Alle inzendingen over Yuri van Gelder

Mabels verleden is voor haar passé: Haar wilde haren tot een knoet gebonden Heeft zij geen weet meer van de leuke zonden Die zij begaan heeft met haar dominee. Ze laat zich immers in de echt verbinden En kent nu enkel dominee Ter Linden.…

Al is het op teevee een maf gezicht Wanneer hij op z'n kop voorbij komt zweven Omdat zijn zwaartekracht is opgeheven, Toch is wat André doet van groot gewicht. Zo heeft hij in de ruimte voor ons land Het allereerste kropje sla geplant.…

De vlier draagt een gordijn van witte bloemen Dat zacht bewogen door de lentewind Een keur van honingzoekers aan zich bindt Die hogelijk haar zoete nectar roemen De meidoorn heeft dit jaar haar bloei verzwegen En 't bijenvolk heeft haar dus niet gemoeid Omdat haar bloesemkleed is uitgeroeid Door snijdend koude wind en kille regen Toch biedt…

Een aanstekelijk geluid gevoel dat overdraagt, behaagd. Het is prettig hier te zijn. Ik verstop me in je glimlach en de wereld lacht mij toe.…

woorden fladderen in mijn hoofd als vleermuizen in de vroege zomernacht doelloos schieten ze voorbij als aangeschoten duiven van klei tuimelen ze omlaag in een vrije val woorden die ik morgen schrijven zal…

Alle mooie dingen verminderen En verlaten mij nu - Mijn lieve zinne-kinderen Haten mij nu - De gouden, de grauwe, de blauwe, Ze gaan, ze gaan allen heen - Tussen grote mensen-gebouwen Sta ik alleen - In de mensen, in de zon-straten Koel, onbewogen. - Ik ben heel alleen gelaten Door mijn ogen. Mijn ziel is in leven gebleven - Leeft…

Ik struikel bijna geluidloos over wortels, trippel onhoorbaar door het bos. Als een sprookje kraakt in elke zucht de wind waar stammen elke weg versperren vinden mijn voeten het pad dat na elke bocht een nieuwe dans schijnt te verzinnen of een willekeurige slingering van groensoortig verkeer. Kleine vogeltjes maken kennelijk de dienst…

Een klein insect door vloeibare hars omgeven tot in de kleinste details in zijn oorspronkelijkheid weergegeven. Door golfstromen verspreid uit verleden bewaard gebleven teneinde zich in barnsteen afgezet en ingebed. Ergens uit oertijd wacht een week skelet misschien in klei of zand op oog en hand; een teken van leven.…

In mijn ogen weerspiegelen de tranen Een welgemeende warme lach In het tegenspreken tijdens beamen Ontstaat er chaos in gezag Mijn handen raken zomerleven Eenzaamheid rust in mijn schoot In de climax van het streven Sterven havens langzaam dood.…

Zodra hier de Oranjezon gaat schijnen Ga ik elk jaar weer hossend over straat, Maar gloort daarna de rode dageraad Dan vier ik feest met de republikeinen. Er is nog steeds niks nieuws onder de zon: Ik ben nog altijd een kameleon.…

Als het aan onze kamerleden ligt Dan komt het tot de sluiting van moskeeën Die broedplaats zijn van stuitende ideeën, Maar volgens mij hoeft zo'n moskee niet dicht. Men hoeft alleen de monden maar te sluiten Van de imams die die ideeën uiten.…

Zon, zee, strand, Met jou verken ik de wereld, Hand in hand Altijd weer die lach op je gezicht, Die telkens weer, keer op keer Mijn donkere dag verlicht.…

Als ik later groot ben, wil ik op je lijken en ook mijn doel bereiken. Bestaat er soms zo'n gen? Als ik later groot ben, wil ik m'n eigen leven met het jouwe verweven, terwijl ik steeds mezelf herken. En als ik dan mijn doel bereik, weet ik zeker dat ik net als jij vol vertrouwen de wereld in kijk. Met jou als moeder ben ik blij,…

ik beschrijf je met mijn lippen verhaal je schoonheid met mijn stem groei maar groei maar ik teken je kleur met mijn ogen en noem je mooi groei maar groei maar vorm je leven ik dek je toe met aarde, met gevoel op de vensterbank in het licht ik geef je aandacht een gezicht…

ze koestert haar kind met warme ogen haar aandacht schemert rood in het groen in armen vol rozen wiegt ze haar kind de geur van hen samen gedragen door de wind zij vlijt haar kind in een bed van gras het kind dat even in haar gedachten was…

