden we genieten van alle mooie en kleine dingen om ons heen, Maar deze wens zal nooit in vervulling gaan, Dus vlieg maar mooie vlinder, Naar het onbekende land heen. veel liefs van mama.…

Kom hier bij mij heel dicht bij mij en versmelt met mij en ik zal jou zien in jou totale eigenheid en samen zullen we vliegen naar werelden die alleen wij kennen…

Als ze het kloppen stoppen dan vlieg ik. Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen. Hoewel, meestal vlieg ik er op. Als ik leerde te remmen remmen als deze trein, dan zouden we samen vliegen en terugzwaaien naar de bomen. De bomen die verder staan. De bomen die perfect lijken te zijn.…