inloggen

Alle inzendingen over aardsparadijs

5 resultaten.

Sorteren op:

Aardsparadijs

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 578
Kom Eva, wij moeten gaan want God gaf ons te verstaan dat wij weg moeten uit Eden, niet pas morgen, maar nog heden. Trek uw vijgenblad maar aan, ons mooie leven hier, is gedaan. 'k Wil u nu echt niks verwijten maar moest gij in die appel bijten? Adam jongen, luister hier, er was geen andere manier om mijn honger te bestrijden, 'k liet…

Hoop op vrede

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 122
Hoe zal de aarde zijn als eens de vrede komt Geen onderlinge strijd zal woeden Ieder geluid van woede of jaloezie verstomt Elk mens zal de nooddruftige voeden Zal dan de aard gelijk zijn aan het paradijs Vol van liefde geluk en schoonheid Wordt dan ieder mens eindelijk eens wijs En verspreidt Gods gena en goedheid Ach zou ieder mens de vrede…

terug bij moeders pappot

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 204
wat een verrassing! jongen, kom binnen! wat ben ik blij dat ik je eindelijk nog eens springlevend zie. ik hoor je af en toe wel aan de telefoon, maar zien en voelen en kussen is toch veel warmer nog! bloed van mijn bloed wat doet dat me goed! je komt als geroepen, mijn jongen. al is het dan totaal onverwacht. je bent hier, dat weet…

Ommekeer

netgedicht
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 1.194
het loof, gekleurd of vaal bedekt mijn wereld almaar meer ik ben op weg naar innerlijke taal spreken wordt zuchten naar een veer in het park waar ik vertoef lijken alle lichten te doven het aardsparadijs toont zich grijs en droef alleen eenden zie ik in een lage mist geloven het lijkt altijd zo onverwacht als ik de andere kant ervaar…

Surrealisme - proëzie - Voor jou

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 280
adem die adem als een wind uit een ver en warm land hij tilt je op, neemt je mee en je vaart door hemelen de bergen kunnen niet blijven staan ze worden verplaatst sommige verdwijnen in de zee onder je je vliegt de wereld voorbij hoe draagt hij je, die wind fris langs je armen strijkend geurend naar 't een of 't ander aardsparadijselijk…