Alle inzendingen over Xandra Schutte

batterij zwak hun bana zit in het grampa ossel maar nanda yo no spang ik wil ze geven zij hebben teveel tori in hun ebhoofd na badda je kan ook oplossen kom laat ons pikaan njang mi m JE BENT TOF hé hoe gaat het met je hoe gaat het beste vriend verveel me niet het gaat heel goed ik ben heel vrolijk wil die stomme sukkels zo voor schut…

Kom hier, mijn kind, zo zwak en klein, Kom hier, mijn kind, zo schoon en rein, Kom hier, in 't binnenst van mijn hart; Daar schut ik u voor kwaad en smart, En 'k voed u met mijn vlees en bloed, En 'k warm u aan mijn liefdegloed. Dan zij mijn loon dat elke dag, Dat ik u zo beschermen mag, U beminnen, mijn kind, mijn leven…

De middagzonne Straalt brandend heet Zij schroeit de Heiland: Hem schut geen kleed. Het volk verguist Hem, Bespot Hem luid: ‘Gij, valse Godsman, Uw spel is uit!’ Hij hoort zijn stemme Zo vlijmend koud: ‘Kom nu, Verlosser, Kom af van ’t hout!’ De overpriestren Aanschouwen 't blij: De Waarheid zieltoogt, Zij zijn nu vrij!…

Je neusje zo gebogen, fijn, dringt zich of 't in mijn borst wil zijn, je oortje, als een bloem ivoor, drong zwarte lokjes door naar voor, je hoge hoofdje in mijn arm duikt zich en schut zich warm. Daar komt omhoog de witte maan uit wolken zwart, en ziet mij aan en kijkt mij door mijn ogen heen en in mijn ziele, of ik ween!…

Oh kijk, ik zei mezelf, als peuter en een bladzij verder, ben ‘k een peuter, niet lang erna, een kleuter met kleding aan, die je nu geweldig voor schut zouden laten staan.…

Och hoe verdriet het my in't herte, Wat is my dit een bitter smerte, Dat ick hier dol' in Mesechs hutten, End' onder Kedar my moet schutten! 6. Ach ick onsalich: my is banghe, Dat ick hier woonen moet soo langhe, By lieden die stuer ende wreet, Vred' ende vrientschap hebben leedt. 7.…

Een tuin vol boerenbloernen, Waarin de bijtjes zoemen, En groen met witte hekjes, Schutten intieme plekjes, Die tot 'n zitje noden. ‘Voor deurwaarders verboden’, Staat ergens op 'n bordje, Jij in je keukenschortje, Brengt koffiewater aan de kook, En uit de schoorsteen kringelt rook.…

Die warme tulband, dat festoen Schut in de koude nacht De vogel, die op Neerlands grond Trouw op het voorjaar wacht; En als des daags de fletse zon Haar schuinse stralen schiet, Aanvaardt hier 't Winterkoninkje Op nieuw zijn rijksgebied.…

Onlangs schutten ze ook de zon; Want des zomers, na veel zwieren, Neemt hij, om zich goed te doen Onder 't loof een slaapje in 't groen, Waar de vogels tierelieren, Daar een levendige vliet Van de steile rotsen schiet.…