Vol verwachting klopte lente sluimerende camelia, prunus, ook magnolia tot volle bloei. Plots blies opgestoken stormwind hun kroon tot rozerode fragmenten verspreid over grastapijt en vijveroppervlak. Veeg ik, gevangen in heimwee dit pseudo sneeuwdek weg. Ook mei wordt snel verleden.…

Hand in hand, de wind door mijn haar, wandelen door het park, jij en ik....... bij elkaar. Mijn ogen die stralen, een speciale blik van jou, ogen die zeggen.... ik hou toch zoveel van jou. Jaren gedroomd en niet meer verwacht, dat die uit zouden komen, toch nog zo onverwachts. Zoveel van elkaar te leren, zoveel te beleven, zoveel…

Hij had een tikje van de mallemolen, Die wijsneus met zijn piepstem en zijn baard Die alles wist over de ruimtevaart En toch gold hij als een van mijn idolen. Dus zegt men Titulaer, dan zeg ik Chriet, Maar Boris Titulaer erken ik niet.…

"Uw woongedrag", zo sprak de hulpverlener, "Bezorgt de hele buurt veel overlast En totdat u totaal bent aangepast Sluit ik u daarom op in een container. En als dat nog niet helpt, moet u een poos Gaan oefenen in een kartonnen doos."…

Ik vind je lief met heel mijn ziel. Het is daarom dat ik voor je viel. Ik vind je lief met heel mijn hart. Wat gaat het snel, voel me verward. Ik vind je lief en wat ik zeker weet, dat ik dit gevoel niet gauw vergeet. Je bent een schat en zo'n lieve vrouw. Je bent meer dan lief.... ik hou van jou!…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

Soms verscheur ik nog jouw lachende gezicht Blaas ik de snippers nog richting het vuur Verlost mijn lichaam zich van haar gewicht Om zwevend een weg te vinden tussen zoet en zuur Soms smelten mijn tranen nog naar het vriespunt Verafschuwen mijn zenuwen het woord 'gevoel' Om pijn en emoties los te koppelen van wat je kunt Om weer objectief…

Je onbeschofte eerlijkheid verliest de laatste schaamte. Wat je nu overgeeft is vals, antiperistaltiek van de grond. Jij, jij pruilt als vette gans je protserige veren op en je doopt de hemel een onuitputtelijke inktpot. Al dertig jaren sterf ik de dood van duizend mannen in jouw gulzig vliegen, je poten veilig om me heen. Vastklampend…

Op een bankje in het park, de zon al laag met honger die het denken verslapt: een blik, opgeschrikt maar traag zich opwaarts richtend van het gras tot boven de bomen, ziet het hart van de stad - zonder huizen, met amper wegen - niet van mensen zijn, maar overvliegend, in tientallen, als honderdtal – wat brieft daar over, 100 procent…

Het wonder redt het nieuwe niet dat pril geworpen ligt te wenen, al teneergeslagen is van leven, niet wetend wat het ziet. Hoe alleen is alles als het voor het eerst loopt holt, tolt en rolt, zweeft in het luchtruim golvend walst in de blauwe zee. Laat je tanden maar binnensmonds somber kus je lippen toe robuust de neus tegen de ruit…

Hier ziet u op de foto van het jaar Hoe al die Irakezen zonder kleren Hun best doen onze rugbysport te leren; Dus duiken ze gezellig op elkaar. En als u soms uw ogen niet gelooft Dan krijgt u ook een zak over uw hoofd.…

Twijfels komen soms op als een onverwachte golf niet bij machte je te verzetten of gewoon met daadkracht die onzekerheid te pletten. Ze kunnen ook werken als een zon niet zomaar een misschien maar om gewoon iets in een ander licht te zien.…

Bent u in het verkeer nog onervaren Dan is één borrel straks al uw limiet, Maar voor u geldt die strenge regel niet Als u een autorijder bent op jaren. Dus bent u bijgeval honderdenzes Dan ligt uw grens zelfs bij een hele fles.…

Het leven is als een weegschaal, steeds maar zoeken naar balans. Het gaat met je aan de haal, maar geef het toch een kans. De balans slaat wel eens door naar de goede of de slechte kant. Het is altijd ergens goed voor, maar hou het wel in de hand. Zwem niet tegen de stroom in, het is zonde van je energie. Denk na bij een nieuw begin,…

Zij ontmantelen met geestdrift en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer en houweel al te oude ballast in elkaar Dit is van ons, van mij, Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin staan er weerloos bij…